«Χαστούκι για την ΕΕ» χαρακτηρίζει την όξυνση της αντιπαράθεσης ανάμεσα σε Ρώμη και Βρυξέλλες η Handelsblatt.

Η οικονομική εφημερίδα του Ντίσελντορφ σχολιάζει ότι η αδιαφορία της ιταλικής κυβέρνησης για όσα προβλέπει το Ευρωπαϊκό Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης «είναι κάτι το πρωτοφανές, το οποίο προξενεί ανησυχία ότι και άλλες χώρες που έχουν επίσης δεχθεί προειδοποιήσεις από την Κομισιόν θα πάρουν παράδειγμα από την Ιταλία – αυτό δεν είναι καλό σημάδι για την Ευρώπη ενόψει των ευρωεκλογών τον ερχόμενο Μάιο».

Η Handelsblatt παρατηρεί ότι οι Ιταλοί δεν θα αργήσουν να αισθανθούν τις επιπτώσεις της πολιτικής που ασκεί η κυβέρνησή τους «στο πορτοφόλι τους. Μια πρόγευση για αυτό που πρόκειται να επακολουθήσει έδωσαν αμέσως μετά το οριστικό όχι από τη Ρώμη […] οι αγορές. Τα σπρεντ για τα ιταλικά ομόλογα αυξήθηκαν και πάλι. Οι επενδυτές είναι νευρικοί. Μια βελτίωση της κατάστασης δεν είναι ορατή».

SZ: Η «μάχη με τη Ρώμη»

Σχολιάζοντας τη «μάχη με τη Ρώμη», όπως τη χαρακτηρίζει, η Süddeutsche Zeitung εκτιμά ότι «η ΕΕ δεν είναι άσχημα προετοιμασμένη. Μπορεί να θεωρήσει ότι η πολιτική της κυβέρνησης στη Ρώμη σε ό,τι αφορά τα χρέη θα ωθήσει τα επιτόκια δανεισμού τόσο ψηλά ώστε δεν θα είναι πια βιώσιμα για την Ιταλία.

»Μπορεί επίσης να θεωρήσει ότι τότε η πλειονότητα των Ιταλών θα αντιληφθεί πόσο ανεύθυνα κυβερνούν οι λαϊκιστές. Επιπλέον η ευρωζώνη είναι πιο σταθερή από ό,τι ήταν κατά τη διάρκεια της ελληνικής κρίσης».

Παρόλα τα εφόδια που έχει στη διάθεσή της η ΕΕ, η εφημερίδα του Μονάχου επισημαίνει ότι η αντιπαράθεση με την ιταλική κυβέρνηση θα είναι εξαιρετικά επιζήμια για την Ευρώπη και εξηγεί:

«Μετά την ελληνική κρίση, το δημοψήφισμα για το Brexit και τη διαμάχη για το προσφυγικό, ανοίγει ένα ακόμη μέτωπο. Ομως η Ιταλία είναι απαραίτητη για να κρατηθεί ενωμένη η ΕΕ. Και κάθε Ευρωπαίος εύχεται στους Ιταλούς να σημειώσουν σύντομα επιτυχίες στα πεδία της ανάπτυξης και της απασχόλησης.

»Αυτός είναι ο λόγος που η ΕΕ εμφανίζεται ανοιχτή στον διάλογο όσον αφορά στη δημιουργία νέου χρέους. Ομως μια ριψοκίνδυνη οικονομική πολιτική, η οποία αυξάνει τις κοινωνικές δαπάνες, αλλά δεν μεριμνά για μεταρρυθμίσεις σε ό,τι αφορά τις υποδομές, τη γραφειοκρατία, τη διαφθορά, την παιδεία, δεν επιτρέπεται να την αποδεχθεί η Ευρώπη», τονίζει η SZ.