Κοιτάζω το ημερολόγιο και παθαίνω μια… ψυχολογία, που έλεγε ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης: σήμερα, ως γνωστόν, είναι Πρωταπριλιά. Αλλά αυτό που ζούμε είναι πολύ σοβαρό για να το παίρνουμε στο σορολόπ! Το περασμένο Σάββατο πήγαμε τα ρολόγια μας μια ώρα μπροστά, τι καλά που θα ‘τανε να μπορούσαμε, λέει, ν’ αλλάξουμε όχι απλώς την ώρα, αλλά τη ζωή μας ολόκληρη!

Τις απειράριθμες ώρες της κλεισούρας με κυριεύουν οι υπαρξιακές ανησυχίες μου. Αντε και καταλάγιασε η πανδημία, πώς θα είναι εφεξής η ζωή μας; Κανονικά ακανόνιστη ή ακανόνιστα κανονική; Θα ξαναγυρίσουμε στη ρουτίνα ή θα πορευόμαστε σε μια terra incognita; «Αν θέλουμε να μείνουν όλα όπως είναι, τότε πρέπει ν’ αλλάξουν όλα» λέει μια ατάκα από τον «Γατόπαρδο» του Ντι Λαμπεντούζα. Με τσ’ υγείες μας, που λέμε και στο χωριό μου.