Στα 35 χρόνια της πλούσιας προπονητικής του καριέρας ο Ντανιέλε Ρίτσι άφησε την Ιταλία μόλις δύο φορές για να προπονήσει ομάδες εκτός της πατρίδας του. Το 2000 ήρθε για δύο χρόνια στον Ολυμπιακό (έμεινε και έναν χρόνο στον Παναθηναϊκό) και φέτος στον ΠΑΟΚ. Δηλαδή και τις δύο φορές ήταν για τη χώρα μας. Ο πρώτος ξένος που έχει περάσει και από τους δύο Αιωνίους και τον ΠΑΟΚ.

«Είναι αλήθεια, τρελαίνομαι για την Ελλάδα. Λατρεύω τη ζωή εδώ, τους Ελληνες, και περνάω εξαιρετικά όποτε είμαι στην πατρίδα σας. Απλά και τις δύο φορές που με κάλεσαν είχα μπροστά μου μια μεγάλη πρόκληση, το 2000 με τον Ολυμπιακό, όπως και αργότερα που συνέχισα στον Παναθηναϊκό, και τώρα με τον ΠΑΟΚ. Ενα μεγάλο στοίχημα που ήθελα κάθε φορά να κερδίσω, υπήρχε μια ευκαιρία για μένα να δείξω τη δουλειά μου» λέει στα «ΝΕΑ» ο τεχνικός του ΠΑΟΚ που οδήγησε την ομάδα του στην κατάκτηση του Κυπέλλου, αν και αουτσάιντερ στον ημιτελικό με τον Ολυμπιακό, κάτι που δεν φάνηκε στο γήπεδο.

Η ψυχολογία

«Είπα στους παίκτες μου ότι μπορούν να πάρουν τη νίκη και ας έχουμε χάσει δύο φορές στην κανονική περίοδο, αρκεί να το πιστέψουν. Γι’ αυτό και όσο προχωρούσε το παιχνίδι η ομάδα γινόταν όλο και πιο δυνατή. Πάντα ένα νοκάουτ ματς είναι πιο εύκολο από μια σειρά αγώνων» λέει ο Ντανιέλε Ρίτσι, ο δάσκαλος που αποφάσισε να διδάσκει μόνο βόλεϊ.

«Το βόλεϊ είναι ένα μεγάλο μέρος της ζωής μου, από 14 ετών που ήμουν παίκτης, αλλά στα 33 μου αποφάσισα να σταματήσω να παίζω. Ημουν παράλληλα και δάσκαλος σε παιδιά, αλλά όταν άρχισα την προπονητική σταμάτησα τη διδασκαλία» λέει ο 67χρονος τεχνικός που διαδέχτηκε στην τεχνική ηγεσία του ΠΑΟΚ τον Χορχέ Ελγκέτα, ο οποίος ως παίκτης της ΑΕ Νίκαιας είχε συμβάλει στη μεγαλύτερη έκπληξη στην ιστορία του Κυπέλλου βόλεϊ κατακτώντας το Κύπελλο στην Καλαμάτα (2003) με τρομερή νίκη 3-2 επί του Παναθηναϊκού του Ντανιέλε Ρίτσι!

«Αν το θυμάμαι; Να ξέρεις ότι γρήγορα ξεχνάω τις νίκες και τα τρόπαια, αλλά στις ήττες μένω πολύ. Η Νίκαια είχε μεγάλη ομάδα τότε, αλλά ήταν σοκ για μας που νωρίτερα στη διοργάνωση είχαμε αποκλείσει τον Ολυμπιακό με εξαιρετική εμφάνιση (3-1) και στον ημιτελικό τον ΠΑΟΚ (3-1)». Στον ΠΑΟΚ θα έβρισκε τον Ερνάντο Γκόμεζ, που όμως λόγω τραυματισμού αποχώρησε και όπως λέει με ένταση ο ιταλός τεχνικός: «Πόνεσε η καρδιά μου που δεν μπόρεσα να ξανασυνεργαστώ μαζί του. Τον είχα ανακαλύψει σε ηλικία 16 ετών στο Παγκόσμιο Εφήβων και τον είχα φέρει τότε στον Ολυμπιακό. Τρομερός άνθρωπος και φυσικά φοβερός παίκτης, σαν να είχε έναν δεύτερο παίκτη μέσα του. Τρομερή ενέργεια».

Ως αντίπαλος

Αν και με τον Ολυμπιακό πήρε το νταμπλ (2001), γενικά ως αντίπαλος έχει δημιουργήσει καλή παράδοση κόντρα στους Ερυθρολεύκους από τον αξέχαστο τελικό τού Πρωταθλητριών με τη Ραβέννα στο ΣΕΦ (1992), με τον Παναθηναϊκό στο Κύπελλο (2003) και τώρα με τον ΠΑΟΚ (2018).

«Ναι, είναι αλήθεια, αλλά είπαμε, άλλο τα νοκάουτ παιχνίδια. Στο πρωτάθλημα είναι πολύ δύσκολο το έργο μας, απλά πρέπει οι παίκτες μου να πάνε βήμα βήμα» λέει ο Ρίτσι που είχε πει παλαιότερα ότι θα ήθελε στην ομάδα του παίκτες σαν τον Τριανταφυλλίδη και τον Μουστακίδη.

«Πραγματικά παικταράδες της εποχής. Πάντα το ελληνικό βόλεϊ είχε καλούς παίκτες και τώρα έχω διακρίνει 5-6 πολύ καλούς. Θα τους βοηθούσε αν έπαιζαν έξω. Ή έστω αν ήταν πιο ανταγωνιστικό το πρωτάθλημα. Είναι θέμα ομοσπονδίας και ομάδων να οργανωθείτε καλύτερα, αλλά το μεγάλο πρόβλημα που θυμάμαι από τότε στην Ελλάδα είναι ότι αυτό που έπρεπε να κάνετε χθες το κάνετε αύριο»!

Την Ακρόπολη την έχει επισκεφθεί, λάτρεψε τη θάλασσα του Πειραιά και τώρα χαλαρώνει στον Λευκό Πύργο, που «έχει και λιγότερη κίνηση. Πάντως η πρώτη μου επαφή στην Αθήνα μού έχει μείνει αξέχαστη. Ηταν μια βόλτα στην Ερμού το 1986».