Πώς μπορεί να πετύχει η Ελλάδα ικανοποιητικούς ρυθμούς ανάπτυξης; Σίγουρα όχι αυξάνοντας τον πήχη στα πρωτογενή πλεονάσματα. Γιατί έτσι, το μόνο που καταφέρνει είναι να πετυχαίνει τους στόχους στα χαρτιά, αλλά να κρατά την οικονομία στάσιμη. Την πολιτική αυτή υιοθέτησε και εφάρμοσε πιστά η προηγούμενη κυβέρνηση. Οχι από άποψη, αλλά από αγκύλωση. Τι έκανε: «Πετύχαινε» υπερπλεονάσματα, μειώνοντας δαπάνες, τη στιγμή που η χώρα τις είχε ανάγκη περισσότερο από ποτέ, επειδή δεν μπορούσε ή δεν τολμούσε, ή όπως αλλιώς θέλετε πείτε το, να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις. Και δεν χρειάζεται να το γράψει ο Economist ή να το πει ο Ντράγκι ή να το διαρρεύσει κάποιος ανώνυμος «κοινοτικός αξιωματούχος», για να το καταλάβει κανείς. Αρκεί να παρακολουθούσε προσεκτικά το μοντέλο διαχείρισης του τρόπου με τον οποίο οδηγούνταν η χώρα εκτός Μνημονίων, για να αντιληφθεί τη στρέβλωση.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ