«Χοντρός και Λιγνός» («Stan & Ollie», ΗΠΑ/ Καναδάς/ Αγγλία, 2018). Δραματική βιογραφική του Τζον Μπερντ. Οι ξεχασμένοι θρύλοι της κωμωδίας Σταν Λόρελ (1890 – 1965) και Ολιβερ Χάρντι (1892 – 1957) «ανασταίνονται» μέσα από μια κινηματογραφική βιογραφία που αδιαφορώντας τελείως για τις δοξασμένες μέρες τους εστιάζει με τρυφερότητα σε μια από τις πιο θλιβερές περιόδους της καριέρας τους: τελευταία ευκαιρία για μια ανάκαμψη τούς δόθηκε το 1953, όταν συμφώνησαν να κάνουν μια περιοδεία στην Αγγλία με απώτερο στόχο μια τελευταία μεγάλου μήκους ταινία. Η ταινία εξετάζει τη σχέση τους έτσι όπως είχε διαμορφωθεί ενώ είχαν πια μεγαλώσει, βαρύνει, χάσει την παλιά τους αίγλη. Είναι μια συγκινητική, ακαδημαϊκά φτιαγμένη ταινία πάνω σε δύο διάσημους μεροκαματιάρηδες της κωμωδίας, τους οποίους υποδύονται με πραγματική χημεία μεταξύ τους ο Στιβ Κούγκαν (Λιγνός) και ο Τζον Σ. Ράιλι (Χοντρός). Αλλά όχι κάτι σπουδαίο.

Βαθμολογία: 7

«Γυναίκα σε πόλεμο» («Woman at war», Ισλανδία, 2018). Κοινωνική ταινία του Μπένεντικτ Ερλινγκστον. Tο ολοκληρωμένο πορτρέτο μιας σύγχρονης, δυναμικής ακτιβίστριας (Χαλντόρα Γκεϊρχασντότιρ), η οποία έχει κηρύξει προσωπικό πόλεμο κατά της τοπικής βιομηχανίας αλουμινίου στο Ρέικιαβικ. Mε την αδιαπραγμάτευτη στάση της απέναντι στη βιομηχανία που στοχεύει στο κέρδος εις βάρος της ήδη ταλαιπωρημένης, μονίμως απειλούμενης φύσης, η 50χρονη Μαρία μετατρέπεται σε σύγχρονη αμαζόνα με άποψη για τις αληθινές αξίες της ζωής στην αξιόλογη αυτή ισλανδική ταινία που απέσπασε το βραβείο Lux του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για το 2018.

Βαθμολογία: 7

«Μαίρη, η βασίλισσα της Σκωτίας» («Mary Queen of Scots», Αγγλία, 2018). Δράμα εποχής της Τζόζι Ρουρκ. Με οδηγό το βιβλίο «Queen of Scots: The True Life of Mary Stuart» του Τζον Γκάι, η δράση της ταινίας μοιράζεται ανάμεσα σε δύο δυναμικές, πανέξυπνες γυναίκες με εξουσία «παγιδευμένες» μέσα σε έναν ανδροκρατούμενο, πατριαρχικό κόσμο. Οι ασταμάτητες συνωμοσίες και δολοπλοκίες που η βασίλισσα της Σκωτίας Μαίρη (Σίρσα Ρόναν) και η αντίπαλός της βασίλισσα της Αγγλίας Ελισάβετ (Μάργκοτ Ρόμπι) έπρεπε να αντιμετωπίσουν (ή να στήνουν) προκειμένου να παραμείνουν στον θρόνο ενδιαφέρουν πολύ τη Ρουρκ, που σκηνοθέτησε λιτά την ιστορία της στοχεύοντας σε μια αδιόρατη σύνδεση μιας παλιάς εποχής με τη σύγχρονη. Η «Μαίρη, η βασίλισσα της Σκωτίας» προτάθηκε για τα Οσκαρ κοστουμιών και μακιγιάζ/κομμώσεων.

Βαθμολογία: 6

«Η Dilili στο Παρίσι» («Dilili à Paris», Γαλλία, 2018). Κινούμενα σχέδια του Μισέλ Οσελό. Το οδοιπορικό μιας μικρής Αφρικανής στο Παρίσι της Μπελ Επόκ όπου συναντά θρύλους από όλους τους τομείς (Παστέρ, Μονέ, Προυστ, μαντάμ Κιουρί κ.ά.) είναι ο σκελετός αυτού του ευφάνταστου γαλλικού κινούμενου σχεδίου που έκανε την πρεμιέρα του στην Ελλάδα πριν από λίγο καιρό στο πλαίσιο του 1ου Παιδικού και Εφηβικού Φεστιβάλ στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Ποιητική και χειροποίητη, η «Dilili» φέρει τη σφραγίδα τον θρυλικού γάλλου κομίστα Μισέλ Οσελό, δημιουργού των «Ο Κιρικού και η Μάγισσα» και «Αζούρ και Ασμάρ».

Βαθμολογία: 8

«Εγώ η Ολγα» («Ja, Olga Hepnarova», Τσεχία, 2016), των Κετρ Κάζντα, Τόμας Γουάινραμπ. Η αληθινή ιστορία της Ολγκα Χεπνάροβα, της τελευταίας Τσέχας που καταδικάστηκε σε θάνατο δι’ απαγχονισμού. Η ταινία εξετάζει κάθε πτυχή της δύσκολης παιδικής – εφηβικής ηλικίας της στις δεκαετίες του 1960 – 1970 – από την αυστηρότητα του οικογενειακού της πλαισίου ώς το bullying από τους συνομηλίκους της. Αποξένωση, περιθωριοποίηση, ψυχική διαταραχή και εν συνεχεία «εκδίκηση» μέσω ενός φρικτού εγκλήματος. Ενα δυσάρεστο «ταξίδι» μιας συνεπούς στο ύφος της ασπρόμαυρης ταινίας όπου ξεχωρίζει με την ηλεκτρισμένη ερμηνεία της η Μιχαλίνα Ολζάνκα.

Βαθμολογία: 3

«Το νησί της αποπλάνησης» («Serenity», ΗΠΑ, 2019). Ψυχολογικό θρίλερ του Στίβεν Νάιτ. Κάτι πολύ αλλόκοτο διακρίνεις στην ιστορία του Μπέικερ Ντιλ (Μάθιου ΜακΚόναχι), ενός μοναχικού βετεράνου του πολέμου στο Ιράκ που τώρα ζει μισθώνοντας το σκάφος του για το κυνήγι μεγάλων ψαριών στο νησί Πλίμουθ. Οταν η πρώην γυναίκα του (Αν Χάθαγουεϊ), με την οποία έχει κάνει ένα παιδί, τον πλησιάζει και του προτείνει να σκοτώσει τον νυν πάμπλουτο σύζυγό της (Τζέισον Κλαρκ) που την κακοποιεί και ταλαιπωρεί το παιδί τους, αναρωτιέσαι, ας πούμε, πώς και ο νυν σύζυγος δεν ξέρει τίποτε για τον Μπέικερ; Και γιατί ένας άνθρωπος με τόσα λεφτά που θέλει να κυνηγήσει τόνο καταλήγει σε μια σακαράκα όπως το σκάφος του; Οπως ο αστυνομικός Τέντι Ντάνιελς του Λεονάρντο ντι Κάπριο στο «Νησί των καταραμένων», ο Μπέικερ οδηγείται προς την πλήρη κατάρρευση, μόνο που το «Νησί της αποπλάνησης», τόσο στην πλοκή του όσο και ως ταινία, είναι πέρα από κάθε τι παιχνίδι μυαλού που ποτέ δεν νιώθεις ότι πατά σταθερά στα πόδια του.

Βαθμολογία: 1 ½

«Χίτλερ εναντίον Πικάσο» («Hitler Versus Picasso and the others», Ιταλία/ Γαλλία/ Γερμανία, 2018). Ντοκιμαντέρ του Κλάουντιο Πόλι. Ενδιαφέρον αυτό το ντοκιμαντέρ που μιλάει για τη λεηλασία της πολιτισμικής κληρονομιάς της Ευρώπης από τους ναζιστές, οι οποίοι κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου άρπαξαν εκατοντάδες χιλιάδες πίνακες και άλλα έργα τέχνης από μουσεία ή προσωπικές συλλογές – ιδίως Εβραίων. Ενα από τα ερωτήματα που το ντοκιμαντέρ προσπαθεί να φωτίσει είναι τι απέγιναν αυτοί οι θησαυροί, καθώς δεκάδες χιλιάδες έργα από τα περίπου 600.000 που εκλάπησαν εξακολουθούν να αγνοούνται. Η αφήγηση είναι του ιταλού ηθοποιού Τόνι Σερβίλο, αλλά η φωνή του έλληνα αφηγητή της μεταγλώττισης έχει τη ζεστασιά προγράμματος κομπιούτερ.

Βαθμολογία: 7

«Πιστό αντίγραφο» («Replicas», ΗΠΑ, 2017), του Τζέφρεϊ Νάχμανοφ. Ενας επιστήμονας (Κιάνου Ριβς) προσπαθεί να αναστήσει την οικογένειά του σε φτηνιάρικη παραλλαγή του μύθου του Φρανκενστάιν, στην οποία όλα γίνονται πολύ εύκολα, πολύ πρόχειρα και χωρίς τίποτε το κινηματογραφικά γοητευτικό στην όλη διαδικασία.

Βαθμολογία: 2

– Προβάλλεται επίσης η ταινία «Η αρχή της ισότητας» («On the basis of sex», ΗΠΑ, 2018), της Μίμι Λέντερ, μια κινηματογραφική «αναπαράσταση» της πραγματικής ιστορίας της δικηγόρου Ρουθ Μπέιντερ Γκίνσμπουργκ (Φελίσιτι Τζόουνς), η οποία αγωνίστηκε για την ισότητα στα δικαιώματα ανδρών και γυναικών.