Το σχολείο της νέας εποχής του τρίτου Μνημονίου εξακολουθεί να έχει τα προβλήματα του παρελθόντος προσαυξημένα με τις επιλογές της παρούσας κυβέρνησης, η οποία δεν δίστασε να επιβάλει πολιτικές περικοπών που κανείς δεν είχε τολμήσει, αλλάζοντας εντελώς το τοπίο στην εκπαίδευση.

Τα σχολεία αντιμετωπίζουν τεράστια οικονομικά προβλήματα καθώς τα κονδύλια για θέρμανση και λειτουργικές δαπάνες είναι ολοένα και μικρότερα και φτάνουν πάντα αργοπορημένα εξαιτίας και της δυσλειτουργίας των ΟΤΑ της χώρας.

Το νέο σχολείο της κυβέρνησης είναι κουτσουρεμένο για να χωρέσει στις μνημονιακές περικοπές, των Μνημονίων που θα έσκιζαν… Οι μαθητές σχολούν καθημερινά στις 13.15 αντί για τις 14.00, για να εξοικονομηθούν εκπαιδευτικοί. Αυτό βέβαια συμβαίνει με τα παιδιά του λαού, γιατί τα παιδιά των πλουσίων φοιτούν σε ιδιωτικά ολοήμερα σχολεία, χωρίς να «κουράζονται» όπως «κουράζονταν» τα παιδιά στο δημόσιο σχολείο πριν, σύμφωνα με την αστεία επιχειρηματολογία κυβερνητικών παραγόντων στην προσπάθειά τους να δικαιολογήσουν τις ανάλγητες περικοπές.

Η κατάργηση των σχολείων Ενιαίου Αναμορφωμένου Εκπαιδευτικού Προγράμματος (ΕΑΕΠ) στέρησε από τους μαθητές ενός 12θέσιου σχολείου 60 διδακτικές ώρες μαθημάτων εβδομαδιαίως (4 ώρες λιγότερη Γλώσσα, 4 Μουσική, 8 Γυμναστική, 12 Αγγλικά, 12 Πληροφορική, 4 Μελέτη Περιβάλλοντος, 8 Ευέλικτη Ζώνη, 4 Θρησκευτικά, 4 Θεατρική Αγωγή)! Αυτό έγινε όχι για εκπαιδευτικούς λόγους αλλά για εξοικονόμηση εκπαιδευτικών.

Το Ολοήμερο Σχολείο έχασε τον ενιαίο εκπαιδευτικό χαρακτήρα του και μετατρέπεται σε απλή φύλαξη.

Η κατάργηση του δασκάλου – υπεύθυνου του Ολοήμερου και η αντικατάστασή του από διαφορετικό δάσκαλο της πρωινής ζώνης καθημερινά δημιούργησε τεράστια προβλήματα στην προετοιμασία των μαθητών για την επόμενη ημέρα και οδήγησε πολλούς μαθητές στην έξοδο από το Ολοήμερο Σχολείο.

Η δίχρονη υποχρεωτική προσχολική εκπαίδευση παραμένει γράμμα κενό, τα κτιριακά προβλήματα των νηπιαγωγείων είναι τεράστια. Η αποσύνδεση του πρωινού προγράμματος του νηπιαγωγείου από το απογευματινό άλλαξε τον χαρακτήρα του Ολοήμερου και το μετάτρεψε σε απλή φύλαξη. Οι νηπιαγωγοί παλεύουν μόνες με τα προβλήματα. Οι αναπληρωτές εκπαιδευτικοί είναι όμηροι σε ένα διαρκές κυβερνητικό εμπόριο ελπίδας για δήθεν μόνιμους διορισμούς, οι οποίοι εξαγγέλλονται αλλά ποτέ δεν γίνονται. Πολλοί από αυτούς εργάζονται με συμβάσεις μέχρι και 16 χρόνια. Η ειδική αγωγή, αφημένη στη μοίρα της, χωρίς σχέδιο και προσανατολισμό και με διαρκείς μικροπαρεμβάσεις αντί για συνολική αντιμετώπιση.

Η επιμόρφωση των εκπαιδευτικών είναι ανύπαρκτη. Η εκπαίδευση των προσφυγόπουλων παρά την αρχική σωστή προσέγγιση, πορεύεται χωρίς σχεδιασμό, σπαταλούνται πόροι χωρίς το αναμενόμενο αποτέλεσμα.

Ο Σταύρος Πετράκης είναι αντιπρόεδρος της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδας (ΔΟΕ)

Τελευταία Νέα