«Ολοι γύρω μου αντιγράφουν» δήλωσε πρόσφατα επίσημα και μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου στους συναδέλφους του καθηγητής του Φυσικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Αθηνών. Μάλιστα, καθώς ο ίδιος δεν μπόρεσε να προχωρήσει σε κάποια μέθοδο ελέγχου της ηλεκτρονικής εξεταστικής περιόδου που έφερε η πανδημία στα ανώτατα ιδρύματα της χώρας, δήλωσε απλά ότι καμία άλλη επιλογή δεν έχει από το να διαπιστώσει επίσημα το θέμα και να ενημερώσει για αυτό τους συναδέλφους του. Ετσι κι έγινε, μέσω ενός e-mail, με πολλούς αποδέκτες, το οποίο εν τέλει ξεπέρασε τα στενά όρια των ακαδημαϊκών γραφείων.

Το περιστατικό δίνει μια εικόνα των… διλημμάτων που απασχόλησαν τους τελευταίους μήνες τους καθηγητές των ελληνικών πανεπιστημίων, οι οποίοι στη λήξη μιας δύσκολης χρονιάς βρέθηκαν να αναζητούν μεθόδους διαδικτυακής «αστυνόμευσης» για να αντιμετωπίσουν δεκάδες νέους που προσπάθησαν με κάθε τρόπο να αξιοποιήσουν τις «τρύπες» του συστήματος επιτήρησης των απαιτητικών εξετάσεών τους. Κατά τη διάρκεια της πανδημικής κρίσης οι ηλεκτρονικές εξεταστικές περίοδοι στα ΑΕΙ οδήγησαν σε περιπτώσεις εκτεταμένων αντιγραφών που δεν χαρακτήρισαν μεν τη μεγαλύτερη μερίδα των ιδρυμάτων, αλλά σε κάποιες περιπτώσεις προκάλεσαν αίσθηση αλλά και… απελπισία στους επιβλέποντες καθηγητές.

«Παραπλανητικά αποτελέσματα»

Ετσι, στο Φυσικό του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, οι καθηγητές είδαν τις προηγούμενες ημέρες στο ηλεκτρονικό τους ταχυδρομείο μήνυμα συναδέλφου τους που αναφερόταν σε εκτεταμένα φαινόμενα αντιγραφής, για τα οποία μάλιστα τους ενημέρωνε ότι δεν μπορούσε να κάνει τίποτα!

«Αγαπητοί συνάδελφοι», ξεκινούσε το μήνυμα,«τα αποτελέσματα στο μάθημα της Κβαντικής ΙΙ είναι παραπλανητικά. Συνέβη μαζική αντιγραφή στο τμήμα όπου διδάσκω με εψιλοντική απόκλιση από τη βεβαιότητα. Ζητώ με τον πιο επίσημο τρόπο να μην αναρτηθεί στατιστική για το μάθημα αυτό:

α) γιατί αισθάνομαι για δεύτερη φορά προσβεβλημένος αν γίνει ανάρτηση – όχι πια μόνο απ’ τους αντιγραφείς,

β) θα δοθεί η εσφαλμένη εντύπωση ότι τα ποσοστά αυτά πρέπει να είναι τα ίδια και στο μέλλον».

Και ο καθηγητής του τμήματος συνεχίζει: «Αν αναρτηθεί η στατιστική χωρίς την υποσημείωση ότι «Ο καθηγητής (…) θεωρεί ότι τα αποτελέσματα δεν ανταποκρίνονται στις μαθησιακές ικανότητες των επιτυχόντων», θα ενημερώσω σχετικά τους φοιτητές κ.λπ. Η στατιστική δεν δίνει λανθασμένες εντυπώσεις, αρκεί η τράπουλα να μην είναι σημαδεμένη», ενώ ως κατακλείδα προσθέτει τη φράση: «Με λύπη μου σας πληροφορώ ότι κανείς δεν το παραδέχθηκε. Οπως είπα και σε συνάδελφο, θεωρώ ότι το καλό πάντα υπερτερεί τελικά…».

Μαθήματα που δεν περνούσαν

«Η αλήθεια είναι ότι οι δύο τελευταίες εξεταστικές περίοδοι έδωσαν τη δυνατότητα σε πολλούς φοιτητές να περάσουν μαθήματα που θεωρούσαν ότι δεν θα τα πέρναγαν ποτέ», σχολίαζε στα «ΝΕΑ» χαριτολογώντας φοιτητής του τμήματος, ωστόσο η αλήθεια είναι ότι το ηλεκτρονικό μήνυμα του καθηγητή συζητήθηκε ευρέως και έγινε αντικείμενο προβληματισμού για το αν πρέπει τελικά να ακυρωθούν οι συγκεκριμένες εξετάσεις. Ωστόσο, πολλοί δεν ενέκριναν την έλλειψη σχεδιασμού στη διενέργειά τους, καθώς στην πλειονότητά τους οι πανεπιστημιακοί καθηγητές χρησιμοποίησαν πολλές και διαφορετικές μεθόδους για να αποφύγουν την αντιγραφή των φοιτητών τους, οι περισσότερες εκ των οποίων επιτυχημένες.

Πάντως, από τον πρώτο, ιδιότυπο, εξεταστικό τους αγώνα μέσω Διαδικτύου, τα ΑΕΙ βρέθηκαν με μειωμένες τις άμυνές τους απέναντι σε φαινόμενα όπως η αντιγραφή ή η παραβίαση των διαδικασιών από την πλευρά των φοιτητών και η υπερβολική αυστηρότητα, ο εκφοβισμός ή η στέρηση βαθμολογιών από την πλευρά των καθηγητών. Τα περιστατικά αυτά, ωστόσο, περιορίστηκαν αρκετά στη δεύτερη προσπάθειά τους να ολοκληρώσουν τη διαδικασία των ηλεκτρονικών εξετάσεων και σίγουρα δεν οδήγησαν στο να κηρυχθεί ολόκληρος ο αγώνας… χαμένος. Είναι γνωστό, εξάλλου, ότι αντίστοιχους προβληματισμούς αντιμετώπισαν τους προηγούμενους μήνες και τα ανώτατα ιδρύματα σε Ευρώπη και ΗΠΑ που κινήθηκαν προς την κατεύθυνση των διαδικτυακών αμφιθεάτρων, εφαρμόζοντας εκτεταμένα ηλεκτρονικά συστήματα επιτήρησης και παρακολούθησης της εξεταστικής διαδικασίας, προκειμένου να βγουν τελικά αλώβητα από τη δύσκολη περίοδο που πέρασε.