Η Ανατολική Γερμανία είχε δημιουργήσει μια αθλητική παραγωγή ταλέντων (με ό,τι αυτό συνεπάγεται, καθώς ουσιαστικά είχαμε τη δημιουργία σούπερ αθλητών, όχι απλά με φυσικό τρόπο) και σάρωνε τα μετάλλια στο στίβο και στο κολύμπι στις μεγάλες διοργανώσεις. Μάλιστα κάποια ρεκόρ κρατάνε από τη δεκαετία του 1970 και του 1980! Η κυβέρνηση του Ανατολικού Βερολίνου είχε δημιουργήσει ένα πρόγραμμα υψηλών επενδύσεων όπου ξεκινούσε από τη στρατολόγηση στα μαθητικά χρόνια για τον αθλητισμό χιλιάδων παιδιών.

Το 1974, η Ανατολική Γερμανία είχε πάρει την πρόκριση για το Μουντιάλ της Δυτικής Γερμανίας και στο ανατολικό μπλοκ οι κυβερνώντες το είδαν ως τη χρυσή ευκαιρία να προβληθεί η χώρα στο αντίπαλο στρατόπεδο. Οι δύο Γερμανίες βρέθηκαν στον ίδιο όμιλο, με τους Δυτικογερμανούς να περιμένουν μια εμφατική νίκη και τις εφημερίδες της εποχής να την προαναγγέλλουν.

Στο Volksparkstadion του Αμβούργου το γκολ του Γιούργκεν Σπαρβάσερ θα έγραφε ιστορία, με την Ανατολική Γερμανία να νικά (1-0) τη μετέπειτα παγκόσμια πρωταθλήτρια. Στις εξέδρες χαμός ουσιαστικά από φιλάθλους της ίδιας χώρας, που όμως τότε ήταν διχασμένη και χωρισμένη. Ηταν η νίκη του κομμουνισμού επί του καπιταλισμού για πολλούς, με τις εφημερίδες της Δυτικής Γερμανίας να κατακρίνουν πολύ αυστηρά τον Χέλμουτ Σεν και την ομάδα του.

Ο πανέξυπνος προπονητής, όμως, είχε κάνει τη δουλειά του, καθώς βγαίνοντας η ομάδα του δεύτερη έστελνε την Ανατολική Γερμανία στον όμιλο με Ολλανδία, Βραζιλία και Αργεντινή. Αντίθετα η Δυτική Γερμανία πήγαινε με Σουηδία, Πολωνία και Γιουγκοσλαβία και πήρε εύκολα την πρωτιά και το εισιτήριο για τον τελικό!