Το Ευρωβαρόμετρο διεξήγαγε έρευνα για την ανταπόκριση που έχει στην κοινή γνώμη μία δημοφιλής θεωρία συνωμοσίας. «Οι κυβερνήσεις γνωρίζουν το φάρμακο για τον καρκίνο, αλλά το κρατούν μυστικό». Ποια χώρα λέτε ότι πέτυχε το μεγαλύτερο σκορ; Μα, αυτή με τους πιο έξυπνους πολίτες. Το 56% του ελληνικού δείγματος πιστεύει ότι υπάρχει θεραπεία, αλλά οι κυβερνήσεις δεν τη διαθέτουν στον γενικό πληθυσμό. Το ποσοστό θετικών απαντήσεων φθίνει όσο κινούμαστε βορειοδυτικά. Στη Σκανδιναβία είναι μονοψήφιο. «Επειδή είναι αφελείς και δεν γνωρίζουν την αλήθεια», θα σχολίαζαν, οδηγός και επιβάτης, στο αθηναϊκό ταξί.

O EVS (European Values Study) είναι ένας ακαδημαϊκός οργανισμός που εξετάζει τη διαχρονική εξέλιξη των κοινωνικών αξιών στην Ευρώπη. Εκανε μία έρευνα ρωτώντας τους πολίτες αν συμφωνούν με την εξής θέση: «Ναι, μπορούμε να εμπιστευόμαστε τους άλλους ανθρώπους». Εδώ οι αριθμοί τούμπαραν, σε σχέση με την προηγούμενη έρευνα. Η Ελλάδα έχει το μικρότερο ποσοστό θετικών απαντήσεων. Μονοψήφιο. Μόλις στο 8,5%, ενώ οι Σκανδιναβοί καταγράφουν θηριώδη ποσοστά, άνω του 60%. Η υπόλοιπη Ευρώπη είναι κάπου στο 40%.

Τώρα βάλτε τις δύο έρευνες τη μία δίπλα στην άλλη. Τι βλέπετε; Ενα λαό που αγαπάει τις θεωρίες συνωμοσίας και δεν εμπιστεύεται ούτε τον ίσκιο του. Δεν πρόκειται για ελληνική ιδιαιτερότητα. Και οι υπόλοιποι Βαλκάνιοι σχεδόν στην ίδια κατάσταση με μας βρίσκονται. Ομως έτσι μπορούν να εξηγηθούν πολλά. Από την άρνηση του προφανούς, αυτού δηλαδή που βρίσκεται μπροστά στα μάτια μας, μέχρι την καθολική δυσπιστία προς οτιδήποτε ακούμε. «Ο κόσμος είναι κακός, όλοι λένε ψέματα, μας δουλεύουν, το παιχνίδι είναι στημένο». Ναι, αυτές οι συμπεριφορές δεν εκπορεύονται μόνο από τον πολιτισμικό χαρακτήρα της κοινωνίας μας και την καχεκτική παιδεία που λαμβάνει ο γενικός πληθυσμός. Η δυσπιστία και το έλλειμμα εμπιστοσύνης έχουν γερά ποδάρια που πατούν σταθερά πάνω σε ιστορικό προηγούμενο. Για αυτό ας έχουν οι πολιτικοί μας κατά νου κάτι τέτοιες έρευνες. Τους θυμίζουν πού βρίσκονται και, κυρίως, τι οφείλουν να κάνουν. Και, κυρίως, πόσο δύσκολη και κακοτράχαλη είναι αυτή η κοινωνία. Μέχρι να αλλάξει το DNA καχυποψίας, καμία μεταρρύθμιση δεν θα πατήσει σταθερά.

Η Αμερική που χάνουμε

Πριν από λίγους μήνες ο αντιπρόεδρος του Τραμπ ήρθε και μας κουνούσε το δάχτυλο, κάνοντας υποδείξεις για το πώς πρέπει να λειτουργεί η Δημοκρατία στην Ευρώπη. Τώρα ο Τραμπ πήγε στους εμίρηδες και είπε ότι οι ΗΠΑ «δεν θα δίνουν διαλέξεις για το πώς πρέπει να ζουν οι άλλοι». Αντιφατικό, αλλά ποιος ασχολείται; Από κάτω τον χειροκρότησαν θερμά, μπορεί να έκοψαν και μερικά κεφάλια στην κεντρική πλατεία για να το γιορτάσουν. Τώρα κάποιος κυνικός θα πει ότι ο Μπάιντεν άφησε στη μοίρα τους 20 εκατ. γυναίκες στο Αφγανιστάν, θα κάτσει ο Τραμπ να χαλάσει την καρδιά του με τους εμίρηδες για δέκα κακομοίρηδες; Οχι βέβαια. Συνεπώς και οι τελευταίοι από εμάς που άργησαν να το πάρουν απόφαση ας αποχαιρετίσουν την Αμερική που χάνουμε.

Ωραίο θέμα για δύο υπουργούς

Θα τηρήσω τα προσχήματα, αγαπητοί αναγνώστες, εξηγώντας τι είναι το Pornhub καθώς, όπως φαντάζομαι, δεν έχετε ιδέα. Είναι ο δημοφιλέστερος ιστότοπος διαδικτυακής πορνογραφίας. Κατά συνέπεια, είναι το μέσο διά του οποίου πολλά παιδιά στο σύγχρονο κόσμο ενημερώνονται για το σεξ. Το Pornhub δεν λειτουργεί σε 21 Πολιτείες των ΗΠΑ που απαιτούν από την εταιρεία να ελέγχει την ηλικία των χρηστών. Αυτό δεν είναι πρόβλημα. Οι χρήστες πληρώνουν ένα πρόγραμμα (VPN) και παρακάμπτουν τον τοπικό περιορισμό. Ωστόσο αυτός ο περιορισμός δεν εκπορεύεται αποκλειστικά από πουριτανισμό. Η πρόσβαση σε σκληρό και ενίοτε διεστραμμένο πορνό είναι πλέον τόσο εύκολη και τόσο μαζική, ώστε έχει καταλυτική επίδραση στον ψυχισμό των νέων. Φανταστείτε τον πιτσιρικά που, στα 12 ή στα 13 του, πέφτει πάνω σε μια σκηνή ομαδικού σεξ και αυτή είναι η πρώτη του επαφή με το αντικείμενο. Και σκεφτείτε πώς περιμένει να είναι, στην πραγματική ζωή, οι κοπέλες. Να ένα ωραίο θέμα, κυρία Ζαχαράκη της Παιδείας και κυρία Μιχαηλίδου της Οικογενείας.

Τελευταία Νέα