Ούτε τρεις μήνες δεν συμπλήρωσε η νέα κυβέρνηση της Μέρκελ στην εξουσία και η πρώτη κρίση δοκιμάζει ήδη τη συνοχή της. Η διαχείριση του Προσφυγικού διχάζει βαθιά τα δύο κόμματα της Χριστιανικής Ενωσης CDU και CSU, το χάσμα διευρύνεται συνεχώς και αποδυναμώνει την καγκελάριο Μέρκελ.

Τέσσερις ώρες συνεδρίασης και 50 τοποθετήσεις βουλευτών στην Κοινοβουλευτική Ομάδα της Χριστιανοδημοκρατικής Ενωσης (CDU), από την οποία η Μέρκελ θεωρεί ότι βγήκε ενισχυμένη στην ανοιχτή αντιπαράθεσή της με τον υπουργό Εσωτερικών Χορστ Ζεεχόφερ. Αντικείμενο είναι η πολιτική κλειστών συνόρων που ακολουθεί ο χριστιανοκοινωνιστής Ζεεχόφερ, σε αντίθεση με τη Μέρκελ που επιμένει σε ευρωπαϊκές λύσεις. Ο υπουργός Εσωτερικών θέλει να αποφασίζεται ήδη στα σύνορα της Γερμανίας η άμεση επαναπροώθηση προσφύγων στις χώρες της ΕΕ μέσω των οποίων έφτασαν στη Γερμανία. Πρακτικά αυτό θα σημάνει μετάθεση του προβλήματος κυρίως σε δύο χώρες, Ελλάδα και Ιταλία, που αποτελούν την πύλη εισόδου των μεταναστών στην ΕΕ.

Η Ανγκελα Μέρκελ, αντίθετα, δεν δέχεται τον εθνικό μονόδρομο της Γερμανίας. Η καγκελάριος επιδιώκει μία ευρωπαϊκή, νομικά αδιάβλητη λύση, που θα επιτρέπει ήδη στα γερμανικά σύνορα την επαναπροώθηση μεταναστών σε χώρες της ΕΕ όπου έχουν υποβάλει ήδη αίτηση χορήγησης ασύλου. Ως πρότυπο εξετάζεται το παράδειγμα της Γαλλίας που έχει συνάψει διμερώς σύμβαση με την Ιταλία για την επαναπροώθηση μεταναστών στα ιταλογαλλικά σύνορα. Η καγκελάριος έχει δύο εβδομάδες για να φέρει μία συμφωνία σε ευρωπαϊκό επίπεδο μέχρι το Συμβούλιο Κορυφής της ΕΕ στα τέλη του μήνα.

Ο διχασμός της γερμανικής Δεξιάς αποτυπώθηκε στις χωριστές συνεδριάσεις των κοινοβουλευτικών ομάδων των δύο χριστιανικών κομμάτων. «Η αντιπαράθεση CDU και CSU είναι σοβαρή, πολύ σοβαρή» προειδοποίησε ο χριστιανοκοινωνιστής κοινοβουλευτικός ηγέτης Αλεξάντερ Ντόμπριντ. Η εξέλιξη αυτή μπορεί να εξελιχτεί σε προοίμιο μιας πορείας που θα καταλήξει σε διαζύγιο των κομμάτων που συγκροτούν τη Χριστιανική Ενωση. Σήμερα έχουν αυτόνομες κομματικές δομές, η Χριστιανοδημοκρατική Ενωση κατεβαίνει σε ολόκληρη τη Γερμανία, πλην Βαυαρίας, όπου κατεβαίνει η Χριστιανοκοινωνική Ενωση (CSU), αλλά στην Μπούντεσταγκ έχουν ενιαία κοινοβουλευτική ομάδα.

Το ενδεχόμενοι διαζυγίου CDU και CSU είχε φανεί στο απόγειο της προσφυγικής κρίσης 2015-16, με τη μετωπική σύγκρουση του τότε πρωθυπουργού της Βαυαρίας Χορστ Ζεεχόφερ με τη Μέρκελ. Εθαψαν το τσεκούρι του πολέμου το 2017 ενόψει των εκλογών του περασμένου Σεπτεμβρίου. Μόνον προσωρινά. Τώρα ξαναβγήκαν τα μαχαίρια. Η θέση της Μέρκελ έχει αποδυναμωθεί. Στην προηγούμενη κυβέρνηση μπορούσε το κόμμα της (CDU) να έχει κοινοβουλευτική πλειοψηφία με το SPD χωρίς να χρειάζεται τους βαυαρούς Χριστιανοκοινωνιστές. Σήμερα όμως η Μέρκελ τούς χρειάζεται οπωσδήποτε, χωρίς αυτούς δεν μπορεί να μείνει στην κυβέρνηση.

Ακόμη και αν βρεθεί συμβιβασμός ανάμεσα στα δύο αδελφά κόμματα της Δεξιάς για το ζήτημα των συνόρων, δύσκολα θα τον αποδεχτεί ο άλλος κυβερνητικός εταίρος, οι Σοσιαλδημοκράτες. Αλλά «η Μέρκελ δεν θα ήταν Μέρκελ, εάν σε μία τέτοια συγκυρία έχανε την ψυχραιμία της και δεν αγόραζε χρόνο για να αναζητήσει εναλλακτικές λύσεις» σχολιάζει σήμερα η κεντροαριστερή «Φρανκφούρτερ Ρούντσαου». Ωστόσο η στήριξη από το κόμμα της είναι επιφανειακή και μοιάζει μάλλον με τελεσίγραφο. Οποια λύση και να δοθεί στην υπόθεση αυτήν, καταλήγει η εφημερίδα, «η καγκελάριος δεν πρόκειται να συνέλθει ύστερα από αυτήν την ημέρα».