Εικάζω πως είμαστε όλοι – σχεδόν όλοι – κλεισμένοι στα σπίτια μας. Με καχυποψία αντικρίζουμε γνώριμες εικόνες – το περίπτερο με τις εφημερίδες, την καφετέρια της γειτονιάς με τον λαχταριστό καπουτσίνο, το μετρό ή τον προαστιακό, ακόμη και το ταξί – που δημιουργούν πλέον αισθήματα απειλής. Αρχίζουμε να μεταβάλλουμε δραματικά τις συνήθειες και την καθημερινότητά μας. Ακόμα κι αυτά που άφοβα μπορούμε να κάνουμε αρχίζουν να αλλάζουν. Οσο η απομόνωση και η απουσία επαφών θα επιβάλλεται, η τηλεόραση λ.χ. ή και το ραδιόφωνο θα γίνονται αγνώριστα. Συντελεστές θα χάνονται λόγω καραντίνας. Γνωστές και δημοφιλείς σειρές θα αραιώνουν ή θα καθυστερούν, μια και τα μέτρα θα υποχρεώνουν τους συντελεστές να απουσιάζουν. Οι τηλεμαχίες θα μείνουν δίχως βενζίνη αγριάδας, μια και οι πρωταγωνιστές θα αποφεύγουν τα στούντιο και οι εξωτερικές συνδέσεις, λόγω τεχνικών δυσκολιών, θα αραιώνουν. Τα ριάλιτι θα πάθουν αφλογισία, μια και οι μετέχοντες θα εγκαταλείπουν σκεπτόμενοι περισσότερο την υγεία τους από τα έπαθλα.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή