Αυτό δεν ήταν πρωτάθλημα. Ηταν η άλωση της Βαστίλλης. Μια ποδοσφαιρική επανάσταση στην Πρέμιερ Λιγκ με κεντρικό σύνθημα «Ελευθερία, Ισότητα, Αδελφοσύνη».

Τα φέουδα πήραν φωτιά και το ποδοσφαιρικό προλεταριάτο σήκωσε κεφάλι. Το δημοφιλέστερο άθλημα δεν θα είναι ποτέ ξανά το ίδιο στη χώρα που το ανέθρεψε, τη Βρετανία.
Η κατάκτηση του τίτλου της Πρέμιερ Λιγκ από τη Λέστερ δεν είναι ένα απλό γεγονός. Πρόκειται για τον θεμέλιο λίθο μιας νέας εποχής που ξημερώνει στο αγγλικό ποδόσφαιρο, στην οποία οι μικροί θα διεκδικήσουν το μερίδιο που τους αναλογεί.
Η πόλη των 330.000 κατοίκων στα Ανατολικά Μίντλαντς, όπου οι λευκοί αποτελούν μειοψηφία και στην κεντρική λεωφόρο της οι μαγαζάτορες κατάγονται από 23 διαφορετικές χώρες, αποτελούσε μια πολύ μικρή κουκκίδα στον ποδοσφαιρικό χάρτη.
«Τόση, ώστε δύσκολα φαινόταν» λέει στην «Ομάδα» ο Νίκος Νταμπίζας, ένας από τους δύο έλληνες ποδοσφαιριστές που φόρεσαν την μπλε φανέλα των Αλεπούδων.
Ο «Ντάμπι» πήγε στα Μίντλαντς τον Ιανουάριο του 2004, τέσσερα χρόνια αφότου ο Θοδωρής Ζαγοράκης σήκωσε το τελευταίο τρόπαιο που είχε κατακτήσει η Λέστερ, το Λιγκ Καπ.

Εμεινε εκεί 18 μήνες και γρήγορα κέρδισε τις καρδιές των φιλάθλων με το γεμάτο πάθος και ενθουσιασμό παιχνίδι του. Οι γέφυρες επικοινωνίας που έχτισε είχαν γερά θεμέλια και διατηρούνται μέχρι σήμερα. Φέτος παρακολούθησε δύο φορές τις Αλεπούδες στην πορεία τους προς το θαύμα. Η τελευταία ήταν στα μέσα Μαρτίου στο παιχνίδι με τη Νιούκαστλ, με την οποία ο Νταμπίζας έκανε επίσης σπουδαία καριέρα.

ΤΟ ΘΑΥΜΑ. Ανάμεσα στις στιγμές έντασης και αγωνίας, Ρανιέρι και Νταμπίζας μίλησαν για ποδόσφαιρο και φυσικά για το πού οφείλεται το θαύμα της Λέστερ: «Θυμάμαι πως μου είπε ότι είναι πολύ τυχερός που η ομάδα δεν είχε τραυματισμούς. Το θεωρούσε το μυστικό της επιτυχίας του. Μιλούσε για την εκπληκτική δουλειά που έκαναν το ιατρικό τιμ και οι γυμναστές. Ο Ρανιέρι στηρίχτηκε σε λίγους παίκτες δημιουργώντας ένα ομοιογενές σύνολο με συνοχή. Στο ποδόσφαιρο είναι σημαντικό να μην πάσχεις από δογματική ακαμψία. Ο Ρανιέρι απέδειξε πως δεν είναι δογματικός και προσαρμόστηκε στα δεδομένα της Λέστερ».

Πράγματι, η προσαρμογή του άλλοτε «Χτίστη», όπως τον αποκαλούσαν στην Αγγλία στη διάρκεια της θητείας του στην Τσέλσι (2000-2004) γιατί άλλαζε συνεχώς αγωνιστικά συστήματα και ενδεκάδες, ήταν εντυπωσιακή.

Οχι μόνο χρησιμοποίησε τους λιγότερους παίκτες (18) απ’ όλες τις ομάδες που διεκδίκησαν τον τίτλο, αλλά γύρισε και το ρολόι του ποδοσφαιρικού χρόνου τριάντα χρόνια πίσω. Τότε που οι σέντρες ήταν ο κανόνας, ενώ κανείς δεν έδινε σημασία στην κατοχή της μπάλας και στα ποσοστά των σωστών μεταβιβάσεων.

Αλλα ποιος νοιάζεται για το θέαμα; Το αποτέλεσμα δικαίωσε τον άλλοτε «Χτίστη» που έσπευσε να δηλώσει, ως πρωταθλητής Αγγλίας πλέον, πως είναι ο ίδιος άνθρωπος με αυτόν που απέλυσε η ελληνική ομοσπονδία μετά την ήττα από τα Νησιά Φερόες.

ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΑΥΤΟΣ. Ο Νταμπίζας σπεύδει να αθωώσει τον Ρανιέρι: «Για ό,τι συνέβη στην Ελλάδα δεν φταίει μόνο αυτός. Δεν του προσφέρθηκε προστασία και δεν λειτούργησε ολόκληρος ο μηχανισμός της Εθνικής».

Τα social media στην Ελλάδα έχουν πάρει φωτιά για το αν θα υπάρξει ποτέ Λέστερ και στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Ο πρώην ερυθρόλευκος άσος είναι κάθετος:

«Ποτέ. Οχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε κανένα από τα κορυφαία πρωταθλήματα της Ευρώπης. Μόνο στην Αγγλία θα υπάρχουν Λέστερ. Μόνο εκεί εξασφαλίζεται η ισονομία που αποτελεί τον σπόρο για το αναπάντεχο. Ο φίλαθλος στην Αγγλία ξέρει ότι όταν πάει να δει ένα ματς όλα τα αποτελέσματα είναι ανοιχτά, όποιες ομάδες κι αν παίζουν. Πού αλλού συμβαίνει αυτό; Μιλώντας με τους επικεφαλής της Πρέμιερ Λιγκ, μου είπαν πως πρόκειται για το μυστικό της δημοτικότητας του αγγλικού πρωταθλήματος. Δεν είναι το πιο θεαματικό. Είναι όμως το πιο συναρπαστικό. Ακόμα και τα λάθη των διαιτητών, όπως συνέβη στο παιχνίδι της Λέστερ με τη Σαουθάμπτον, όλοι ξέρουν πως γίνονται στο πλαίσιο του παιχνιδιού. Σήμερα αδικείται η Σαουθάμπτον, αύριο η Λέστερ. Κανείς δεν βάζει πονηρό με το μυαλό του».

Τελευταία Νέα