Όταν ο Νικ και η Μπόμπι έγιναν εξώφυλλο

Η Κυριακή 18 Αυγούστου 1969, τρίτη ημέρα του Woodstock Music and Art Fair, του πιο σημαντικού φεστιβάλ στην ιστορία του ροκ, ξημέρωσε με τη φωνή της Grace Slick και τους Jefferson Airplane στη σκηνή. Λίγες εβδομάδες πριν οι αστροναύτες του Apollo 11 είχαν καρφώσει την αστερόεσσα στο φεγγάρι και η παρέα του Charles Manson είχε δολοφονήσει άγρια 8 ανθρώπους στο Λος Αντζελες, ανάμεσά τους την ηθοποιό Sharon Tate. Ο φωτογράφος του Magnum Burk Uzzle, που διέμενε με την οικογένειά του σε σκηνή στην περιοχή, περιφερόταν με το πρώτο φως της μέρας ανάμεσα στα πλήθη που απολάμβαναν να είναι μέρος του υπαίθριου φεστιβάλ. Στον αστερισμό της μουσικής υπήρχε διάχυτος ερωτισμός, ηλεκτρισμός, μια γαλήνια συλλογικότητα, πολλά ναρκωτικά και ελάχιστη αρνητική ενέργεια σε σχέση με τη συνεχή βροχή, τη λάσπη, την έλλειψη υποδομών και προμηθειών για το μισό εκατομμύριο νέους που συνέρρευσαν ξαφνικά από παντού. Ξαφνικά, όπως διηγείται ο Uzzle, ένα νεαρό ζευγάρι σηκώθηκε, αγκαλιάστηκε, φιλήθηκε και η κοπέλα έγειρε στον ώμο του αγοριού. Τους φωτογράφισε με έγχρωμο και ασπρόμαυρο φιλμ. Λίγες στιγμές μετά το φως του ήλιου δυνάμωσε, η ήρεμη μαγεία είχε χαθεί. Χωρίς να το ξέρει ο Uzzle είχε κάνει τη φωτογραφία της καριέρας του, που κόσμησε την επόμενη χρονιά το εξώφυλλο του τριπλού δίσκου με ηχογραφήσεις του φεστιβάλ, την αφίσα της σχετικής ταινίας, εικονογραφώντας τη μυθολογία του Woodstock, αποτελώντας το σύμβολο μιας ολόκληρης γενιάς και σφραγίζοντας τις προσδοκίες εκατομμυρίων νέων για την ελευθερία που βράχνιαζε τη φωνή του Richie Havens. Η φωτογραφία δεν περιείχε δράση, δεν έδειχνε καν τη συναυλιακή σκηνή, παρουσίαζε ένα ληθαργικό μεταίχμιο ανάμεσα στο φως και το σκοτάδι, είχε όμως κάτι από εκείνο το αίσθημα ειρηνικής συντροφικότητας που στα τέλη του ’60 έκανε ακόμη κάποιον να πιστεύει στο αδύνατο. Αυτή είναι συχνά και η απρόβλεπτη δύναμη της φωτογραφίας. Το να αποκόπτει έντεχνα ένα θραύσμα του όλου, και με αυτό να δείχνει ελλειπτικά, να τεκμηριώνει ποιητικά, να γενικεύει αυθαίρετα, όντας δύσκολο να προβλεφθεί εκ των προτέρων η δυναμική, ο τρόπος χρήσης, το πλαίσιο στο οποίο θα ενταχθεί.