Δουλγερίδης Δημήτρης

Ο ιστορικός Βαγγέλης Καραμανωλάκης μιλάει για το Φεστιβάλ που διοργανώνουν τα Αρχεία Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας για τα 30 χρόνια λειτουργίας τους

Περίμενα χρόνια στην ουρά μπροστά απ’ το γκισέ του εκδοτηρίου εισιτηρίων στον σταθμό των τρένων στην Αρχαία Ολυμπία Μαζί μου είχα πάρει όλα μου τα υπάρχοντα ένα παλιό μολύβι ένα πακέτο τσιγάρα και μια φέτα ψωμί Περίμενα χρόνια στην ουρά χωρίς να προσέξω ωστόσο την παλαιά ανακοίνωση στο θαμπό τζάμι δίπλα ακριβώς απ’ την ωραία […]

Ο υφυπουργός αρμόδιος για θέματα Σύγχρονου Πολιτισμού Νικόλας Γιατρομανωλάκης γράφει για την καλλιτεχνική εκπαίδευση και οι Πέτρος Θέμελης και Κώστας Πασχαλίδης τοποθετούνται για το νομοσχέδιο για τη μετατροπή των 5 μεγάλων μουσείων σε ΝΠΔΔ

Ω αφήστε με, αφήστε με να είμαι πράγμα κανενός στους παλιούς αυτούς δρόμους όπου βυθίζεται η νύχτα Ω αφήστε με, αφήστε με να χαθώ σκιά μέσα στη σκιά – τα μάτια δυο δισκοπότηρα ανυψωμένα προς το υπέρτατο φως Και μη με ρωτάτε – μη με ρωτάτε τι θέλω και τι είμαι αν για μένα μες […]

Ο διευθυντής του Ινστιτούτου Ευρωπαϊκής Πολιτικής της Σόφιας μιλάει για την απομάκρυνση της Τουρκίας από την Ευρώπη και τον εγκλωβισμό της στον αυταρχισμό του «ισχυρού ηγέτη»

«Μπροστά στις εισόδους της αγοράς (σ.σ.: στην Αλεξάντερπλατς του Βερολίνου) οι νεαροί στέκονται παρέες παρέες και περιμένουν να τους πάρει κανένας έμπορος για μια-δυο ώρες. Οι πιθανότητες όμως μειώνονται συνεχώς. Τα ασημένια νομίσματα δεν κουδουνίζουν πια στα χέρια των εμπόρων όπως παλιότερα. Κάνουν τη δουλειά μόνοι τους, επειδή έχουν ανάγκη τα λεφτά που θα έπαιρναν […]

Η ξεχωριστή σημασία της 27ης Ιανουαρίου, Διεθνούς Ημέρας Μνήμης Θυμάτων του Ολοκαυτώματος και Πρόληψης των Εγκλημάτων κατά της Ανθρωπότητας

Έφυγαν οι φίλοι φύλλα που σκορπίσαν έφυγαν οι φίλοι πύλη που την κλείσαν χείλη που σιωπήσαν δύσαν μες στο στέρνο οι στερνοί μου φίλοι μύλοι που γυρίσαν ήσαν και μ’ αφήσαν. Φύλλο μαραμένο μένω με ραμμένο στόμα στη σιωπή στην οπή π’ ανοίξαν νύξαν με νυστέρι κι άφησαν εμένα μ’ ένα αστέρι χαίνουσα πληγή. «Ο […]

Η μεσόφωνος, ποιήτρια και μεταφράστρια μιλάει για το μουσικό αφιέρωμα στον Ρόμπερτ Σούμαν, το οποίο παρουσιάζουν μαζί με την πιανίστρια Αλεξάνδρα Παπαστεφάνου στον Φιλολογικό Σύλλογο «Παρνασσός»

Παίρναμε το πρωινό μας σε παραλιακό καφέ του νησιού όταν ξαφνικά χτύπησε το κινητό του. Είδα με έκπληξη ότι η φωτογραφία που άστραψε στην οθόνη ήταν ενός σκύλου. «Θα τον αγαπάς πολύ» είπα, μόλις το έκλεισε, «αφού προτιμάς να βλέπεις τη μουσούδα του, παρά το πρόσωπο της γυναίκας σου». «Υπερβολικά» είπε. «Φίλος μού είχε αναφέρει […]

Η συζήτηση στη Γερμανία επαναφέρει τις ομοιότητες και – κυρίως – τις διαφορές ανάμεσα στο 1923 και το 2023 από πολλούς αναλυτές

Η ποιήτρια μιλάει για το βιβλίο «Ο Ελύτης για παιδιά», όπου αναλύονται οι βασικές έννοιες στην ποίηση του κορυφαίου νομπελίστα με τρόπο που αφορά τη νεότερη γενιά αναγνωστών

Ο σκηνοθέτης μιλάει για τους «Βρικόλακες» του Ιψεν, που ανεβάζει στο Εθνικό Θέατρο, τον Αγγελο Τερζάκη ως δάσκαλο, την «κατάρα» των παραστάσεων που δείχνουν πιο μπροστά από την εποχή τους

Τα παλιά τα σπίτια τα κλεισμένα πάντα κρύβουν κάτι και για μένα πράγματα γνωστά πράγματα πιστά πράγματα ζεστά κι αγαπημένα πράγματα γνωστά πράγματα πιστά πράγματα ζεστά, λησμονημένα Χρόνε νυχτοπούλι παγερό κόβεις με μαχαίρι τον καιρό γρήγορα πετάς πίσω δεν κοιτάς τον απάνω κόσμο το μεγάλο Χρόνε παραμύθι λαμπερό σμίγεις τη φωτιά με το νερό γρήγορα […]

Κυκλοφόρησε το νέο μυθιστόρημά του «Ο Πολωνός» στα ισπανικά

Η επήρεια που έχει ασκήσει ως «κοσμικό ευαγγέλιο» του μοντερνισμού έχει σχολιαστεί με ποικίλες αφορμές στα 100 χρόνια που έχουν μεσολαβήσει από τη δημιουργία της. Η «Ερημη χώρα» του Τ.Σ. Ελιοτ ανήκει σε μια μυθολογία, με συνεχείς ερμηνείες (και παρερμηνείες), επαναγνώσεις, συγκρούσεις. Κυρίως, όμως, προσφέρει κάθε φορά το πολύτιμο αίσθημα της ποιητικότητας: της πρωτόγνωρης, δηλαδή, αίσθησης ότι διαβάζεις ένα ποίημα για πρώτη φορά. Η συλλογή δημοσιεύτηκε πρώτη φορά στην Αγγλία, χωρίς τις σημειώσεις του συγγραφέα, τον Οκτώβριο του 1922, στο πρώτο τεύχος του λογοτεχνικού περιοδικού «The Criterion», το οποίο εξέδιδε ο Ελιοτ. Στις ΗΠΑ πρωτοκυκλοφόρησε στα τέλη του ίδιου μήνα στο περιοδικό «The Dial». Ηταν, όμως, στις 15 Δεκεμβρίου 1922 που κυκλοφόρησε ως βιβλίο (σε 1.000 αντίτυπα, μαζί με τις σημειώσεις) από τις εκδόσεις «Boni & Liveright».

Στιγμιότυπα και εντυπώσεις από το διήμερο διεθνές συνέδριο για το Ιστορικό Αρχείο των «ΝΕΩΝ» και του «ΒΗΜΑΤΟΣ» στο ΚΠΙΣΝ

Ο διευθυντής στο Κέντρο Βυζαντινών, Νεοελληνικών και Κυπριακών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Γρανάδας μιλάει για το διεθνές επιστημονικό συνέδριο «Ο πολιτισμός στο Ιστορικό Αρχείο των εφημερίδων “ΤΟ ΒΗΜΑ“ και “ΤΑ ΝΕΑ”: Γλώσσα και λογοτεχνία», στην επιστημονική επιτροπή του οποίου συμμετέχει

Προδημοσίευση από την έκδοση «Απαντα τα ευρεθέντα» του Librofilo & Co, σε φιλολογική επιμέλεια του ερευνητή Βασίλη Μακρυδήμα, όπου περιέχονται 95 εν πολλοίς άγνωστα ποιήματα

Ο καθηγητής Παγκόσμιας Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης μιλάει για το παιχνίδι ισχύος ανάμεσα σε ΗΠΑ - Κίνα, τον απολυταρχισμό της Ασίας, τις ευθύνες της Ευρώπης

Η πρώτη αυθόρμητη κίνηση – και η δημοσιογραφική – είναι να απομονώσεις τα best of. Οταν επιλέγεις, όμως, τις καλύτερες στιγμές τους, αδικείς ακόμη και τους μεγαλύτερους σκηνοθέτες του παγκόσμιου κινηματογράφου. Οι ταινίες τους δεν είναι στιγμιότυπα, αλλά τεράστιες δημιουργικές αντιφάσεις: οράματα για τον τρόπο που βλέπουμε τον κόσμο, τελετές «δεισιδαιμονίας» που υπονομεύουν την τάξη του, μαγικά […]

Ζωγραφίστε πάνω στο σώμα μου όλους τους κρατήρες των ηφαιστείων της γης, την ευλογιά των λιμενεργατών της Νέας Υόρκης Ζωγραφίστε πάνω στο σώμα μου τους ευνούχους του νέου αυτοκράτορα, τη φωνή των γερανών του Ίβυκου Ζωγραφίστε πάνω στο σώμα μου τη μάνα μου την Έθελ —Έθελ την έλεγαν;— τον τελευταίο εραστή μου που σκοτώθηκε πάνω […]

«Ποικίλες πρόσφατες αλλαγές... ενθαρρύνουν τις φωνές που απομειώνουν και συχνά αμφισβητούν το παραδειγματικό κύρος της κλασικής αρχαιότητας, προτείνοντας ενίοτε ακόμα και την απάλειψη της διδασκαλίας και της συστηματικής μελέτης του κλασικού κληροδοτήματος από τις δομές δευτεροβάθμιας και τριτοβάθμιας εκπαίδευσης». Η παρατήρηση αυτή αποτελεί βασικό σημείο στο σκεπτικό πίσω από το Διεθνές Συνέδριο της Ακαδημίας Αθηνών με θέμα: «The “future of the past”: why Classical Studies still matter», προς τιμήν του ακαδημαϊκού Νικόλαου Κονομή, το οποίο θα πραγματοποιηθεί στο Μέγαρο της Ακαδημίας (23 - 25/11) και στο Αμφιθέατρο του Μουσείου της Ακρόπολης (26/11). Σε αυτό συμμετέχουν δεκάδες έλληνες και ξένοι πανεπιστημιακοί και ερευνητές, ανάμεσα στους οποίους οι Πολ Κάρτλιτζ, Σάιμον Γκόλντχιλ, Ρόντρικ Μπίτον, Τζέιμς Πόρτερ, Ιντιθ Χολ, Φράνκο Μοντανάρι, Εμίλιο Κρέσπο. Απευθυνθήκαμε στον πρόεδρο της Ακαδημίας Αθηνών Αντώνιο Ρεγκάκο και στον αυστραλό κλασικιστή Ρίτσαρντ Χάντερ, ο οποίος, εκτός άλλων, είχε θητεύσει και ως πρόεδρος του Συμβουλίου του ΑΠΘ (2012 - 2016).

Πώς θα περιγράφατε το ταξίδι που προτείνετε στην ομιλία σας «Το μέλλον μέσα στο παρελθόν», με αφορμή την «Οδύσσεια»; Οι αρχαίοι Ελληνες είχαν μονίμως στη σκέψη τους το παρελθόν. Η «Οδύσσεια» δεν αποτελεί εξαίρεση – αναφέρεται στην ανασύσταση του παρελθόντος, την ανάγκη να μην αφήσουμε να σβήσει από τις αναμνήσεις μας. Ηδη σε πρώιμο στάδιο η […]

Η αναπληρώτρια καθηγήτρια Γλωσσολογίας και Ελληνικής Γλώσσας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων μιλάει για το διεθνές συνέδριο «Ιστορικό Αρχείο “ΤΟ ΒΗΜΑ” και “ΤΑ ΝΕΑ”: Γλώσσα και Λογοτεχνία» (Φάρος ΚΠΙΣΝ, 5-6 Δεκεμβρίου), στην επιστημονική επιτροπή του οποίου συμμετέχει

Οι «ήρωες της δεύτερης γραμμής» στη λογοτεχνία, στις τέχνες και στον κινηματογράφο κρύβουν και αυτοί τη δική τους μυθολογία. Ξεχασμένοι, αφανείς και «ατραγούδιστοι», περιμένουν υπομονετικά το περίσσευμα της έρευνας σε μια μεταγενέστερη εποχή για να αναδειχθεί το δικό τους παράδειγμα. Μια από αυτές τις περιπτώσεις, ο Βασίλης Μεσολογγίτης (1906-1988), συστήνεται μέσα από την έκδοση «Ο […]

Με την άδεια ισραηλινού συγγραφέα Ετγκαρ Κέρετ και του Εβραϊκού Μουσείου Βερολίνου, δημοσιεύουμε μία από τις ιστορίες που έγραψε ο ίδιος για την έκθεση «Inside Out», βασισμένος στις αυτοβιογραφικές αφηγήσεις της μητέρας του, που επιβίωσε από το Ολοκαύτωμα

Τη ζωή μας περάσαμε χωρίς νερό, χωρίς πηγάδι στην αυλή, χωρίς κεντίσματα στις πουκαμίσες αν και οι άνθρωποι τα συνηθίζανε στον καιρό μας τέτοια πράματα. Μεγάλο μέρος της ζωής μας περάσαμε μέσα στον καφενέ του Βροχή με το παλιό ρολόι σταματημένο στις 7 30 χρόνια οι φίλοι μας το συμβουλεύονταν με άγια πίστη τη σεβαστήκαμε […]

Η κύπρια συγγραφέας που απέσπασε το Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας για Παιδιά και Εφήβους μιλάει για το βιβλίο «Φωτογραφίες σε μαύρο φόντο» με την αυτοεξομολόγηση ενός θύματος σεξουαλικής κακοποίησης