Όταν η λοχαγός Αμίτ Μπούσι μπορέσει να ξεκλέψει λίγο χρόνο για να κοιμηθεί, το κάνει φορώντας τις μπότες της σε μια πρόχειρη στρατιωτική κατασκήνωση σε έναν αυτοσχέδιο στρατιωτικό σταθμό του Ισραήλ στη βόρεια Γάζα.

Από εκεί η 23χρονη Ισραηλινή ηγείται μιας ομάδας 83 στρατιωτών, οι μισοί εκ των οποίων είναι άνδρες. Η μονάδα της είναι μία από τις πολλές μεικτές μονάδες που πολεμούν στη Γάζα και είναι η πρώτη φορά που γυναίκες πολεμούν στην πρώτη γραμμή από τότε που ξεκίνησαν οι εχθροπραξίες μεταξύ του Ισραήλ και των γειτονικών κρατών του, το 1948, γράφουν οι New York Times.

Η λοχαγός Μπούσι είναι υπεύθυνη όχι μόνο για τη ζωή των υφισταμένων της στρατιωτών, αλλά και για τους τραυματισμένους στρατιώτες που πρέπει να φέρουν πίσω από τα πεδία των μαχών. Ανάμεσα τους βρίσκονται Εβραίοι, Δρούζοι και Βεδουίνοι μουσουλμάνοι, αλλά και ειδικοί μηχανικοί και στρατιώτες που μπαίνουν σε παγιδευμένα κτίρια του πυκνού αστικού ιστού για να σώσουν απαχθέντες.

Το τέλος των στερεοτύπων

«Τα παλιά στερεότυπα έχουν πλέον σπάσει», λέει στην αμερικανική εφημερίδα η Μπούσι, αναφερόμενη στις δεκαετίες που οι γυναίκες του Ισραήλ έκαναν κανονικά τη στρατιωτική τους θητεία, αλλά δεν τους επιτρεπόταν να πάρουν μέρος σε μάχες. Αυτό άλλαξε μετά την άγρια εισβολή της Χαμάς στη Γάζα, που ακολούθησε η απόφαση του πολέμου από τον Μπενιαμίν Νετανιάχου. Από τη στιγμή που οι χερσαίες δυνάμεις του Ισραήλ μπήκαν στο παιχνίδι οι γυναίκες είναι εκεί και πολεμούν.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Αν κάτι έχουν παραδεχτεί οι επιτελείς των επιχειρήσεων στα πεδία των μαχών σε όλο τον κόσμο είναι ότι οι γυναίκες στους εθνικούς στρατούς θα διευκόλυναν σημαντικά το έργο τους, κάνοντας για παράδειγμα πιο εύκολη τη συνεννόηση τους με τον άμαχο πληθυσμό. Δεν είναι όμως μόνο οι καλύτερες επικοινωνιακές δυνατότητες που χαρακτηρίζουν τις γυναίκες στις ένοπλες δυνάμεις αλλά και το γεγονός ότι είναι εξίσου ατρόμητες και ανθεκτικές με τους άνδρες συναδέλφους τους σε συνθήκες πολέμου, όπως αποδεικνύει η περίπτωση του Ισραήλ.

Το μικρό κράτος της Μέσης Ανατολής είναι το μόνο που καλεί από το 1948 γυναίκες για να υπηρετήσουν υποχρεωτικά στον στρατό του. «Ο στρατός είναι το υπέρτατο σύμβολο της αποτίμησης φόρου, και για όσο διάστημα οι γυναίκες δεν είναι ίσες με τους άνδρες για την εκπλήρωση αυτής της υποχρέωσης, δεν έχουμε ακόμη επιτύχει την πραγματική ισότητα», είχε πει τότε χαρακτηριστικά ο Νταβίντ  Μπεν-Γκουριόν,

Ισότητα από ανάγκη

Ο πρώτος πρωθυπουργός του Ισραήλ είχε δώσει δύο εξηγήσεις για την απόφαση τους περί στράτευσης των γυναικών, αφενός ότι ήταν αναγκαία για την ασφάλεια του νεοσύστατου εβραϊκού κράτους και αφετέρου ότι μόνο έτσι θα περνούσε το μήνυμα της ισότητας των δυο φύλων στον κοινωνικό ιστό της χώρας.

Κι ενώ δεν χωρεί αμφιβολία ότι η στρατιωτική θητεία για τις γυναίκες γεννήθηκε από την ανάγκη, δηλαδή λόγω της αριθμητικής υπεροχής των αραβικών στρατών, οι ισραηλινές δυνάμεις δεν χρειάζονταν μόνο κάθε άνδρα, αλλά και κάθε γυναίκα, στην αρχή, στην αρχή οι γυναίκες είχαν το δικαίωμα να υπηρετούν στο στρατό μόνο ως υπάλληλοι γραφείου, νοσοκόμες και δασκάλες.  Όλα άλλαξαν όταν το 1995 το ανώτατο δικαστήριο του Ισραήλ δικαίωσε την Αλίς Μίλλερ, η οποία επιθυμούσε διακαώς να γίνει πιλότος της πολεμικής αεροπορίας.

Η απόφαση άνοιξε τον δρόμο για να ενταχθούν οι γυναίκες σε μάχιμες θέσεις του ισραηλινού στρατού, ενώ από το 2000 που τροποποιήθηκε ο σχετικός νόμος οι γυναίκες μπορούν να κατατάσσονται σε όποια μονάδα του στρατού επιθυμούν.

Η μονάδα Caracal

Την ίδια χρονιά ιδρύθηκε η μονάδα Caracal. Πρόκειται για ένα τάγμα, το μοναδικό στον ισραηλινό στρατό που αποτελείται κατά δύο τρίτα από γυναίκες και έχει ως αποστολή του να περιπολεί στα νότια σύνορα του Ισραήλ με την Αίγυπτο για λαθρέμπορους ναρκωτικών και τρομοκράτες εισβολείς. Αργότερα δημιουργήθηκαν τρεις επιπλέον μικρότερες μονάδες, το τάγμα Lions of Jordan το 2014, το τάγμα Bardelas ή Cheetah το 2015 και το τάγμα Lions of the Valley το 2017. Η επίλεκτη μονάδα κομάντο K9, Oketz, στρατολογεί επίσης γυναίκες ως εκπαιδευτές σκύλων και στρατιώτες .

Κι ενώ πολλοί θα αμφισβητήσουν αν οι γυναίκες μπορούν να είναι τόσο δυνατές και γρήγορες όσο οι άνδρες ο Ερές Σαμπτάι, αντισυνταγματάρχης του τάγματος Caracal ξεκαθάρισε πρόσφατα ότι “δεν έχω καμία αμφιβολία για την ικανότητα των γυναικών να είναι μαχητές…. Γυναίκες στρατιώτες σέρνονται, επιτίθενται, πυροβολούν, δίνουν εντολές…Δεν τους επιφυλάσσουμε διακριτική μεταχείριση σε τίποτα, ούτε στη φυσική κατάσταση, ούτε στη σκοποβολή. Όποιος δεν ανταποκρίνεται κόβεται». «Όταν άνδρες και γυναίκες αλληλοσυμπληρώνονται, δημιουργούν ένα πολύ πιο διαφοροποιημένο περιβάλλον. Αυτό που κάνει το Caracal ένα τάγμα που ξεχωρίζει τόσο πολύ,  ότι είναι πολλοί τύποι ανθρώπων ζουν μαζί», συμπληρώνει o λοχαγός Μιχάλ Λι Ελιέλ.

Το πόσο σημαντικές είναι για τον ισραηλινό στρατό οι γυναίκες αποδεικνύεται και σήμερα στον πόλεμο στην Γάζα, όπου όχι μόνο έχουν ενεργό ρόλο, αλλά προετοιμάζονται και για τη συνέχεια, αφού η επίσημη ιστοσελίδα των ισραηλινών Αμυντικών Δυνάμεων (IDF) αποκαλύπτει ότι οι αιτήσεις για συμμετοχή τους στις μάχες αυξήθηκε κατά 133%.