Yπήρξε (και παραμένει, ζωή να ‘χει και αυτός και εμείς) το αγαπημένο πρόσωπο της στήλης. Ο άνθρωπος για τον οποίο ακόμα και σε μια «νεκρή» εβδομάδα πάντα θα βρεις ένα ξεκαρδιστικό tweet ή ένα σπαρταριστό μοντάζ για να κλείσεις τη σελίδα. Η αλήθεια είναι ότι κανείς δεν θα ασχολιόταν με μια Αρσεναλ που έχει να πάρει πρωτάθλημα από το 2004 και τίτλο από το 2007 αν στον πάγκο της δεν βρισκόταν μια φυσιογνωμία σαν τον Αλσατό. Πρόκειται για τον άνθρωπο που εισήγαγε στο ποδόσφαιρο την έννοια του chief manager, του προπονητή που αποφασίζει για όλα, από το σύστημα της ομάδας και τις μεταγραφές μέχρι την οικονομική πολιτική και το μάρκετινγκ. Aρμοδιότητες που φυσικά τις πήρε με την αξία του και με βάση τα εκπληκτικά οκονομικά αποτελέσματα που είχαν πολλές από τις επιλογές του. Η έλευση του Νοτιοαφρικανού με ελληνικές ρίζες Ιβάν Γκαζίδη, ενός αμερικανοθρεμμένου τεχνοκράτη στη θέση του γενικού διευθυντή της Αρσεναλ, σήμανε την αρχή του τέλους για τον φίλο μας τον Αρσέν. Είναι γνωστό ότι από την «day one» στο Emirates ο Γκαζίδης ουδέποτε συμπάθησε τον Βενγκέρ. Οποτε του δινόταν ευκαιρία φρόντιζε εντέχνως να του φορτώνει τις ευθύνες για τη φθίνουσα πορεία της ομάδας, ενώ όταν οι οπαδοί άρχισαν σε κάθε ματς να γιουχάρουν τον κόουτς, ο Γκαζίδης έπαιζε πολύ ευχαρίστως τον ρόλο του Πόντιου Πιλάτου.

Ο Βενγκέρ έμεινε στον πάγκο των Κανονιέρηδων 21 χρόνια. Κατέκτησε 3 πρωταθλήματα και 7 Κύπελλα Αγγλίας, διεκδίκησε ένα Τσάμπιονς Λιγκ και ένα Γιουρόπα Λιγκ. Υπό τις οδηγίες του έχτισαν καριέρα παικταράδες όπως οι Τιερί Ανρί, Ρομπέρ Πιρές, Ντένις Μπέργκαμπ, Πατρίκ Βιεϊρά, Τόνι Ανταμς, Ντέιβιντ Σίμαν, Σεσκ Φάμπρεγας, Ρόμπιν φαν Πέρσι και πολλοί ακόμα. Ο Βενγκέρ είναι ένας μεγάλος προπονητής και όπως κάθε μεγάλος προπονητής έπεσε γιατί δεν έκανε πίσω στη φιλοσοφία και στα πιστεύω του.

Και ασφαλώς, από τη στιγμή που εξωθήθηκε στην έξοδο, το δικό του αντίο δεν το έχει πει ακόμα. Αλλωστε, πέρυσι τον Σεπτέμβριο, σε ανύποπτο χρόνο, είχε δηλώσει: «Εθνική Αγγλίας; Προτεραιότητά μου είναι η Αρσεναλ, αλλά κάποια μέρα, αν είμαι ελεύθερος, γιατί όχι;».

Τα καλύτερα έρχονται.