Η ιστορία του ΠΑΟΚ και τηςΞάνθης, η ιστορία που από χθες έχει τη… σφραγίδα της ΕΕΑ σχετικά με πολυιδιοκτησία των δύο ΠΑΕ, αποτελεί εκτός από ένα πρωτοφανές για τα ελληνικά δεδομένα σκάνδαλο και μια μεγάλη δημοσιογραφική επιτυχία. Και ως τέτοια θα έπρεπε να αντιμετωπίζεται τουλάχιστον από τους ανθρώπους του χώρου των ΜΜΕ. Οποιας… απόχρωσης κι αν είναι.  Σε μια περίοδο που οι έρευνες και τα αληθινά ρεπορτάζ είναι είδη προς εξαφάνιση, σε μια περίοδο που οι κραυγές και τα κείμενα της φανατίλας γεμίζουν δεξιά κι αριστερά με στόχο να γεμίσουν με… αίμα το μυαλό του αναγνώστη/ακροατή, ήρθε μια έρευνα που ξεσκέπασε ένα τεράστιο σκάνδαλο στον χώρο του ποδοσφαίρου. Δηλαδή σε έναν χώρο που έχει κοινό παντού. Σε οποιαδήποτε χώρα του κόσμου ο λαός θα έσφιγγε το χέρι στους δημοσιογράφους, θα τους ευχαριστούσε που ξεσκέπασαν ένα σκάνδαλο, θα παρακολουθούσε με κομμένη την ανάσα για να δει αν οι ένοχοι θα τιμωρηθούν.

 Εχει συμβεί πολλές φορές. Πολλά από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα ξεσκεπάστηκαν λόγω κάποιων δημοσιογράφων που τόλμησαν να ερευνήσουν, να κάνουν ρεπορτάζ, να παρουσιάσουν στοιχεία. Το «Ξάνθη Gate» έχει πίσω του μια τέτοια δημοσιογραφική έρευνα. Αρχισε από τον τηλεοπτικό σταθμό One Channel και έφτασε σε σημείο να το συζητά όλη η Ελλάδα. Αυτή την έρευνα, αυτό το ξεσκέπασμα που προσπάθησαν κάποιοι να κουκουλώσουν, οφείλουμε στον δικό μας χώρο, στον δημοσιογραφικό, να τον κρατήσουμε ως… έπαθλο. Για το τι στ’ αλήθεια είναι η δημοσιογραφία όπως ο καθένας από εμάς πιθανόν να την ονειρευόταν όταν ξεκινούσε να κάνει τη δουλειά.

Αν δεν υπήρχε η έρευνα του One, τίποτα δεν θα ήταν το ίδιο στο πρωτάθλημα. Πιθανότατα θα βρίσκονταν αντίπαλοι ΠΑΟΚ και Ξάνθη ακόμη και στη διαδικασία των πλέι οφ, εκεί που κρίνεται ο τίτλος. Το πόρισμα λέει πως οι δύο συγκεκριμένες ομάδες έχουν την ίδια ιδιοκτησία. Αρα το πρωτάθλημα θα αλλοιωνόταν με τον χειρότερο δυνατό τρόπο.