Αυτό που συμβαίνει είναι τόσο πρωτόγνωρο, τόσο μεγάλο και προκαλεί τόση έκπληξη που η σκέψη μου αρνείται να το δεχτεί. Δεν ξέρω για εσάς αλλά εγώ δυσκολεύομαι να καταλάβω τι γίνεται, όχι πως πριν καταλάβαινα και πολλά βέβαια. Δεν προσπαθώ να το εξηγήσω, αλλά όπως συμβαίνει με καθετί αρνητικό προσπαθώ να βρω τα καλά του. Και όντως έχει. Κατά βάθος αυτή η υποχρεωτική απομόνωση δεν είναι και τόσο δυσάρεστη. Είναι μια ευκαιρία για ενδοσκόπηση, για όνειρα, για μακρινά ταξίδια με τον νου. Πού θα πάμε σήμερα;