Kύμα συμπάθειας

Πρώτα ήταν η ανακοίνωση της Λάρισας. Μεταξύ άλλων ανέφερε «Αντελίνο σιδερένιος, δεν ανήκεις μόνο στον ΠΑΟΚ, αλλά σε όλο το ελληνικό ποδόσφαιρο και το ομορφαίνεις με την παρουσία σου». Κίνηση ανωτερότητας από την προχθεσινή αντίπαλο του ΠΑΟΚ. Το ποδόσφαιρο όπως θα έπρεπε να είναι, δίχως φανατισμούς ακραίους και με συγκρούσεις μόνο στο 90λεπτο. Ακολούθησαν πολλές κουβέντες συμπάθειας από ποδοσφαιριστές ή άλλους αξιωματούχους και όλες έδειχναν συμπαράσταση για τον λαβωμένο αρχηγό του ΠΑΟΚ. Τον Βιεϊρίνια χτύπησε η κατάρα του χιαστού. Αυτή που είναι κάτι σαν τρόμος για τους αθλητές. Τους απειλεί. Ο πορτογάλος άσος που ζούσε για να σηκώσει το κύπελλο του πρωταθλητή, κάτι για το οποίο τόσο πάλεψε κατά τη διάρκεια της χρονιάς, μένει στα πιτς. Εχει κοντά του όλους τους συμπαίκτες του. Τον οργανισμό του ΠΑΟΚ. Αλλά και τους φίλους του ποδοσφαίρου, ανεξαρτήτως συλλογικών προτιμήσεων. Είναι το κύμα αγάπης που αγκαλιάζει όσους αφήνουν το στίγμα τους και η αξία τους δεν αμφισβητείται από κανέναν. Σαν να λέμε άσοι κοινής αποδοχής. Κάτι που το είδαμε και πριν από καιρό, όταν χτύπησε επίσης σοβαρά ο Λάζαρος Χριστοδουλόπουλος. Ιδιες αντιδράσεις από τον κόσμο και όχι μόνον του Ολυμπιακού. Γιατί το ωραίο δεν έχει χρώματα. Ούτε το ποιοτικό. «Να γίνεις γρήγορα καλά, είμαστε όλοι κοντά σου», ήταν και τότε το μήνυμα που κατέκλυσε τον αχανή κόσμο του Διαδικτύου σε χρόνο ρεκόρ. Και το ενδιαφέρον είναι πως αυτοί οι άσοι που τόσο πολύ μας μαγεύουν όταν τους βλέπουμε και τόσο μας λείπουν όταν τραυματίζονται, έχουν το εξής κοινό χαρακτηριστικό: διαθέτουν ατσάλινη θέληση και επιστρέφουν δυνατοί. Τους περιμένουμε. Τον Λάζαρο. Τον Αντελίνο. Οσους τραυματίστηκαν και για μήνες ζούσαν δίπλα σε έναν φυσιοθεραπευτή και έχοντας την πίστη πως θα ξεπεράσουν τη δυσκολία. Σιδερένιοι!