Έντυπη Έκδοση
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου του tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Αν είστε συνδρομητής μπορείτε να συνδεθείτε από εδώ:
Σύνδεση μέλους
Αν θέλετε να γίνετε συνδρομητής μπορείτε να αποκτήσετε τη συνδρομή σας εδώ:
Εγγραφή μέλους
Στην προγραμματισμένη τηλεδιάσκεψη ανάμεσα σε Μέρκελ, Μακρόν και Ερντογάν εν μέσω κορωνοϊού, θα συζητηθούν τα αιτήματα του τούρκου προέδρου, στον απόηχο των ενεργειών του με το αποτυχημένο εγχείρημα να προωθήσει στην Ευρώπη μέσω Ελλάδας χιλιάδες πρόσφυγες/μετανάστες. Ο Ερντογάν αποσκοπούσε να φορτώσει στις ευρωπαϊκές χώρες το πρόβλημα που ανέλαβε να διαχειριστεί με τη φιλοξενία των προσφύγων από τη Συρία, με την κοινή δήλωση ΕΕ - Τουρκίας το 2016. Ολα δείχνουν ότι η Τουρκία θα απαιτήσει επανεκτίμηση και ει δυνατόν αναθεώρηση ή επικαιροποίηση της δήλωσης αυτής.
Τι θα σήμαινε επανεκτίμηση; Ισως να αξιολογηθούν στο σύνολό τους ή και να καταργηθούν τα συμφωνηθέντα. Ισως μια νέα συμφωνία με νέους όρους. Ολα αυτά υπό το φως της εκβιαστικής τακτικής που ο Ερντογάν ενορχήστρωσε στον Εβρο. Μια περιοχή που είναι εκτός της εφαρμογής της δήλωσης του 2016.
Η ΕΕ με τη στάση της έως τώρα δεν έχει ενδώσει. Ζήτησε από τους αξιωματούχους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Τουρκίας αντίστοιχα να εξετάσουν τι δεν λειτούργησε σωστά, ή τι άλλο πρέπει να συμπληρωθεί. Δεν υπήρξε ούτε υπαινιγμός από πλευράς ΕΕ ότι η δήλωση του 2016 πρέπει να παραμεριστεί, ούτε να καταργηθεί, διότι είναι το πλαίσιο δράσης για τη διαφύλαξη της επικράτειας και της διαχείρισης του Προσφυγικού κατά την ευρωπαϊκή αντίληψη. Η ΕΕ, αντιθέτως, κατέδειξε τη διαφωνία της με την τουρκική επιχείρηση στον Εβρο. Διαφορετικά θα παγιδευόταν σε μια αναθεωρητική αντίληψη περί ενός νέου πλαισίου υπό το πρόσχημα νέων δεδομένων μετά την εξέλιξη στο Ιντλίμπ.
Η τουρκική τακτική στον Εβρο έγινε αντιληπτή από την ΕΕ, καθώς σκοπός της ήταν να υπάρξει μια νέα συμφωνία υπό την πίεση μαζικής εξόδου προσφύγων. Μια συμφωνία που θα περιλάμβανε τα παλαιά αιτήματα, πέραν της χρηματοδότησης, και αυτά της επέκτασης της τελωνειακής ένωσης με την ΕΕ και της μεταρρύθμισης της visa για τους τούρκους πολίτες.
Η δήλωση του 2016 έχει παραβιαστεί πολλάκις. Ομως δεν μπορεί να συνιστά λόγο για να επικαλείται την αναθεώρησή της η Τουρκία που είναι υπαίτια για τη μη εφαρμογή της. Πόσες φορές οι λιμενικές Αρχές της Τουρκίας ανέκοψαν - ως όφειλαν - τις παράνομες διακινήσεις προς τα ελληνικά νησιά παρά τις ειδοποιήσεις των ημέτερων λιμενικών οργάνων;
Η Τουρκία ίσως ζητήσει και άλλες εξυπηρετήσεις, όπως μια πιο λειτουργική συμφωνία. Ομως, η Δήλωση του 2016 πρέπει να διατηρηθεί σε ισχύ, επαυξημένη με περιπολίες της Frontex σε όλη τη χερσαία και θαλάσσια μεθόριο. Να γίνει κατανοητό στην ΕΕ ότι προέχει ο έλεγχος των περιοχών διέλευσης των ροών των προσφύγων/μεταναστών. Η αθρόα διακίνησή τους συνιστά αναμφισβήτητα ζήτημα εθνικής ασφάλειας της χώρας και η λήψη μέτρων και στο πλαίσιο της ΕΕ χρειάζεται υποστήριξη και παροχή τεχνογνωσίας και logistics.
Είναι χαρακτηριστικό ότι η ΕΕ δεν έχει επηρεαστεί από παράλογες αιτιάσεις της Αγκυρας επί τη βάσει ψευδών ειδήσεων περί δήθεν παραβίασης ανθρωπίνων δικαιωμάτων από την Ελλάδα σε βάρος των προσφύγων. Η Ευρώπη ποτέ δεν θα συμφωνούσε ότι η άψογη συμπεριφορά της Ελλάδας έναντι των προσφύγων θα ισοδυναμούσε με λογικές ναζισμού, όπως ισχυρίζεται η Τουρκία. Με τον τρόπο αυτό αποδεικνύεται πόσο ανιστόρητη είναι η πηγή της αρνητικής προπαγάνδας που δεν βίωσε τη θηριωδία του ναζισμού ούτε μελέτησε το Ολοκαύτωμα για να γνωρίζει περί τίνος ομιλεί.
