Αν ισχύουν οι πληροφορίες της «Φιγκαρό», το κείμενο αυτό θα έχει δει το φως της δημοσιότητας από σήμερα το πρωί. Ακόμη, όμως, και αν μείνει στα συρτάρια αυτών που το διακίνησαν και εκείνων που το παρέλαβαν, το γεγονός είναι ένα: ότι οι μεταρρυθμιστές των Σοσιαλιστών εγκαταλείπουν τον υποψήφιο του κόμματος Μπενουά Αμόν για χάρη του Εμανουέλ Μακρόν. Και αυτό σε μια στιγμή δημοσκοπικού θριάμβου για τον ανεξάρτητο υποψήφιο που ξεκίνησε ως μοναχικό αουτσάιντερ και τώρα είναι πολύ πιθανό να γίνει αυτός ο επόμενος ένοικος του Ελιζέ: σύμφωνα με μέτρηση που δημοσιεύθηκε χθες, ο Μακρόν προηγείται της Μαρίν Λεπέν για πρώτη φορά και στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών. Επιτυγχάνει δηλαδή κάτι που κανένας υποψήφιος από οποιοδήποτε κόμμα δεν είχε καταφέρει έως σήμερα.

Το κείμενο τιτλοφορείται «Γιατί υποστηρίζουμε τον Εμανουέλ Μακρόν». Και ως ιδέα γεννήθηκε σε συνάντηση των μεταρρυθμιστών του PS που πραγματοποιήθηκε την περασμένη Τρίτη. Εως σήμερα έχει φτάσει στα χέρια περίπου σαράντα βουλευτών, ενώ ως συντάκτες του φέρονται δύο σοσιαλιστές βουλευτές που ήδη έχουν ενταχθεί στο κίνημα του Μακρόν «Εμπρός!». Και το περιεχόμενο; Είναι ένα σαφές κάλεσμα. Ενόψει του υπαρκτού κινδύνου μιας νίκης του Εθνικού Μετώπου, οι συντάκτες του κειμένου επισημαίνουν ότι «η υποψηφιότητα του Εμανουέλ Μακρόν μπορεί να συνασπίσει τους Γάλλους πέρα από τις ανούσιες διαιρέσεις». Σημειώνουν ακόμη ότι ο 40χρονος Μακρόν σηματοδοτεί τη ρήξη με την προηγούμενη γενιά πολιτικών, ενώ το «φιλόδοξο και αξιόπιστο σχέδιό του εμπνέει ελπίδα για μια πολιτική ανανέωση στην οποία ο σοσιαλ-μεταρρυθμισμός έχει τη δική του θέση». Κάτω από αυτό το πρίσμα, οι συντάκτες καλούν «ως σοσιαλιστές» σε μια «ευρωπαϊκή και μεταρρυθμιστική» συμμαχία γύρω από τον Εμανουέλ Μακρόν. Αν ο Μακρόν είναι ο υποψήφιος που, κατά τη γνώμη των συντακτών του κειμένου, μπορεί να ηγηθεί της συμμαχίας, ο Μπενουά Αμόν είναι ο υποψήφιος που δεν έχει στρατηγική νίκης. Γιατί; Επειδή η Γαλλία αναρρώνει. Και σε αυτή τη φάση της ανάρρωσης χρειάζεται έναν άλλον ηγέτη από κάποιον που εμπνέεται «από τους Γερμανούς του Ντι Λίνκε, τους ισπανούς Podemos ή τον Τζέρεμι Κόρμπιν στη Βρετανία». Η «Φιγκαρό» επισημαίνει ότι το κείμενο δεν έχει διακινηθεί πέρα των βουλευτών της μεταρρυθμιστικής πτέρυγας του PS. Ακόμη, όμως, και αν δεν περάσει τα σύνορα, η κίνηση αυτή εις βάρος τού πολύ αριστερού για τα γούστα των μεταρρυθμιστών Αμόν σηματοδοτεί μια μείζονα ρήξη στο εσωτερικό του Σοσιαλιστικού Κόμματος, ενταφιάζει οριστικά τις τελευταίες ελπίδες του Αμόν να κάνει κάτι καλύτερο από αυτό που δείχνουν οι δημοσκοπήσεις και ενισχύει ακόμη περισσότερο τον Εμανουέλ Μακρόν στην κούρσα του προς το Μέγαρο των Ηλυσίων.

Οι συντάκτες του κειμένου κάνουν λόγο για «ιδιωτική αλληλογραφία» και αποδίδουν σε λάθος συνεργάτη τους τη διαρροή του προς τα μέσα ενημέρωσης. Ακόμη κι έτσι, πάντως, πρόκειται για κάτι πολύ περισσότερο από τον καπνό μιας φωτιάς που δεν φαίνεται.

Και Μπαϊρού και Κον-Μπεντίτ

Τη στήριξή τους στον Εμανουέλ Μακρόν έχουν εκφράσει τόσο ο κεντρώος Φρανσουά Μπαϊρού όσο και ο άλλοτε ηγέτης του Μάη του ’68 και ηγέτης των Πράσινων ευρωβουλευτών Ντανιέλ Κον-Μπεντίτ