Παλιά ήταν το δυτικότροπο στυλ ζωής που πρόβαλλε ως μονόδρομος για τις Ελληνίδες και τους Ελληνες που ήθελαν να ξεχωρίσουν. Τις δεκαετίες του ’80 και του ’90, αν ήθελες να είσαι «κάποιος», έπρεπε να περνάς τα Σαββατοκύριακα σε κάποια ευρωπαϊκή πρωτεύουσα, να τρως ξένες σπεσιαλιτέ, να ντύνεσαι με ό,τι εμφάνιζαν ως «απόλυτη τάση» τα lifestyle περιοδικά, να διασκεδάζεις, να ζεις και να αναπνέεις σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα.

Αυτή η τάση, που την επαναστατική δεκαετία του ’70 κάποιοι στην Ελλάδα θα αποκαλούσαν «ξενοκίνητη», με τον ταυτόχρονο παραγκωνισμό κάθε ίχνους ελληνικής συνήθειας ακόμα και από το φαντασιακό πεδίο (που η δεκαετής οικονομική κρίση επανέφερε από την πίσω πόρτα ως τη «νέα απόλυτη τάση» – ελληνική κουζίνα, ελληνικά ποτά, ελληνικά ρούχα, ελληνικές διακοπές), έγινε ακόμα πιο επιδραστική με την επικράτηση της ιδιωτικής τηλεόρασης. Οι αμερικανικές τηλεοπτικές σειρές κανονικοποίησαν συνθήκες που διαφορετικά θα χρειάζονταν πλύση εγκεφάλου ετών. Οι Millennials ταυτίστηκαν τόσο με τη Γιορτή των Ευχαριστιών μέσω δημοφιλών προγραμμάτων με τα οποία ανατράφηκαν, όπως το «Beverly Hills 90210», που έφτασαν να νιώθουν οριακά «λειψοί» που εδώ δεν γιορτάζουμε το Thanksgiving με δόξα και τιμή, όπως η «οικογένεια Γουόλς» στη δημοφιλή γειτονιά του Χόλιγουντ.

Κι έπειτα ήρθε καλπάζοντας η παγκοσμιοποίηση, με την πρόσβαση όλων στα ίδια υλικά αγαθά και την ολοένα μεγαλύτερη εξοικείωση με τα φαινόμενα – ντόμινο, όπου κάτι που συνέβαινε στην Κίνα μπορούσε να επηρεάσει άμεσα τη ζωή στον υπόλοιπο κόσμο (κάτι μας θυμίζει αυτό). Με αποκορύφωμα τη νέα εποχή που καθόρισε η εξέλιξη της τεχνολογίας, με την καινούργια μορφή διαπλανητικής δικτύωσης των social media, που έφεραν σε κλάσματα δευτερολέπτου τη Νέα Υόρκη και το Τόκιο στον Κολωνό και την Κυψέλη. Μαζί και όλες τις ξενόφερτες τάσεις, γιορτές ή ειδικές ημέρες, με καθαρά εμπορικό χαρακτήρα που υιοθετήθηκαν χάρη στην ανάγκη δημιουργίας χρονικών ζωνών οι οποίες υπόσχονταν τεχνητές αυξήσεις των πωλήσεων πέρα από τις καθιερωμένες περιόδους εκπτώσεων. Κάπως έτσι, βαφτίστηκαν, μέσα από τις διαφημιστικές καμπάνιες μικρών ή μεγάλων επιχειρήσεων, γιορτές που αφορούν άλλους λαούς ελληνικές εν μια νυκτί. Με αφορμή την Black Friday που έχει αγκαλιαστεί σχεδόν από κάθε ελληνική επιχείρηση, ας θυμηθούμε από πού κρατά η σκούφια και άλλων δυτικών εορτών, όπως είναι το Halloween και η St Patrick’s Day.

Black Friday

Από το 1952, ειδικά για τους εργαζομένους στις ΗΠΑ, η Black Friday θεωρείται αργία και είναι αφορμή για ένα ωραίο τετραήμερο (ακολουθεί την Ημέρα των Ευχαριστιών – Thanksgiving), κάτι που δεν ισχύει για τους υπαλλήλους στα καταστήματα που σε ένα 24ωρο καλούνται να ανταποκριθούν στους μεγαλύτερους τζίρους της σεζόν. Το μαύρο χρώμα επελέγη για να σηματοδοτήσει το πέρασμα του λιανεμπορίου από τη στασιμότητα του κόκκινου στις πωλήσεις, στο μαύρο, που στην αμερικανική αργκό θα πει «κερδοφορία». Στην Ελλάδα κατά καιρούς έχουν διατυπωθεί ενστάσεις για το κατά πόσο οι τιμές εκείνη την ημέρα είναι όντως μειωμένες ή απλώς κάποιες εταιρείες προκαλούν ψεύτικες προσφορές για να ξεστοκάρουν.

St Patrick’s Day

Πράσινο χρώμα, ιρλανδέζικη αισθητική, ποτήρια γεμάτα μπίρα έχουν την τιμητική τους στις 17 Μαρτίου. Αφορμή για ξεφάντωμα, αλκοόλ και, γιατί όχι, συνοδευτικά εδέσματα. Κερδισμένοι της ημέρας οι DJs, οι επιχειρηματίες εστίασης και οι προμηθευτές τους. Στην πραγματικότητα, η ημέρα αφορά την επέτειο θανάτου του προστάτη της Ιρλανδίας, του Αγίου Πατρικίου, το 461 μ.Χ. Η ημέρα τιμά την άφιξη του χριστιανισμού στο νησί και αποτελεί αφορμή εορτασμού του ιρλανδικού πολιτισμού σε όλο τον πλανήτη. Λόγω της προβλεπόμενης άρσης της νηστείας της Σαρακοστής για ένα 24ωρο, η St Patrick’s Day έχει συνδεθεί με την αυξημένη κατανάλωση αλκοόλ, με αρκετά ελληνικά μπαρ και μπιραρίες να εκμεταλλεύονται την περίσταση τα τελευταία χρόνια.

Halloween

«Φάρσα ή κέρασμα;» ρωτάνε τα μικρά παιδιά που μασκαρεμένα επισκέπτονται τα σπίτια τη νύχτα της 31ης Οκτωβρίου, τιμώντας το Halloween. Σήμα κατατεθέν της ημέρας, που η… υπερφυσική δραστηριότητα αγγίζει ταβάνι, καθώς λέγεται ότι οι ψυχές των πεθαμένων κυκλοφορούν ανάμεσά μας, οι κολοκύθες – φαναράκια που κρατούν μακριά τα κακά πνεύματα. Για τους Κέλτες η 31η Οκτωβρίου ήταν απλώς το τέλος της συγκομιδής και η αρχή του χειμώνα. Στην Ελλάδα είναι ευκαιρία για προβολή καινούργιων ή παλιών θρίλερ στους κινηματογράφους αλλά και για πάρτι με ανάλογο ενδυματολογικό κώδικα.