Αν στον κινηματογράφο η μανία με τα ζόμπι ξεκίνησε το 1968 με τη «Νύχτα των ζωντανών νεκρών» του Τζορτζ Ρομέρο και συνεχίζεται μέχρι σήμερα με τις ταινίες αυτού του είδους (τις καλές και τις κακές) να έχουν φανατικούς οπαδούς, στην τηλεόραση άργησε να φτάσει. Στην πραγματικότητα πρόκειται για μόδα των τελευταίων ετών, η οποία ξεκίνησε με την τεράστια επιτυχία των «Walking Dead» που έκαναν πρεμιέρα στις 31 Οκτωβρίου 2010 και παίζονται μέχρι σήμερα: βασισμένη στη σειρά κόμικ «The Walking Dead» των Ρόμπερτ Κίρκμαν, Τόνι Μουρ και Τσάρλι Αντλαρντ, η σειρά του AMC αναφέρεται στις αγωνιώδεις προσπάθειες μιας ομάδας ανθρώπων να επιβιώσουν σε έναν κόσμο που έχει καταληφθεί από τους ζωντανούς νεκρούς. Ο όγδοος κύκλος ολοκληρώθηκε στις 15 Απριλίου, ενώ προς τα τέλη της χρονιάς θα αρχίσει η προβολή του 9ου κύκλου. «Παιδί» των «Walking Dead», δηλαδή spin-off, είναι το «Fear the Walking Dead», πάντα του AMC, το οποίο έκανε πρεμιέρα στις 23 Αυγούστου 2015 και συνεχίζει αυτή τη στιγμή με την προβολή του 4ου κύκλου του.

Βία, αγωνία, δράση και στο «Z Nation» του Syfy που ξεκίνησε το 2015 και επίσης συνεχίζεται – ο 5ος κύκλος θα ξεκινήσει μάλλον μέσα στον Σεπτέμβριο. Στο γαλλικό «Les Revenants» (Canal+), το οποίο ενέπνευσε το αμερικανικό «The Returned» (A&E), ζωντανοί – νεκροί δεν σκοτώνουν (συνήθως) καθώς εδώ το όλο θέμα αντιμετωπίζεται περισσότερο από τη φιλοσοφική διάστασή του: μια ωραία μέρα οι νεκροί επιστρέφουν και διεκδικούν τη θέση που είχαν σε μια ζωή που όμως στο μεταξύ κυλάει αλλιώς, χωρίς να τους περιλαμβάνει. Παρόμοια η θεματική του αυστραλιανού «Glitch».

Στο «iZombie» (The CW) η ηρωίδα, που είναι και εδώ είναι ζόμπι, πιάνει δουλειά σε νεκροτομείο για να μπορεί να απολαμβάνει φρέσκα ανθρώπινα μυαλά, όμως κάθε φορά που τρώει έναν εγκέφαλο «οικειοποιείται» και μέρος της προσωπικότητας του βρώσιμου μακαρίτη. Μαύρο χιούμορ (και εντυπωσιακά λουτρά αίματος) προσφέρει και το «Ash Vs. Evil Dead» με τους δικούς του απέθαντους.

Από τις πιο ενδιαφέρουσες και πιο τρυφερές (με τον τρόπο που αντιμετώπισε το θέμα) σειρές με ήρωες νεκρούς που επιστρέφουν ήταν το «In the flesh» με το άδοξο τέλος: έπειτα από την προβολή των δύο πρώτων κύκλων το BBC διέκοψε τη σειρά, επικαλούμενο λόγους κόστους και προκαλώντας αντιδράσεις από τους φανατικούς φίλους της. Εδώ τα ζόμπι λαμβάνουν φαρμακευτική αγωγή που τα καθιστά ακίνδυνα και επιχειρείται η επανένταξή τους. Ο νεκρός πρωταγωνιστής (τον ερμηνεύει ο Λουκ Νιούμπερι) επιστρέφει στην κωμόπολη όπου ζούσε και στο σπίτι των γονιών του για να συμβιώσει, όπως και οι ομοιοπαθείς του, με ανθρώπους που δεν τον θέλουν επειδή τον φοβούνται. Χρησιμοποιώντας συμβολικά το θέμα των νεκροζώντανων η σειρά μιλάει για θέματα ταμπού, ανάμεσά τους για τις προκαταλήψεις, την ξενοφοβία, τον ρατσισμό και τη σεξουαλική ταυτότητα. Και περιγράφει με τρυφερότητα το δύσκολο ταξίδι των μοναχικών, των «διαφορετικών», των απομονωμένων από την κοινωνία ανθρώπων. Των σύγχρονων «ζόμπι» που όσο παράξενα και αν φαίνονται στους άλλους, δεν παύουν να έχουν ψυχή και δικαίωμα στην ευτυχία. Οσο για τα άλλα ζόμπι, τα ανθρωποφάγα, αυτά εξακολουθούν τη θριαμβευτική πορεία τους στην τηλεόραση, επιβεβαιώνοντας πως εκτός από απέθαντα είναι και διαχρονικά δημοφιλή.