Δουλγερίδης Δημήτρης

1. Με αφορμή το διπλό ανέβασμα της «Ιφιγένειας», ποιος είναι ο νεωτερισμός που εισάγει ο Γκλουκ στην όπερα; O Γκλουκ δεν έχει καταγραφεί τυχαία ως «μεταρρυθμιστής» της όπερας, καθώς τα έργα του απομακρύνονται από τον κόσμο της οpera seria του μπαρόκ, στον οποίο κυριαρχούσαν οι εκτενείς αυτόνομες άριες και η διανθισμένη μουσική, που αποτελούσε αφορμή […]

Εντυπώσεις από το 3ο Φεστιβάλ Βιβλίου Χανίων, όπου συμμετείχαν γνωστοί έλληνες και σημαντικοί ευρωπαίοι συγγραφείς

Γιάννης Ρίτσος

Δύο από τους θρυλικούς τενόρους της εποχής μας κάνουν τον προσωπικό απολογισμό ζωής ενόψει της εμφάνισής τους στο Καλλιμάρμαρο, αλλά και το Sani Festival

Τζελαλαντίν Ρουμί

Μάνος Ελευθερίου

Νίκος Παπάνας

Αλέξανδρος Μπάρας

Νίκος-Αλέξης Ασλάνογλου

Τα «Πρόσωπα» παρουσιάζουν ορισμένα από τα μέχρι πρότινος άγνωστα σχέδια του κορυφαίου τσέχου συγγραφέα, οπως δημοσιευονται στην ελληνικη εκδοση της «brainfood-ΕΚΔΟΤΙΚΗ»

Στιγμιότυπα, ανοιχτά ερωτήματα και επιλογές από την 20ή διοργάνωση της Θεσσαλονίκης, που ολοκληρώθηκε την περασμένη Κυριακή

Οδυσσέας Ελύτης

Τα λουλούδια των δέντρων είναι τα πουλιά. Το σιγανό κελάηδισμα της θάλασσας είναι η πτώση της βροχής στο τελευταίο τεμπέλικο κύμα τού ακρογιαλιού. Τη μυρουδιά τού ήλιου τη χύνει το σφαγμένο πεπόνι. Η ποίησή μας είναι η ζωή. Από τη συλλογή «Μάης, Ιούνης και Νοέμβρης» (1944) της Μάτσης Χατζηλαζάρου. Στο Μάτση Χατζηλαζάρου, «Ποιήματα 1944-1985» (εκδ. […]

Γιώργος Σεφέρης

Το ποίημα της τελευταίας σελίδας

Τί νὰ γίνεται τώρα στὸ Ἰσπαχάν; Σίγουρα θά ᾿χει κι αὐτὸ τὶς σκοτεινιές του θά ᾿χει στιγµὲς ποὺ τὸ ρόδο δὲν θά ᾿θελε νὰ εἶναι ρόδο. Ὅµως τὰ γεφύρια του δὲν εἶναι τρίχινα κι ἂν ἡ τεντωµένη λύπη τῆς ζωῆς µου ἤτανε κάποτε νὰ σπάσει ἂς ἔσπαζε τουλάχιστον ἐκεῖ δίνοντας λέξεις πυρὸς µὰ καὶ τέλους […]

«LA POLOGNE; LA POLOGNE; Δεν είναι φοβερό το κρύο εκεί;» Με ρώτησε κι έπειτα αναστέναξε με ανακούφιση. Τόσες πολλές χώρες έχουν εμφανιστεί τελευταία που το πιο σίγουρο πράγμα για κουβέντα είναι το κλίμα. «Κυρία», ήθελα ν’ απαντήσω, «οι ποιητές του λαού μου γράφουν όλα τα κείμενά τους με γάντια. Δεν σκοπεύω να υπαινιχθώ ότι δεν […]

Τραγουδώ, γιατί το τραγούδι είναι ελεύθερο κι ελπίδα είναι ένα κόκαλο που θάβω και ξεθάβω πιάνομαι από ένα χαμηλό σύννεφο πιάνομαι από ένα χάλκινο καρφί απ’ το τυφλό άλογο που με οδηγεί από ένα στήθος που σε δάσος αλλάζει όπως αλλάζει το τραγούδι σε προσευχή μέσα στο δάσος είναι ένα ξέφωτο χρυσό και μες στο […]

Είπες· «Θα πάγω σ’ άλλη γη, θα πάγω σ’ άλλη θάλασσα. Μια πόλις άλλη θα βρεθεί καλύτερη από αυτή. Κάθε προσπάθεια μου μια καταδίκη είναι γραφτή· κι είν’ η καρδιά μου — σαν νεκρός — θαμμένη.   Ο νους μου ώς πότε μες στον μαρασμόν αυτόν θα μένει. Όπου το μάτι μου γυρίσω, όπου κι […]