Σαν να μην πέρασε μια μέρα

Το φεγγάρι ξεπροβάλλει από το Ελλάνιο Ορος της Αίγινας. Είναι βράδυ Σαββάτου και η παραλία του νησιού κινείται σε ρυθμούς καλοκαιριού. Από τη μία πλευρά, εστιατόρια και καφετέριες, γεμάτα κόσμο μετά από πολύ καιρό. Από την άλλη, δεκάδες ντόπιοι, παραθεριστές και τουρίστες απολαμβάνουν τον περίπατο με φόντο τα σκάφη που έχουν κατακλύσει το λιμάνι. Ξαφνικά, μια μπάντα με παραδοσιακά χάλκινα όργανα αρχίζει να παίζει δυνατά μουσική. Πολύ σύντομα, η αυτοσχέδια συναυλία μαζεύει γύρω της ένα «μπουλούκι» θεατών. Χαμόγελα, τραγούδια, αγκαλιές, στιγμές ξένοιαστες. Ενα τριήμερο που έμοιαζε σαν όλα τα άλλα, εκείνα τα παλιά… Μόνο που δεν θα έπρεπε να είναι σαν αυτά.