Η ελάχιστη ηθική υποχρέωση της πολιτείας

Κύριε Διευθυντά

Η πολιτεία έχει ελάχιστο ηθικό χρέος να αφουγκραστεί την αγωνία δεκάδων χιλιάδων οικογενειών στρατιωτικών, αίροντας το αίσθημα περιφρόνησης και απαξίωσης έναντι όσων απεβίωσαν ή τραυματίστηκαν σοβαρά εν ώρα υπηρεσίας, με αποτέλεσμα να αδυνατούν πλέον να εργαστούν. Η προσφορά των προαναφερθέντων αναγνωρίζεται όταν αποδίδεται στα συγγενικά τους πρόσωπα η προσήκουσα τιμή και παρέχεται σε αυτά ένα ικανοποιητικό πλέγμα κοινωνικής προστασίας. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, αναγνωρίζονται εμπράκτως οι διαχρονικές αξίες με τις οποίες γαλουχήθηκαν τα στελέχη των ΕΔ, τα οποία είναι αναγκαίο όσο ποτέ να νιώσουν υπερήφανα μέλη μιας ευνομούμενης πολιτείας, η οποία οφείλει να διέπεται από τις αρχές και τις αξίες της κοινωνικής προστασίας και πρόνοιας.

Υπολοχαγός (ΕΜ) Στέφανος Κουκουράβας

Γραμματέας Παραγωγικών Σχολών

Ενεργειακή στρατηγική

Κύριε Διευθυντά,

Την Τετάρτη 18-4-2018 διάβασα στη σελίδα του κ. Γιώργου Χρ. Παπαχρήστου «Στίγμα», ότι ο κ. Γιάννης Μανιάτης, πρώην υπουργός Ενέργειας, επί πολλά έτη, θα έδινε το απόγευμα στην «Αθηναϊκή Λέσχη» ομιλία, με θέμα: Ενεργειακή Εθνική Στρατηγική. Αγωγοί φυσικού αερίου και πετρελαίου. Ερευνες στις ΑΟΖ. Ενεργειακή ασφάλεια στην Ευρώπη. Κλιματική αλλαγή στη Μεσόγειο. Δεν γνωρίζω αν θα ομιλήσει για την επερχόμενη πετρελαϊκή κρίση κατά την προσεχή εικοσαετία.

Τότε η κατανάλωση του πετρελαίου θα φτάσει στο ναδίρ, λόγω της χρήσης των ηλεκτροκίνητων αυτοκινήτων και της επέκτασης παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από άλλες πηγές. Ετσι οι ανάγκες σε πετρέλαιο θα μηδενιστούν σχεδόν. Και εμείς προγραμματίζουμε εξορύξεις πετρελαίου, όπως και οι Κύπριοι, με μεγάλη πιθανότητα να γίνουμε μια άλλη Συρία και εμείς και οι κύπριοι αδελφοί μας. Η δε Μεσόγειος μια τοξική θάλασσα.

Μεγάλη είναι η απορία μου, γιατί δεν επενδύουμε εδώ και τόσα χρόνια, σε άλλες πηγές παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, όπως είναι ο ήλιος και ο αέρας του τόπου μας. Αυτό κάνει ο σαουδάραβας διάδοχος του θρόνου και ισχυρός άνδρας της χώρας του, με επένδυση μαμούθ 200 (διακοσίων) δισ. δολαρίων, για τα επόμενα είκοσι έτη. Και εμείς μπαίνουμε σε περιπέτειες ανυπολόγιστου κόστους. Ο μέγας Ελευθέριος Βενιζέλος όταν του ανακοίνωσαν ότι βρέθηκε πετρέλαιο στο Κατάκολο και κάποιο άλλο σημείο της Δυτικής Ελλάδας, τους διέταξε να μπαζώσουν τα πηγάδια. Γιατί διέβλεπε τις συνέπειες από την εποχή εκείνη, που προκαλούνται από την ύπαρξη του μαύρου χρυσού, σε λαούς και χώρες.

Ετσι σε μερικά έτη οι υδρογονάνθρακες θα γίνουν αχρείαστοι. Οι υδατάνθρακες όμως θα παραμείνουν σε υψηλή ζήτηση.

Με τιμή

Γεώργιος Ι. Βλάχος, Συνταξιούχος φαρμακοποιός

Κηφισιά

Η περικοπή μισθών και συντάξεων

Κύριε Διευθυντά,

Για εξοικονόμηση μερικών δισεκατομμυρίων οδηγήθηκε η οικονομία σε μια άνευ προηγουμένου και απρόβλεπτη για την έκτασή της ύφεση με κύρια χαρακτηριστικά την πρόκληση πανικού στους μισθωτούς, την οικονομική δυσπραγία και το κλείσιμο καταστημάτων, την εκτίναξη της ανεργίας σε διψήφιο ποσοστό, την υστέρηση εσόδων (παρά την αύξηση του ΦΠΑ και των φορολογικών συντελεστών).

«Η αμοιβή και η σύνταξη είναι κεκτημένα δικαιώματα όλων των πολιτών αυτής της χώρας …» και οι περικοπές «θίγουν ευθέως συνταγματικά κατοχυρωμένες θεμελιώδεις αρχές του Κράτους Δικαίου». Δεν υπάρχει «δημοκρατική νομιμοποίηση» για τις αποφάσεις λογιστικής αντίληψης, μονομερών και ακραίων μέτρων. «Η πολιτική δεν υπερισχύει της νομιμότητας».

Με την πλήρη χορήγηση των αποδοχών «διασφαλίζεται όχι μόνο η επιβίωση πάνω από το όριο φτώχειας αλλά και η αξιοπρεπής διαβίωση». Με την περικοπή των αποδοχών προκύπτει μείωση της αγοραστικής δύναμης με εμφανείς επιπτώσεις και στην αγορά και στην οικονομία συνολικά. Ο,τι περικόπτεται από τους μισθούς και τις συντάξεις λείπει από την αγορά. Συνδέεται με τη δημιουργία των κόκκινων δανείων (μαζί με την υπερφορολόγηση και την ανεργία) και την αδυναμία χιλιάδων νοικοκυριών να ανταποκριθούν στις δανειακές τους υποχρεώσεις που είχαν αναλάβει πριν την κρίση. Αφαιρούνται πολύτιμοι πόροι από τα ασφαλιστικό σύστημα. Τα επιδόματα αποτελούν προσαύξηση του μισθού και συνδέονται με τη μόρφωση, τις εμπειρίες και τις δεξιότητες του καθένα. Δεν φταίνε οι μισθοί και οι συντάξεις για την ανταγωνιστικότητα, το δημοσιονομικό και το παραγωγικό πρόβλημα της χώρας. Περικόπτονται μισθοί και συντάξεις, εύκολα και γρήγορα, για να πληρωθεί το χρέος και ύστερα από εντολή των δανειστών. Περαιτέρω περικοπές οδηγούν ευρύτερα κοινωνικά στρώματα σε εξαθλίωση και κοινωνικό αποκλεισμό.

Με εκτίμηση

Τάσος Βαγενάς, συνταξιούχος