Πριν από λίγους μήνες, ο  Γιούνκερ Γκούλντερ, υπεύθυνος ανάπτυξης των οχημάτων με κυψέλες καυσίμου υδρογόνου, της BMW αναφέρει, μεταξύ άλλων, ότι τα «πανάκριβα» σήμερα, αυτοκίνητα υδρογόνου θα είναι το ίδιο προσιτά, όσο και τα αυτοκίνητα με κινητήρα βενζίνης. Και μάλιστα, αυτό δεν θα αργήσει να συμβεί, αφού, το 2025 , η συγκεκριμένη τεχνολογία θα έχει διευρυνθεί κάτω από τα καπό πολλών νέων μοντέλων. Σαφώς, η ΒΜW έχει κάθε λόγο να υποστηρίζει μια τέτοια άποψη, όντας μια φίρμα που επενδύει ακατάπαυστα, εκτός από την ηλεκτροκίνηση, και στα μοντέλα υδρογόνου.

Τεχνικά, τα αυτοκίνητα με κυψέλες καυσίμου έχουν ως βασικό καύσιμο το υδρογόνο, που μετατρέπεται σε ηλεκτρισμό και εκπέμπει από την εξάτμιση υδρατμούς ( με μηδενικές εκπομπές ρύπων και το ελάχιστο περιβαλλοντικό αποτύπωμα). Σήμερα, η πρώτη εταιρεία σε οχήματα με κυψέλες καυσίμου είναι η Τoyota, που ήδη λανσάρει την δεύτερη γενιά του Μirai, μοντέλο που κινείται αποκλειστικά με βασικό καύσιμο το υδρογόνο.  Ιστορικά, η ΒΜW είναι σήμερα πρωτοπόρος στην εξέλιξη της συγκεκριμένης τεχνολογίας, χάρη στην συνεργασία της που σύναψε το 2015 με την Τoyota.  Το 2022 η γερμανική εταιρία θα παρουσιάσει την Χ5 FCEV (υδρογονοκίνητο) που θα βασίζεται στο πρωτότυπο που είχε παρουσιάσει στην έκθεση της Φρανκφούρτης, το i Hydrogen Next FCEV.

Στη νέα γενιά οχημάτων υδρογόνου έχει επιτευχθεί η αύξηση στην αυτονομία τους – μετά από ένα φουλάρισμα μπορούν να διανύσουν κατά μέσο όρο έως και 500 χιλιόμετρα. Eκτός από την ΒΜW και την Τoyota, η Ηyundai είναι άλλη μια εταιρεία που έχει επενδύσει εντατικά στα μοντέλα με κυψέλες καυσίμου. Πρόσφατο δείγμα γραφής το Hyundai Nexo, που είναι και το πρώτο SUV της κορεατικής φίρμας που κινείται με ηλεκτροκινητήρα και έχει ως βασικό καύσιμο το υδρογόνο.

Φλερτ με τα μοντέλα υδρογόνου έχει και η Mercedes-Benz, που πριν από δύο χρόνια λάνσαρε το πρώτο υδρογονοκίνητο όχημα της , τη νέα GLC F-CELL.  Το νέο μοντέλο μπορεί να διανύσει έως και 478 χιλιόμετρα μετά από ένα φουλάρισμα, ενώ, ο εφοδιασμός του διαρκεί 3 λεπτά – όπως και στα υπόλοιπα μοντέλα. Τα μεγαλύτερα «αγκάθια» στην ταχεία εξέλιξη τους και την εμπορική ανέλιξη τους, το πανάκριβο κόστος αγοράς τους, αλλά, και η έλλειψη σταθμών εφοδιασμού, που απαιτεί τεράστιες επενδύσεις ( ακόμη και στην Γερμανία, οι σταθμοί εφοδιασμού δεν ξεπερνούν τα 100 πρατήρια)

Προς το παρόν, οι ευρωπαίοι καταναλωτές αδιαφορούν παντελώς για την συγκεκριμένη κατηγορία οχημάτων ενώ, οι πωλήσεις τους είναι μετρημένες στα δάχτυλα έως ανύπαρκες. Οπότε, είναι αμφίβολο, αν τα μοντέλα υδρογόνου καταφέρουν να επιβιώσουν σε μια αγορά, που θα κατακλυστεί από ηλεκτροκίνητα οχήματα και υβριδικές προτάσεις, που θα προσφέρουν σχεδόν όλες οι αυτοκινητοβιομηχανίες.