Επισκέφτηκα την έκθεση έργων του Τίμου Μπατινάκη. Καθώς περνούσα με ευφρόσυνο αίσθημα μπροστά από κάθε έργο του ένιωθα ένα αόρατο χέρι να με τραβάει από το μανίκι και μία «φωνή» σαν να μου έλεγε… «μη φύγεις ακόμη, στάσου, δες κι άλλο, πρόσεξε, σκέψου, άνοιξε τα μάτια και την ψυχή σου». Αυτή η φωνή μου άλλαξε τον ρυθμό της κίνησης… «μετεβλήθη εντός μου ο ρυθμός του κόσμου». Μετά, βιαστικά και αυτόματα, χωρίς επεξεργασία, σημείωσα τις εντυπώσεις μου.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή