Σαν σήμερα, στις 22 Ιουνίου 1986, στον προημιτελικό αγώνα του Μουντιάλ του Μεξικό, μεταξύ Αργεντινής και Αγγλίας, ο Ντιέγκο Μαραντόνα πετυχαίνει παράτυπα – με το χέρι-  ένα από τα πιο πολυσυζητημένα γκολ στην ιστορία του παγκόσμιου ποδοσφαίρου.

Mετά από αναποτελεσματικό διώξιμο του άγγλου αμυντικού Στιβ Χοτζ, η μπάλα πήρε ύψος και λίγο πριν προλάβει ο άγγλος τερματοφύλακας Πίτερ Σίλτον να διώξει με γροθιά την μπάλα, ο Ντιέγο Μαραντόνα πήδηξε στον αέρα και προσποιούμενος ότι χρησιμοποιεί το κεφάλι του, χτυπά την μπάλα με το χέρι και την στέλνει στα δίχτυα.

Ο διαιτητής και οι βοηθοί του δεν αντιλήφθηκαν τι πραγματικά είχε γίνει και το γκολ «μέτρησε».

Ο Μαραντόνα απαντώντας, αργότερα, στο αν όντως χρησιμοποίησε το χέρι του, απάντησε ότι το χέρι που έστειλε την μπάλα στα δίχτυα των Άγγλων ήταν «το χέρι του Θεού».

«ΤΟ ΒΗΜΑ», 6.7.1986, Ιστορικό Αρχείο «ΤΟ ΒΗΜΑ» & «ΤΑ ΝΕΑ»

Για τα αμέσως επόμενα δευτερόλεπτα πάντως, μετά την επίτευξη του γκολ,  δήλωσε: «Περίμενα τους συμπαίκτες μου να έρθουν να με συγχαρούν και δεν ήρθε κανείς. Τους είπα: “Ελάτε να με αγκαλιάσετε, αλλιώς ο διαιτητής θα το ακυρώσει”.

O Σίλτον, που είχε δει πολύ καλά τι είχε συμβεί φώναζε έξαλλος, όμως οι φωνές του δεν εισακούστηκαν.

Τέσσερα λεπτά αργότερα όμως και πάλι ο Μαραντόνα, παραβιάζοντας αυτή τη φορά όχι τους κανόνες του παιχνιδιού αλλά την ίδια την ανθρώπινη λογική πετυχαίνει «Το γκολ του αιώνα».

Παρά την «παρανομία» του στο πρώτο γκολ εναντίον των Άγγλων, ο Ντιέγκο Μαραντόνα, που οδήγησε την ομάδα του στην κατάκτηση εκείνου του Παγκόσμιου Κυπέλλου, ήταν ο αδιαμφισβήτητος κυρίαρχος της διοργάνωσης.

Όπως αναφέρει «ΤΟ ΒΗΜΑ» της 28ης Δεκεμβρίου 1986, «Ο Μαραντόνα υπήρξε – ίσως- ο μοναδικός παίκτης, που κατάφερε να παίξει ποδόσφαιρο ποιότητας, μέσα στις “απάνθρωπες” συνθήκες που είχε εξασφαλίσει ο Χάβελανζ για το Μουντιάλ, προς χάριν της τηλεοπτικής κάλυψης των αγώνων. (…) Αλλά και γι’ αυτούς που πήγαν στα γήπεδα, το εφετινό Μουντιάλ ήταν το «τουρνουά του Μαραντόνα».

Το γκολ με «Το χέρι του Θεού» συνέχισε να απασχολεί την παγκόσμια ποδοσφαιρική κοινότητα και συχνά πυκνά ακόμα και ο ίδιος ο Μαραντόνα «επέστρεφε» σε αυτό.

Όπως αναφέρει «ΤΟ ΒΗΜΑ» της 8ης Ιουλίου 1990, «Απαντώντας στη φράση και τους τίτλους “o Θεός και το…χέρι του», ο Μαραντόνα έλεγε με εκπληκτική φυσικότητα: «Mα, εγώ ό,τι έκανα το έκανα για την ομάδα μου.

Το χέρι, ξέρω, δεν παίζει στον αγώνα, αλλά αν έγινε κάποια παρατυπία, να είστε βέβαιοι ότι δεν πρόκειται να το ξανακάνω…»

Μαραντόνα vs Σίλτον

Στις 6 Οκτωβρίου 2004,  «ΤΟ ΒΗΜΑ» δημοσιεύει απόσπασμα της αυτοβιογραφίας του Μαραντόνα, στην οποία ο Αργεντίνος δεν μπορούσε να μην αναφερθεί στα δύο ιστορικά γκολ:

«Ο θερμοκέφαλος [Πίτερ Σίλτον] τα πήρε στο κρανίο επειδή του έβαλα γκολ με το χέρι. Για το άλλο τι έχεις να πεις Σίλτον; Μήπως δεν πρόλαβες καν να δεις το άλλο; Δεν με κάλεσε στον αγώνα που έγινε προς τιμήν του γιατί έλεγε ότι τον έκλεψα. Μου ράγισε την καρδιά…Αλλά αλήθεια, πόσοι άνθρωποι θα μπορούσαν να πάνε στον αποχαιρετιστήριο αγώνα για έναν τερματοφύλακα;»