Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να περιγράψει κανείς τη «Μεταφυσική της τέχνης» της Αθηνάς Δ. Μιράσγεζη. Ο πιο συμβατικός θα ήταν ότι η διδάκτωρ Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Αθηνών θέτει ερωτήματα για έργα και καλλιτέχνες που θεωρούμε δεδομένα, για τη σχέση της τέχνης με την εξουσία (όπως στο σχετικό κεφάλαιο για τη φωτογραφία), για ορισμούς που ταλαιπώρησαν τους μεγαλύτερους φιλοσόφους και πλέον καταδυναστεύουν εμάς: τους θεατές και «καταναλωτές» τέχνης.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ