«Εάν η συμφωνία δεν είναι ικανή ώστε να πουν ξεκάθαρα τόσο το ΔΝΤ όσο και η ΕΚΤ ότι το χρέος είναι βιώσιμο, αν παραμείνουν «σιωπηλοί», θα έχουμε πρόβλημα». Με τη φράση αυτή, κορυφαίος οικονομικός παράγοντας της ελληνικής σκηνής στέλνει το μήνυμα ότι το όποιο αφήγημα καθαρής ή «αρκετά καθαρής» εξόδου θα καταρρεύσει πολύ γρήγορα αν για μία ακόμα φορά το τενεκεδάκι του χρέους πάει απλώς παρακάτω. Οι διαφοροποιήσεις έχουν ήδη καταγραφεί. Ο ESM εμφανίζεται να προτείνει σαφώς πιο συντηρητική διευθέτηση του χρέους έναντι της Γαλλίας. Η Γερμανία φέρεται να αναγνωρίζει την ανάγκη ελάφρυνσης, αλλά όπως τονίζει στα «ΝΕΑ» ο Μαρσέλ Φράτσερ, «δεν πρέπει να υπάρχουν υπερβολικές προσδοκίες».

Στο τέλος της ημέρας το Eurogroup είναι αυτό που θα λάβει τις αποφάσεις, και όπως μεταφέρουν αξιόπιστες πηγές, δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι ορισμένα κράτη – μέλη θα ζητήσουν ακριβά ανταλλάγματα σε όρους μεταρρυθμίσεων και πλεονασμάτων για πολλά χρόνια. Αμέσως μετά το Πάσχα, η διαπραγμάτευση μπαίνει στην τελική ευθεία. Οι δηλώσεις για τη μορφή της επόμενης μέρας θα διαδεχθούν τη μορφοποίηση της επόμενης μέρας. Η κυβέρνηση ξεκινά να ανεβαίνει τον γολγοθά της.

Στο τέλος αυτής της διαδρομής, η Ανάσταση δεν είναι δεδομένη. Αντίθετα, δεδομένα είναι τα εμπόδια στον δρόμο για την όποια έξοδο με δέκα κρίσιμους ενδιάμεσους σταθμούς. Συνομιλητές μάς μεταφέρουν συζητήσεις σε ευρωπαϊκές πρωτεύουσες σχετικά με τη δυνατότητα του Αλέξη Τσίπρα «να κρατήσει ενωμένη την κυβέρνηση», μετά το τέλος του τρίτου προγράμματος εφόσον ολοκληρωθεί ομαλά. Οι πολιτικές εξελίξεις σε όλα τα επίπεδα δεν περνούν απαρατήρητες και όπως έχει αποδείξει η πρόσφατη ιστορία, θα μετρήσουν στη λήψη κεντρικών αποφάσεων από τους δανειστές.