Κάποτε ο αμερικανός πρόεδρος και ηθοποιός Ρόναλντ Ρίγκαν είχε πει ότι η κυβέρνηση είναι σαν ένα μωρό. Από τη μια θέλει μόνο ένα κανάλι τροφής κι από την άλλη καμιά αίσθηση ευθύνης για οτιδήποτε. Η πρώτη φορά Αριστερά ξεκίνησε σαν μωρό της πολιτικής, αλλά έπειτα από τριάμισι χρόνια έχει παραμείνει σε νηπιακή κατάσταση, με όλα τα χαρακτηριστικά ενός μωρού. Αυτό, όμως, δεν μπορεί να δικαιολογεί την παντελή έλλειψη της ευθύνης και τη μη ανάληψη αυτής σε τραγικά γεγονότα όπως όσα συνέβησαν στο Μάτι.

Τις τελευταίες 20 ημέρες, μετά δηλαδή την εθνική τραγωδία, ουδέποτε η κυβέρνηση απέδειξε έμπρακτα ότι μπορεί να αναλάβει τις ευθύνες της και να δείξει μεταμέλεια για τα λάθη και τις παραλείψεις της. Ούτε καν με τις παραιτήσεις ή καρατομήσεις που έγιναν κατόπιν εορτής. Το αντίθετο μάλιστα, από την πρώτη ημέρα της πυρκαγιάς στήθηκε στο Μέγαρο Μαξίμου ένα ευρύτερο σχέδιο περιορισμού των ζημιών. Ενα «damage control» που σκοπό είχε αφενός να παρουσιάσει την κυβέρνηση άμοιρη ευθυνών και εγγυήτρια της επόμενης ημέρας και αφετέρου να αποπροσανατολίσει την κοινή γνώμη «σκηνοθετώντας» αόρατους εμπρηστές και υπαίτιους της τραγωδίας.

Η κυβέρνηση, με πρώτο βιολί τον Αλέξη Τσίπρα και μαέστρους κορυφαίους υπουργούς όπως ο Νίκος Τόσκας, ο Δημήτρης Τζανακόπουλος, ο Παύλος Πολάκης, ο Πάνος Σκουρλέτης, ο Γιώργος Σταθάκης, ο Σωκράτης Φάμελλος και ο Χρήστος Σπίρτζης, επιχείρησε ανεπιτυχώς ένα «ρεσάλτο» από την πραγματικότητα.

Οι 93 και πλέον νεκροί και η ανυπολόγιστη καταστροφή στην Ανατολική Αττική έχουν αποτυπωθεί πλέον στη συλλογική μνήμη. Οπως και οι βαρύτατες ευθύνες που έχει ο κρατικός μηχανισμός και οι οποίες δεν αναλήφθηκαν ποτέ επί της ουσίας.

Αντίθετα, η ανάληψη των πολιτικών ευθυνών από τον Πρωθυπουργό ήταν ένα «άδειο πουκάμισο» σε μια στιγμή που το αίμα τόσων αθώων βράζει και οι συγγενείς τους ζητούν την απόδοση ευθυνών και μια ειλικρινή απόδειξη μεταμέλειας με μια καθαρή και χωρίς αστερίσκους «συγγνώμη».

Τέσσερις φορές επιχείρησε να αποδράσει από την πραγματικότητα η κυβέρνηση. Και τις τέσσερις φορές απέτυχε παταγωδώς και μένει πλέον να πληρώσει τα επίχειρα της προδοσίας της απέναντι στους πολίτες.

23/7/2018

Επικοινωνιακό σόου στις πλάτες των νεκρών

Ηταν 23.40 της Δευτέρας 23 Ιουλίου. Οι φλόγες έκαιγαν τον οικισμό στο Μάτι. Ολοι οι εμπλεκόμενοι φορείς είχαν ενημερώσει τουλάχιστον δύο ώρες πριν ότι υπήρχαν νεκροί. Οχι ένας ή δύο… εκατόμβη. Γνώριζαν τα πάντα και ο Πρωθυπουργός και οι υπουργοί που ξεκίνησαν τη σύσκεψη στο Κέντρο Επιχειρήσεων. Και μάλιστα με κάμερες. Σε ποια σοβαρή χώρα θα γινόταν παρουσία καναλιών μια τόσο κρίσιμη σύσκεψη σε ανώτατο επίπεδο και με την Αττική σε κόκκινο συναγερμό;

Ο Αλέξης Τσίπρας, άρτι αφιχθείς από το Μόσταρ, όπου είχε βραβευθεί για την προσφορά του στα Βαλκάνια, επέλεξε την εικόνα από την ουσία. Θέλησε να δώσει στον κόσμο την εντύπωση ότι αυτός ως «στρατηλάτης» μπαίνει μπροστά σε μια τόσο δύσκολη στιγμή για την Ελλάδα. Η κάμερα ήταν αδιάψευστος μάρτυρας της διαχειριστικής ανεπάρκειας και «πρόδωσε» τον «ταλαντούχο» στην επικοινωνία Πρωθυπουργό. Την ώρα που χάνονταν δεκάδες ανθρώπινες ζωές και που η επιχείρηση διάσωσης εκατοντάδων άλλων δεν είχε ολοκληρωθεί, ο κύριος Τσίπρας, οι υπουργοί και οι επικεφαλής της Πολιτικής Προστασίας, της Αστυνομίας και της Πυροσβεστικής, επιδίδονταν σε ανέξοδο, αφελές και τελικά πλήρως αποτυχημένο τηλεοπτικό σόου που υποβάθμισε τον ρόλο του Συντονιστικού Κέντρου αλλά και του ίδιου του Πρωθυπουργού. Η προσπάθεια να αποκρυβούν οι νεκροί μέχρι να ολοκληρωθεί η νυχτερινή παράσταση κατέρρευσε τις επόμενες ημέρες όταν αποκαλύφθηκε ότι πυροσβέστες, αστυνομικοί, το ΕΚΑΒ και τα νοσοκομεία είχαν δει ή περίμεναν από πολύ νωρίς μεγάλο αριθμό θυμάτων. Είναι πλέον σίγουρο ότι ο Αλέξης Τσίπρας γνώριζε από τη Βοσνία ότι η υπόθεση εξελίσσεται σε τραγωδία. Είναι σίγουρο ότι για τον λόγο αυτόν επέστρεψε εσπευσμένα. Οπως είναι σίγουρο ότι η κακοστημένη παράσταση γύρισε μπούμερανγκ και θα στοιχειώνει την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Τις επόμενες ημέρες η υπερασπιστική γραμμή για εκείνη την τραγική εικόνα του Πρωθυπουργού ήταν μία: «Μα είναι δυνατόν να κρυφτούν οι νεκροί;». Η απάντηση είναι ακριβώς η ερώτηση που κάνει το Μαξίμου: «Μπορούν να κρυφτούν οι νεκροί πίσω από τις μπουλντόζες και τις ύβρεις σε όσους ασκούν κριτική;».

23/7/2018

Silver Alert: αναζητούνται… εμπρηστές

Ο Αλέξης Τσίπρας έξω από το Κέντρο Επιχειρήσεων της Πυροσβεστικής χαρακτηρίζει τη φωτιά στην Ανατολική Αττική «ασύμμετρη απειλή». Αν και δεν θέλει να μιλήσει για σχέδιο αποσταθεροποίησης, αφήνει να εννοηθεί ότι και αυτό μπορεί να συμβαίνει και θα αναζητηθούν οι αιτίες αργότερα. Αλλά και ο Νίκος Τόσκας την ημέρα της τραγωδίας δήλωνε: «Δεν είναι και τόσο αθώες αυτές οι πυρκαγιές». Οσο για τον Παύλο Πολάκη; Λίγες ημέρες αργότερα εξαπέλυσε επίθεση στα «ρετάλια της δημοσιογραφίας» που έχουν στήσει σχέδιο αποσταθεροποίησης. Ακόμη πιο γλαφυρός ο γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ Αρκαδίας, ο οποίος είχε γράψει: «Πριν από χρόνια προκειμένου να αποσταθεροποιήσουν τη πολιτική ζωή της χώρας, έβαζαν νάρκες και σκότωναν το κόσμο σε γιορτές, όπως έγινε το Νοέμβριο του 1964 στο Γοργοπόταμο! Τώρα για να αποσταθεροποιήσουν τη κυβέρνηση και για να μη προλάβουμε να ζήσουμε την έξοδο από τα εφιαλτικά μνημόνια, βάζουν φωτιές και καίνε τους Ανθρώπους!!!». Στο Μέγαρο Μαξίμου «μάζεψαν» τις πρώτες ημέρες τα στελέχη που διέσπειραν θεωρίες συνωμοσίας, αλλά άφηναν ελεύθερο τον φιλοκυβερνητικό Τύπο να δώσει τροφή στον κόσμο που ζητούσε δικαίωση και ερωτήματα στα άπειρα «γιατί».

«Οργανωμένο σχέδιο εμπρηστών» έγραφε μία εφημερίδα. «Ξένοι πράκτορες πυρπόλησαν την Αττική», άλλη.

«Στα ίχνη των εμπρηστών», η τρίτη.

Η κυβέρνηση φρόντιζε να βάζει η ίδια… φωτιές κάνοντας σύσκεψη υπό τον Πρωθυπουργό με τη συμμετοχή και του διοικητή της ΕΥΠ. Το αποκορύφωμα; Πρωτοσέλιδα με τίτλους «11 εμπρηστικοί μηχανισμοί» και «οι δορυφόροι έδειξαν εμπρησμό». Ηταν οι δορυφόροι του υπουργού… Διαστήματος Νίκου Παππά, ο οποίος στη συνέντευξη τύπου – ντροπή των Τόσκα και Τζανακόπουλου επιστράτευσε τον επικεφαλής της διαστημικής υπηρεσίας να μιλήσει για «ενδείξεις εμπρησμού». Μέχρι και γκαζάκια από την περιοχή της Κινέτας που ήταν άχρηστα φωτογραφίσθηκαν για να ενισχύσουν το σενάριο εμπρησμού στην Πεντέλη, απ’ όπου και ξεκίνησε η φωτιά. Μέχρι και «ειδήσεις» στα social media για σύλληψη πρώην πράκτορα… διέρρευσαν και διακινήθηκαν από τα troll των υπογείων. Το σενάριο δεν είχε καμιά βάση και τελικά αποσύρθηκε από την κυβέρνηση, μιας και η πιο πιθανή αιτία ήταν ο ανόητος που άναψε φωτιά για να κάψει ξερόχορτα.

27/7/2018

Ανάληψη ευθυνών από τον «αόρατο» Πρωθυπουργό

Είναι 27 Ιουλίου, τέσσερις ημέρες μετά την τραγωδία στο Μάτι. Ο Πρωθυπουργός είναι «αγνοούμενος» μετά το διάγγελμα που κάνει για να κηρύξει τη χώρα σε τριήμερο πένθος. Αποφεύγει να βγει μπροστά, δεν μεταβαίνει από την πρώτη στιγμή στις πληγείσες περιοχές, επιτρέπει στους Τόσκα και Τζανακόπουλο να κάνουν συνέντευξη και να πουν ότι αναζητούν λάθη αλλά δεν βρίσκουν κι ότι δηλώνουν περήφανοι για τις κινήσεις που έγιναν την ημέρα της πυρκαγιάς. Ολα τα τεχνάσματα αποτυγχάνουν κάτω από το βάρος της δραματικής καταμέτρησης των νεκρών και των αποκαλύψεων ότι έγιναν τραγικά λάθη για τα οποία κανείς δεν ανέλαβε την ευθύνη. Ο Πρωθυπουργός συγκαλεί Υπουργικό Συμβούλιο, αναλαμβάνει την πολιτική ευθύνη της τραγωδίας και ζητά και από τους υπουργούς να πράξουν το ίδιο. Εκεί ξεκινά και το «αφήγημα» της άναρχης δόμησης που είναι ακόμη σε εξέλιξη.

Είναι προφανές ότι ο Αλέξης Τσίπρας έχει στριμωχθεί στα σκοινιά και δέχεται απανωτά χτυπήματα. Αναζητά οδό διαφυγής και η ανάληψη της πολιτικής ευθύνης είναι το «κόλπο» για να συγκινήσει την κοινή γνώμη. Ομως, αμέσως γίνεται αντιληπτό ότι ένα ακόμη επικοινωνιακό ναυάγιο είναι προ των θυρών.

Διότι εμφανίζεται ένας Πρωθυπουργός που δεν ζητά ούτε μια απλή συγγνώμη, που δεν έχει επισκεφτεί τις ποτισμένες με το αίμα δεκάδων ανθρώπων περιοχές, που δεν έχει καρατομήσει ούτε έναν υπεύθυνο μέχρι εκείνη την ώρα και που αδιαφορεί για τους υπουργούς και τα στελέχη που προσβάλλουν τους νεκρούς και τους κατεστραμμένους πολίτες στο Μάτι.

Η κυβέρνηση δέχεται ομαδικά πυρά από τα υπόλοιπα κόμματα και ο Αλέξης Τσίπρας γίνεται η χλεύη των social media καθώς η «πολιτική ευθύνη» εξοργίζει ακόμη περισσότερο την κοινωνία.

Απόδειξη του Βατερλώ όλων των επικοινωνιακών τεχνασμάτων που χρησιμοποίησε μέχρι τότε το Μαξίμου ήταν η όψιμη παραδοχή ότι έγιναν λάθη και η αποπομπή των Τόσκα, Καπάκη, Τσουβάλα και Τερζούδη. Με τον κόσμο να αναρωτιέται: «Αφού δεν έγιναν λάθη, γιατί τους διώχνει; Κι αν έγιναν, γιατί δεν παραιτείται και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός;».

7/8/2018

Τα… Λαυρεωτικά του Αλέξη Τσίπρα

Το σόου έπρεπε να έχει ένα καλά στημένο σκηνικό. Η φωτογραφία από τις εγκαταστάσεις των παλαιών μεταλλείων θύμιζε σε πολλούς τη μεγάλη απεργία των εργατών το 1896, την κατάληψη της πόλης και την αιματηρή επέμβαση του στρατού. Θύμιζε την εξέγερση της εργατικής τάξης απέναντι στη δουλεία εκείνης της εποχής. Τι καλύτερο ντεκόρ για έναν αριστερό πρωθυπουργό που ήθελε να κηρύξει τη δική του «επανάσταση» απέναντι στο διαχρονικό σκάνδαλο της αυθαίρετης δόμησης; Ο Αλέξης Τσίπρας στην τελευταία του παράσταση ξέχασε και πάλι τη συγγνώμη. Ανακάλυψε ύστερα από δύο εβδομάδες «πιθανά λάθη» ενώ πάτησε το κουμπί για την κατεδάφιση τουλάχιστον 3.200 αυθαιρέτων. Με τον ήχο από τις μπουλντόζες που βγαίνουν στους δρόμους η κυβέρνηση ευελπιστεί να καλύψει τις οργισμένες φωνές για τα εγκληματικά λάθη που έγιναν. Ομως δεν μπορεί να κάνει την κοινωνία να ξεχάσει και το βασικότερο: δεν μπορεί να κρυφτεί από τους νεκρούς στο Μάτι. Η προκλητική προσπάθεια αποπροσανατολισμού, ωστόσο, προσκρούει στις δικές του, προσωπικές ευθύνες. Διότι στο ακροατήριο της παράστασης στο Λαύριο βρίσκεται ο Χρήστος Σπίρτζης, ο οποίος ως πρόεδρος του ΤΕΕ έδινε συμβουλές για τη νομιμοποίηση αυθαιρέτων στο Μάτι.

Βρίσκεται ο Σωκράτης Φάμελλος, ο οποίος είναι εκ των εμπνευστών του νόμου για την τακτοποίηση, γνωστού και ως «το αφεντικό τρελάθηκε». Και βεβαίως, η αποκάλυψη με έγγραφα ότι ο οικολόγος υπουργός Γιάννης Τσιρώνης έπειτα από συνεννόηση με τον Πρωθυπουργό προωθούσε τροπολογία το 2015 για την αναστολή κατεδαφίσεων στη Ραφήνα, που είχε ζητήσει ο Παναγιώτης Κουρουμπλής, ξεγύμνωσε την κυβέρνηση.

Η υποκρισία ξεδιπλώθηκε και τα Λαυρεωτικά του Αλέξη Τσίπρα πέρασαν στην ιστορία ως η αποτυχημένη προσπάθειά του να στρέψει τα βλέμματα στα αυθαίρετα. Βεβαίως, κανείς δεν αποκλείει την περίπτωση να δούμε τον Πρωθυπουργό ανεβασμένο σε κάποια μπουλντόζα. Το έχει κάνει όταν ανέβαινε σε καρότσες για να μιλήσει σε αγρότες. Το έκανε βάζοντας και βγάζοντας τη γραβάτα του χρέους στο Ζάππειο.

Τώρα που κρίνεται η πολιτική του επιβίωση είναι σίγουρο ότι θα επιχειρήσει ακόμη και αυτό που θεωρείται αδιανόητο.