Πλανάται όποιος πιστεύει ότι όλη η υφήλιος βλέπει με κακό μάτι το ενδεχόμενο να καταλήξει ο Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο -επειδή υπάρχει μία χώρα που ξέρει να ξεχωρίζει ποιος κάνει για καλός ηγέτης και εσχάτως εκφράζει όλο και περισσότερο τάση συμπάθειας προς τον μεγιστάνα.

Η πρώτη σοφή διακυβέρνηση που ενστερνίζεται τον «σοφό Τραμπ», όπως τον αποκαλεί, είναι εκείνη της Βορείου Κορέας.

Στον θολό οδικό χάρτη που περιέγραψε ο Τραμπ για την εξωτερική πολιτική είχε καλέσει (μαζί με την ενίσχυση του ρόλου των ΗΠΑ στην διεθνή σκηνή) σε σκληρότερη στάση απέναντι στους συμμάχους ειδικά σε θέματα άμυνας, έχοντας στο παρελθόν πει ότι η Ιαπωνία και η Νότιος Κορέα θα έπρεπε να πληρώνουν πολύ περισσότερο για την παρουσία αμερικανικών στρατευμάτων.

Η θέση αυτή είχε προκαλέσει ανησυχία στην Νότιο Κορέα, κάτι που ίσως εξηγεί την αντιστρόφως ανάλογη επίδραση που έχει ο Τραμπ στην Βόρειο Κορέα.

Η άχρωμη Χίλαρι και ο σοφός πολιτικός Τραμπ

Φυσικά, η υποστήριξη από την Πιόνγκγιανγκ δεν διατυπώνεται από τα επίσημα χείλη του ίδιου του Κιμ Γιονγκ-Ουν -επειδή, προφανώς, ο βορειοκορεάτης ηγέτης σέβεται ακόμη και τον εχθρό και δεν θέλει να εμπλακεί στα εσωτερικά ξένης χώρας- αλλά είναι ξεκάθαρη στα κολακευτικά άρθρα του βορειοκορεατικού Τύπου.

Τα άρθρα στον (πλήρως ελεγχόμενο) βορειοκορεατικό Τύπο ισοδυναμούν ουσιαστικά με έκφραση της γνώμης και θέλησης της ηγεσίας.

Ο πρώτος βορειοκορεατικός ύμνος στον Τραμπ είχε έρθει σε άρθρο στο βορειοκορεατικό πρακτορείο DPRK που εξυμνούσε τον «σοφό πολιτικό Ντόναλντ Τραμπ», έναν «υποψήφιο που βλέπει μακριά».

«Οι αμερικανοί ψηφοφόροι δεν θα έπρεπε να ψηφίσουν την άχρωμη Χίλαρι, αλλά τον Τραμπ που έχει πει πως θέλει να λύσει τα προβλήματα μιλώντας απευθείας με τη Βόρειο Κορέα» έγραφε το άρθρο.

Στην συνέχεια, ακολούθησε το πιο νηφάλιο και πιο πραγματιστικό κεντρικό άρθρο της «επίσημα επίσημης» Rodong Sinmun. Ο Τραμπ, σημειώνεται εκεί, έχει προκαλέσει «ανησυχία στο καθεστώς της Νοτίου Κορέας», πράγμα που τα λέει όλα.