«Πιστεύω ότι ένας κωμικός Θεός έπλασε τον κόσμο μας»

Η ώρα του τηλεφωνικού – όπως επιτάσσουν οι συνθήκες – ραντεβού είχε προσδιορισθεί με βάση τις νέες αναφορές στην καθημερινότητά μας. «Το απόγευμα, μετά τον Τσιόδρα». Και η κουβέντα μας με τον Βασίλη Παπαβασιλείου – τον σπουδαίο σκηνοθέτη κι διανοούμενο που τα τελευταία χρόνια έχει κάνει, μέσα από τις θεατρικές του δουλειές, focus στις εθνικές μας παθογένειες – ξεκίνησε από αυτές ακριβώς τις νέες συνθήκες. Τη ζωή στις μέρες του «Μένουμε σπίτι». Πόσο δύσκολη είναι για έναν άνθρωπο που λόγω της δουλειάς αλλά και της ιδιοσυγκρασίας του έχει συνηθίσει να «ζει εκτός»; «Οπως «σκηνοθετείς» τις καλές εποχές, «σκηνοθετείς» – ή δεν «σκηνοθετείς» – και ένα είδος απομόνωσης. Τώρα, απλώς, μένω περισσότερες ώρες μόνος μου. Ούτως ή άλλως, όμως, ακόμη και σε κανονικές συνθήκες, η διαχείριση του καθημερινού μου χρόνου περιλάμβανε αρκετές νησίδες όπου βρισκόμουν με τον εαυτό μου». Συμφωνούμε ότι αυτό δεν είναι εύκολο για όλους και μου θυμίζει μία φράση του Πασκάλ την οποία αφιερώνει σε όσους ζορίζονται από τα περιοριστικά μέτρα: «Ολα τα κακά ξεκινούν από το ότι ο άνθρωπος δεν μπορεί να καθίσει ήσυχος μέσα στους τέσσερις τοίχους του σπιτιού του».