Ξαναλέμε πως η γοητεία του «άγνωστου» στον επίλογο των μεταγραφών έφτασε στο λιμάνι με την όψη του Μάξι Λοβέρα. Για τους δύο άλλους νεοαποκτηθέντες, η εικόνα τους στα γήπεδα της Ευρώπης σαφώς και δίνει μεγαλύτερη άνεση για όσα μπορούμε περιμένουμε. Από τον Γιασίν Μπενζιά (φωτό) που έρχεται να προσφέρει άλλη μια «δεξαμενή» δημιουργίας μεσο-επιθετικά. Και από τον Μπρούνο Γκασπάρ που η ικανότητά του να αγωνίζεται και στα δύο άκρα της άμυνας θωρακίζει τις πτέρυγες. Ο Μπενζιά μοιάζει σαν ποδοσφαιρικός «χρησμός» που ποτέ δεν έγινε πράξη. Θεωρήθηκε ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα του γαλλικού ποδοσφαίρου και αν και Αλγερινός, αγωνίστηκε σε όλες τις «μικρές» εθνικές ομάδες των Τρικολόρ. Η μεταγραφή του από τη Λιόν στη Λιλ, το καλοκαίρι του ’15 έμοιαζε να του προσφέρει την ευκαιρία να δείξει όλο το πακέτο των ικανοτήτων του. Δεν μπόρεσε όμως να γίνει ο «πρωταγωνιστής» που όλοι περίμεναν. Κάπως έτσι δόθηκε δανεικός πέρσι στη Φενέρμπαχτσε και φέτος στον Ολυμπιακό. Αν ο Πέδρο Μαρτίνς καταφέρει να βγάλει από εκείνον το ποδόσφαιρο που έχει μέσα του, οι Πειραιώτες μόλις πρόσθεσαν στο ρόστερ τους χρυσάφι. Αύριο κλείνει τα 25 του χρόνια. Εχει μπροστά του μια ολόκληρη καριέρα. Και όσο για τον Γκασπάρ; Υπό τον Μαρτίνς στην Γκιμαράες (2016-17) έκανε τη σεζόν της ζωής του (36 συμμ., 6 ασίστ). Το γιατί επιλέχθηκε, το εξηγεί αυτομάτως το κοινό παρελθόν με τον κόουτς.
Δύο νέες προκλήσεις (και) για τον Μαρτίνς







