Γιάννης Τσαρούχης: το «ανθρώπινο» μέσα στον άνθρωπο

Οταν τον Φεβρουάριο του 1987 έφυγε από τη ζωή ο Κάρολος Κουν, ο Γιάννης Τσαρούχης που υπήρξε στενός συνεργάτης του, από το πρώτο κιόλας έργο που σκηνοθέτησε ο δημιουργός του Θεάτρου Τέχνης (την «Ερωφίλη» του Χορτάτζη) επαναλάμβανε αφάνταστα μελαγχολικός σε μια στενή ομήγυρη φίλων που του συμπαραστεκόταν, τη φράση: «Πού να είναι άραγε ο Κάρολος τώρα;» για να τον ακούσουμε την επόμενη μέρα στην κηδεία να λέει στην ηθοποιό Μάγια Λυμπεροπούλου (γέννημα θρέμμα του Θεάτρου Τέχνης) «Μάγια να μη λυπάσαι, να θυμάσαι». Δεν ήταν αφελής ο Τσαρούχης, από τον θάνατο του οποίου συμπληρώθηκαν 30 χρόνια στις 20 Ιουλίου, για να αναρωτιέται πού θα μπορούσε να έχει μετοικήσει ο Κουν, σάμπως και θα ήταν δυνατόν να υπάρξει απάντηση, ή να αντικαθιστά το ρήμα «λυπάμαι» με το ρήμα «θυμάμαι» σάμπως και η ισχύς του δεύτερου προοιωνιζόταν ισόβια σε σχέση με τη λύπη που όσο βαθιά κι αν είναι έχει πάντα ημερομηνία λήξεως.