Τα στοιχεία που συνηγορούν υπέρ του γεγονότος δεν είναι ένα αλλά πολλά: στην προσπάθειά της να αποφύγει την εκλογική συντριβή, η κυβέρνηση πασχίζει να φτιάξει το αφήγημα της επόμενης μέρας του τρίτου Μνημονίου. Μάρτυς ο ίδιος ο Πρωθυπουργός που προανήγγειλε από τον λογαριασμό του στο Twitter αύξηση των μισθών. Μάρτυς και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος που επανέλαβε τον πρωθυπουργικό στόχο, μάρτυς και το πακέτο φοροελαφρύνσεων που υποτίθεται ότι ετοιμάζει το οικονομικό επιτελείο, αλλά μάρτυς και η φιλοδοξία να εξαγοραστεί από το δημόσιο ιδιωτικό νοσοκομείο.

Λεφτά υπάρχουν; Η κυβέρνηση φαίνεται να πιστεύει πως θα υπάρξουν στο υπερπλεόνασμα: στο καθεστώς της μεταμνημονιακής επιτροπείας, αυτός είναι ο μοναδικός κουμπαράς από τον οποίο μπορεί να πάρει για να δώσει. Επιδίδεται τώρα σε αυτό το εμπόριο ελπίδας επειδή προσδοκά στη δημιουργία ενός τέτοιου υπερπλεονάσματος ώστε να μπορέσει να το χρησιμοποιήσει κατά το δοκούν για τους προεκλογικούς της σκοπούς.

Μόνο που αυτό το σχέδιο πάσχει πολλαπλώς. Πρώτον, το υπερπλεόνασμα είναι λογιστικού χαρακτήρα και σε κάθε περίπτωση δεν είναι ανεξάντλητο για να μπορέσει να ικανοποιήσει όλες τις κυβερνητικές και όλες τις υπουργικές φιλοδοξίες. Δεύτερον, ο στόχος του υπερπλεονάσματος αποτελεί από μόνος του μια τεράστια τροχοπέδη στην ανάπτυξη της οικονομίας. Και, τρίτον, οι αντοχές των φορολογουμένων είναι ήδη μετρημένες, η υπερφορολόγηση έχει εξαντλήσει και την κοινωνία και την οικονομία. Με αυτόν τον τρόπο λοιπόν δεν χτίζεται το αφήγημα της επόμενης μέρας. Αλλά παλάτια στην άμμο.

Τελευταία Νέα