Οι δημοσκοπήσεις που είδαν το φως της δημοσιότητας τις τελευταίες ημέρες φανερώνουν πως οι προσπάθειες της κυβέρνησης να αναστρέψει το εις βάρος της κλίμα πέφτουν συνεχώς στο κενό. Ούτε το αφήγημα της επιστροφής της κανονικότητας, ούτε οι παροχές συγκινούν τους πολίτες που στην συντριπτική τους πλειονότητα φαίνεται να έχουν λάβει ήδη τις αποφάσεις τους.

Μια κυβέρνηση ασφαλώς έχει δικαίωμα να πιστεύει πως τίποτε δεν έχει κριθεί. Ο καθένας μπορεί να πορεύεται με τις ψευδαισθήσεις του και εξάλλου, όπως και στη ζωή, έτσι και στην πολιτική η ελπίδα πεθαίνει τελευταία. Δεν έχει δικαίωμα όμως στην προσπάθειά της να διατηρήσει την ελπίδα της ζωντανή, η κυβέρνηση να επιστρατεύσει μέσα που υπονομεύουν την ομαλή λειτουργία της δημοκρατίας και τινάζουν το πολιτικό κλίμα στον αέρα.

Δυστυχώς το κυβερνών κόμμα δείχνει να θέτει και πάλι το στενό κομματικό του συμφέρον υπεράνω όλων παίζοντας με τους θεσμούς. Ο δρόμος προς τις κάλπες φαίνεται να περνάει μέσα από τη Δικαιοσύνη, όπως παρατηρούν δικαστικοί και νομικοί κύκλοι στα «ΝΕΑ» με αφορμή σειρά ερευνών για ποινικές υποθέσεις με έντονο πολιτικό αντίκτυπο που βρίσκονται σε εξέλιξη τους τελευταίους μήνες.

Η σκανδαλολογία βλάπτει σοβαρά τη δημοκρατία. Ακόμη σοβαρότερα όμως τη βλάπτει η προσπάθεια χειραγώγησης της Δικαιοσύνης προκειμένου αυτή η σκανδαλολογία να αποκτήσει υπόσταση και περιεχόμενο. Ασφαλώς και αυτή η προσπάθεια θα πέσει στο κενό – η ελληνική Δικαιοσύνη έχει αποδείξει πολλές φορές πως λειτουργεί με αίσθηση καθήκοντος. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν δηλητηριάζεται η πολιτική ζωή και, ακόμη χειρότερα, πως δεν τραυματίζεται το σώμα της δημοκρατίας.