Ο Τσίπρας έχει δουλειές αυτό τον καιρό. Ολοκληρώνει την προσπάθεια για τη διάλυση των μικρότερων κομμάτων της αντιπολίτευσης, και ως εκ τούτου δεν είναι σε θέση να τα παρακολουθεί και όλα – και πώς θα μπορούσε κιόλας. Δεν είναι δα και ο Ναπολέων (ο Μέγας, όχι το άλλοτε γκαρσόνι του Προεδρικού Μεγάρου), εδώ που τα λέμε. Τέλος πάντως, όση καλή διάθεση και να έχει, δεν είναι σε θέση να παρακολουθεί τι συμβαίνει στη χώρα. Υπάρχουν όμως τομείς του κυβερνητικού έργου που απαιτούν την προσοχή του. Τομείς καίριοι, ζωτικοί. Οπως για παράδειγμα αυτός της υγείας, όπου εξακολουθεί να λάμπει το άστρο, άστρο λαμπρό, του «πολλά βαρύ και όχι» υπουργού Πολάκη (τσ… τσ… τσ…). Η χθεσινή ειδησεογραφία Αλέξη μου, είχε κατακλυστεί με τα ράντζα που… κατέκλυσαν τους διαδρόμους του Γενικού Κρατικού της Νίκαιας, το γεγονός ότι 48 ασθενείς περιμένουν υπομονετικά (και για όσο τους έχει προγραμματίσει ο καλός Θεούλης) να εισαχθούν σε κάποια Μονάδα Εντατικής Θεραπείας, και για τη μικρούλα στη Λαμία που τη χειρούργησαν για σκωληκοειδίτιδα και το παιδί πέθανε από ρήξη στομάχου. Α, είχε και Πολάκη. Με δική του δε πρωτοβουλία. Μας ενημέρωσε ότι είχε πάει για ψαροντούφεκο στη Μακρόνησο. Δυστυχώς δεν μας πληροφόρησε τι ψάρια έπιασε, αλλά κανένα πρόβλημα. Μια άλλη φορά ίσως. Οταν οι αναμένοντες για κρεβάτι στις ΜΕΘ, ας πούμε, θα πιάσουν τον αριθμό 100. Ή ακόμη καλύτερα 200. Εκεί θα κολλήσουμε τώρα;

Νταηλίκια

Επίσης να τον ενημερώσουμε τον πρόεδρο Αλέξη ότι η ΕΣΗΕΑ στηλίτευσε, έστω και με καθυστέρηση, την τραμπούκικη συμπεριφορά σε βάρος μιας γυναίκας τού «πολλά βαρύ και όχι» υπουργού, κατά μιας κοπελίτσας-συναδέλφου μας του «Πρώτου Θέματος» (τόσο, και τέτοιος, μάγκας ο τύπος). Οπως αναφέρει χθεσινή ανακοίνωση του συνδικαλιστικού μας οργάνου για τον νταή υπουργό, τον οποίο αναμφίβολα πρέπει να χαίρεται που τον έχει ο Τσίπρας, «υπενθυμίζουμε ότι πολιτικό πρόσωπο σημαίνει, αναπόφευκτα, έκθεση στη δημοσιότητα. Ενέργειες αυτού του είδους (την υποχρέωσε με λεκτική βία να σβήσει μια φωτογραφία που τον είχε τραβήξει έξω από το Μέγαρο Μαξίμου), αν μη τι άλλο, φανερώνουν έλλειψη ψυχραιμίας και αυταρχισμό, ανεπίτρεπτα και τα δυο προκειμένου περί πολιτικών προσώπων». Ανεπίτρεπτα για οποιοδήποτε πολιτικό πρόσωπο, αλλά εδώ μιλάμε για τον Πολάκη ρε παιδιά. Για τον Πολάκη. Το απεχθές «πρόσωπο» της συριζαίικης εξουσίας…

Ζημιά εκ των έσω

Εκείνος ο Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος μια ασίγαστη, κανονική κουβαρίστρα της Βουλής, διατείνεται ότι η ένταξη του υπό τον επικεφαλής ηγέτη Σταύρο Θεοδωράκη Ποταμιού στο ΚΙΝΑΛ τον Νοέμβρη του 2017 μόνο αθώα δεν ήταν. Και αφήνει κάτι βαριά υπονοούμενα (κάτι… ταβανόπροκες ναααα, με το συμπάθιο) ότι ο φίλος μου ο Σταύρος μετείχε στο ΚΙΝΑΛ μόνο και μόνο για να το διαλύσει. Εγώ τώρα δεν έχω στοιχεία που να συνηγορούν ότι «κάτι έπαιξε» σε σχέση με αυτό. Αλλά πρέπει να ομολογήσω ότι κάτι αμφιβολίες για τις προθέσεις του τις είχα. Ειδικά από τη στιγμή που έθεσε υποψηφιότητα για την ηγεσία του ΚΙΝΑΛ και κατάφερε να πάρει εκεί γύρω στο 9,5%, τέταρτος και καταϊδρωμένος, οπότε κατάλαβε ότι πολιτικά δεν είχε κανένα μέλλον. Ετσι με κάποια αφορμή στη συνέχεια πήρε το Ποτάμι και αποχώρησε δημιουργώντας ένα βαθύ ρήγμα στο ΚΙΝΑΛ. Το οποίο είχε εξ αρχής υπονομεύσει με εκείνες τις απίθανες προτάσεις για την ηλεκτρονική ψηφοφορία που δεν έβγαζαν πουθενά, αλλά το μόνο που κατάφερναν ήταν να απογοητεύουν όλο και μεγαλύτερα τμήματα των οπαδών της Κεντροαριστεράς. Ετσι «πάγωσε» ο κόσμος της Κεντροαριστεράς, ο οποίος αρχικά είχε ζεσταθεί και είχε ζεσταθεί για τα καλά με την ιδέα της ανασυγκρότησης της παράταξης. Οχι, να τα λέμε και αυτά…

Ψάχνει για σωσίβιο

Οταν είχαν πρωτοεμφανιστεί ως επικεφαλής του κόμματος Δύναμη Ελληνισμού ο Δημήτρης «πιο γαύρος πεθαίνεις» Καμμένος και ο Τάκης «πιο βάζελος επίσης πεθαίνεις» Μπαλτάκος, μας είχαν διαβεβαιώσει για τις αγνές προθέσεις που τους ώθησαν στη δημιουργία του νέου πολιτικού φορέα. Με ένα στόμα, μια φωνή, που λέει και ο ποιητής (δεν θυμάμαι ποιος ακριβώς ποιητής, αλλά δεν θα το κάνουμε και θέμα τώρα) μας είχαν τονίσει, και δι’ ημών στο πανελλήνιο, ότι «η εθνική αναγκαιότητα της δημιουργίας ενός πραγματικά πατριωτικού κόμματος είναι αδήριτη» και είχαν προσθέσει ότι «το σημερινό πολιτικό προσωπικό είναι χαμηλής στάθμης και οι πολιτικοί με όραμα έχουν εκλείψει».

Εμείς τώρα, όλα αυτά τα δέσαμε κόμπο, μέχρι που ήρθε η χθεσινή συνάντηση του Καμμένου προέδρου των ΑΝΕΛ με τον συναρχηγό της Δύναμης Ελληνισμού Τάκη Μπαλτάκο, στη Βουλή, και όσο να πεις μια ανακολουθία την εντοπίσαμε. Αν «το σημερινό πολιτικό προσωπικό είναι χαμηλής στάθμης και οι πολιτικοί με όραμα έχουν εκλείψει», όπως λες, τι δουλειά έχεις και συναντιέσαι με τον Καμμένο; Εκτός και αν α) ο Καμμένος εξαιρείται για κάποιο λόγο από το σημερινό πολιτικό προσωπικό και β) είναι πολιτικός με όραμα, οπότε συγγνώμη, η επιστήμη θα τα σηκώσει ψηλά τα χέρια, πιο ψηλά δεν γίνεται, σαν να έχει ένα περίστροφο καρφωμένο στα πλευρά.

Τούτων δοθέντων επικοινώνησα, μετ’ εμποδίων πρέπει να πω, με τον άλλο Καμμένο, τον Δημήτρη, τον συνιδρυτή της Δυνάμεως Ελληνισμού. Μου απήντησε ότι η συνάντηση πήγε περίπου άπατη, ότι δεν υπήρξε κανενός είδους συμφωνία μεταξύ Μπαλτάκου και του άλλου Καμμένου, ότι η πρωτοβουλία για τη συνάντηση ήταν του δεύτερου, και αντικείμενο της συζήτησης η συγκρότηση ενός ενιαίου μετώπου εθνικών πατριωτικών δυνάμεων –  εδώ γελάνε, κατά βούληση.

Παραθέτω τον σχετικό διάλογο, για του λόγου το αληθές:

– Αποδέχθηκε, τουλάχιστον εκλογική σύμπραξη με τους ΑΝΕΛ ο Μπαλτάκος;

– Καμία συμφωνία, καμία δέσμευση, ήταν η απάντηση.

– Θα ξανασυναντηθείτε μαζί του;

– Μπα, δεν νομίζω, δεν συμφωνήθηκε κάτι. Ακούσαμε απλώς τι είχε να μας πει…

Ψάχνεται ο χριστιανός (χριστιανός λέμε, όχι Χριστιανός – αυτός έχει σωθεί για τα καλά…) να σωθεί, αλλά όπως ο πνιγμένος, πιάνεται από τα μαλλιά του. Και είναι μόλις μια εβδομάδα εκτός κυβερνητικού σχήματος. Φαντάσου τι θα κάνει αν κλείσει μήνας…

Είναι πολλά τα λεφτά

Και πολύ άργησε πρέπει να πω. Ο μπιζιμπόντης πρεσβευτής των ΗΠΑ στην Αθήνα Τζέφρι Πάιατ να επισκεφθεί το «Πεντάγωνο» προς συνάντηση του νέου υπουργού Αμυνας Βαγγέλη Αποστολάκη. Εκλεισε μια εβδομάδα από την ανάληψη των καθηκόντων του διαδόχου Καμμένου, και μόλις χθες Τρίτη, ο Τζέφρι πήγε «Πεντάγωνο».

Σύμφωνα με ανακοίνωση που εκδόθηκε συζητήθηκαν λέει «τα αποτελέσματα του τομέα Αμυνας και ασφάλειας του πρόσφατου διαλόγου των δύο χωρών που πραγματοποιήθηκε στις ΗΠΑ» και ο δικός μας του έκανε και κάτι παράπονα για την «παραβατική συμπεριφορά» της Τουρκίας στο Αιγαίο.

Το γεγονός ότι πουθενά στην ανακοίνωση δεν αναφέρεται πως συζητήθηκε το θέμα των αντισταθμιστικών (υπέρ Χριστιανού…) οφελών από την αναβάθμιση των F-16, δεν σημαίνει ότι δεν συζητήθηκε κιόλας, ε;.. Και νομίζω ότι θα το καταλάβουμε την άλλη εβδομάδα, οπότε και θα έχει ψηφιστεί η Συμφωνία των Πρεσπών από τη Βουλή. Γιατί είναι πολλά τα λεφτά – 230 εκατομμύρια, ζεστά, ζεστά…