Η αύξηση των ποσοστών που έλαβαν οι φιλοκυβερνητικοί μεταρρυθμιστές υποψήφιοι στις πρόσφατες κοινοβουλευτικές εκλογές του Ιράν έδωσε ώθηση στον πρόεδρο Χασάν Ρουχανί. Συνήθως οι εκλογές κερδίζονται και χάνονται για πολιτικούς λόγους. Ομως στη συγκεκριμένη περίπτωση υπάρχουν ενδείξεις ότι κινητήρια δύναμη της πολιτικής αλλαγής στο Ιράν ήταν οι ανησυχίες για την οικονομία. Από τον Ιούλιο που το Ιράν υπέγραψε πολύ σημαντική συμφωνία με τα πέντε μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και την Ευρωπαϊκή Ενωση, έχουν αυξηθεί σημαντικά οι λαϊκές προσδοκίες για βελτίωση των οικονομικών συνθηκών. Ο Ρουχανί, που κληρονόμησε μια οικονομία με προβλήματα λόγω των κυρώσεων που είχαν επιβληθεί, είχε καταφέρει να μειώσει τον πληθωρισμό, που σήμερα διαμορφώνεται στο 13%. Ομως η τόνωση της ανάπτυξης ήταν πιο δύσκολη πρόκληση. Τώρα που ήρθησαν οι κυρώσεις, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο εκτιμά ότι η οικονομία του Ιράν μπορεί φέτος να παρουσιάσει ανάπτυξη κατά 5% –τη μεγαλύτερη σε όλη τη Μέση Ανατολή. Εάν επιτευχθεί, θα δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για μείωση της ανεργίας που βρίσκεται σε διψήφιο ποσοστό (η ανεργία στους νέους ξεπερνά το 25%).

Οι μεγαλύτερες προκλήσεις για τον Ρουχανί βέβαια προέρχονται από το εσωτερικό της χώρας. Το Ιράν έχει έναν λαβύρινθο Αρχών για τη λήψη αποφάσεων. Επίσης το πολιτικό σύστημα είναι κατακερματισμένο. Το οικονομικό όραμα του προέδρου της χώρας –το άνοιγμα της οικονομίας στο διεθνές εμπόριο και τις επενδύσεις –μπορεί να συγκρουστεί με τους σκληροπυρηνικούς συντηρητικούς της χώρας. Η εκλογική νίκη του Ρουχανί έχει αυξήσει τις προκλήσεις για τον ίδιο, αφού πρέπει να εκπληρώσει τις προεκλογικές του υποσχέσεις. Οπως ανακάλυψε και ο Χαταμί το 2005 όταν έχασε τις εκλογές από τον Αχμαντινετζάντ, η ανάπτυξη και η οικονομική ανάκαμψη δεν μπορούν να επιτευχθούν εις βάρος των προσδοκιών του εκλογικού σώματος για περισσότερη ισότητα και κοινωνική δικαιοσύνη.

Ο Χασάν Χακιμιάν είναι διευθυντής του London Middle East Institute και στέλεχος του SOAS στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου