Οι εθνικές εκλογές θα γίνουν αιφνιδιαστικά, πριν από τις ευρωεκλογές και αυτοδιοικητικές εκλογές του Μαΐου 2019. Οι σωρηδόν παροχές και όλα τα άλλα φιλοδωρήματα, μέτρα εφήμερης ανακούφισης σε ορισμένες ευπαθείς ομάδες, και ταυτόχρονα μέτρα μακράς και παρατεταμένης επιδείνωσης της οικονομίας και κυρίως της ανάπτυξης, σηματοδοτούν την επίσπευση των εκλογών, η οποία είναι στο σχέδιο του κ. Τσίπρα και των επιτελών του.

Το συνεχώς επαναλαμβανόμενο μότο του κ. Τσίπρα ότι οι εκλογές θα γίνουν στο τέλος της τετραετίας είναι παραπλανητικό, είναι λάβδανο για να κοιμίζει την αντιπολίτευση.

Ο Οκτώβριος τον κ. Τσίπρα δεν τον συμφέρει για δύο λόγους:

α) Οι αυτοδιοικητικές εκλογές του Μαΐου 2019 για τον ΣΥΡΙΖΑ θα είναι οδυνηρές, συνεπώς το κλίμα στην κοινωνία θα είναι αρνητικό και μη αναστρέψιμο.

Οι ελάχιστοι μήνες που θα μεσολαβήσουν μεταξύ της αναμέτρησης του Μαΐου και εκείνης του Οκτωβρίου, και μάλιστα καλοκαιρινοί, δεν αρκούν για ανάκαμψη του ΣΥΡΙΖΑ.

β) Ο δεύτερος και πιο σημαντικός λόγος είναι η αρνητική εξέλιξη της συμφωνίας των Πρεσπών. Εξελίσσεται για τον Τσίπρα σε χιονοστιβάδα η οποία αναπόφευκτα θα τον καταπλακώσει.

Συνεπώς ο μέγας τακτικιστής και Αρχιερέας του ψεύδους μόνο ηλίθιος δεν είναι. Η ηλιθιότητα μπορεί να αναζητηθεί στους αφελείς και όσους τον πιστεύουν.

Επ’ ευκαιρία, να τελειώνουμε με τον μύθο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι Αριστερά.

Ο μανδύας, η λεοντή είναι αριστερή. Η πολιτική την οποία ασκεί εδώ και τέσσερα χρόνια η τρικομματική κυβέρνηση ΚΑΡΑΣΥΡΙΖΑΝΕΛ (Καραμανλή – ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ) είναι φιλελεύθερη έως νεοφιλελεύθερη και ταυτόχρονα βαθιά αντιλαϊκή και αντικοινωνική, χωρίς να διαφέρει από την πολιτική της ΝΔ.

Είμαστε μπροστά σε έναν αποϊδεολογικοποιημένο και ομογενοποιημένο διπολισμό. Εναν διπολισμό χωρίς ιδεολογικές διαφορές, ο οποίος οδηγεί τον λαό στον διχασμό. Ο παλαιός διχασμός είχε ιδεολογικές διαφορές, σήμερα όμως ποιές είναι οι διαφορές; Η καρέκλα της εξουσίας! Αξίζει ένας διχασμός για τις καρέκλες;

Απέναντι σε αυτόν τον αποϊδεολογικοποιημένο διπολισμό (δικομματισμό) αντιτάσσεται η Κεντροαριστερά, το ΚΙΝΑΛ (ΠΑΣΟΚ) ως πόλος εγγύησης και ισορροπίας, και ομαλότητας. Ως πόλος προάσπισης της Δημοκρατίας, με κοινωνικό και οικονομικό περιεχόμενο. Ως πόλος με πατριωτικές αναφορές και εγγυητής της υπεράσπισης των θεσμών, που τόσο παραβιάζονται από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία κινείται στα όρια του κοινοβουλευτικού τόξου (με το ένα πόδι εντός και το άλλο εκτός).

ΥΓ: Σε ό,τι αφορά την τύχη του κ. Καμμένου, είναι εξασφαλισμένη. Αυτό έλλειπε άλλωστε. Το Σύμφωνο που έχουν «συνυπογράψει» Τσίπρας και Καμμένος θυμίζει το Σύμφωνο Μολότοφ – Ρίμπεντροπ, με το οποίο διαμέλισαν την Πολωνία. Λες με το νέο σύμφωνο Καμμένου – Τσίπρα να βοηθάει ο πρώτος τον δεύτερο να διαμελίσει την Ελλάδα;

Ο Παναγιώτης N. Κρητικός υπήρξε ιδρυτικό μέλος του ΠΑΣΟΚ και αντιπρόεδρος της Βουλής