Χθες βράδυ, μου έστειλε μήνυμα μια φίλη και μου είπε «όταν τελειώσει όλο αυτό, δεν πρόκειται να σου ξαναπώ όχι σε έξοδο»». Πάνω που έλεγα ότι δεν είναι και τόσο άσχημο το μέσα, τελικά. Ιδίως τώρα, που ισχύει για όλους. Και θα σας πω γιατί. Τώρα δεν χρειάζονται δικαιολογίες για να αποφύγω όποιον δεν συμπαθώ πολύ, μπορώ να αναβάλλω υποχρεώσεις που με άγχωναν και να μη σπαταλάω τον χρόνο μου σε πράγματα που δεν με γεμίζουν. Τώρα έχω μπόλικο χρόνο. Για να κάνω όλα εκείνα που δεν προλάβαινα πριν. Για να σκεφτώ. Και σκέφτομαι πως πολλά από αυτά δεν τα έκανα, όχι γιατί δεν προλάβαινα αλλά γιατί δεν ήθελα πραγματικά να τα κάνω.