«Θα εργαστούμε για να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα του ΕΣΥ. Είχε προβλήματα και πριν από το Μνημόνιο, αλλά τα τελευταία χρόνια δέχτηκε πυρηνική βόμβα στα θεμέλιά του. Δεν αρμόζει αυτή η εικόνα σε σύστημα υγείας ευρωπαϊκής χώρας όπως η Ελλάδα. Αυτό θα αλλάξει».
Η δήλωση αυτή του Αλέξη Τσίπρα που έγινε τον περασμένο Απρίλιο κατά την επίσκεψή του στο υπουργείο Υγείας, είχε δημιουργήσει την προσδοκία ότι η δημόσια περίθαλψη θα μπορούσε να βγει από την Εντατική όπου την έχουν οδηγήσει η κρίση σε συνδυασμό με τα χρόνια προβλήματά της. Σχεδόν έναν χρόνο μετά την πρώτη κυβέρνηση Τσίπρα ασθενείς (εξακολουθούν να) πεθαίνουν ενώ αναζητείται κρεββάτι σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας, καρκινοπαθείς μετρούν έως και έξι μήνες για να πάρουν σειρά για ακτινοθεραπεία ή –όπως συμβαίνει την τελευταία εβδομάδα –φεύγουν άπραγοι από τα δημόσια νοσοκομεία, αφού δεν υπάρχουν τα φάρμακα για τη χημιοθεραπεία τους.
Παρά τις φιλόδοξες εξαγγελίες, το 2015 τα δημόσια νοσοκομεία έλαβαν ακόμη λιγότερα χρήματα ως κρατική επιχορήγηση από όσα το 2014. Τότε είχαν πάρει 1,4 δισ. ευρώ (στο ποσό αυτό δεν περιλαμβάνεται το κόστος της μιθοδοσίας, των εφημεριών και των υπερωριών). Το 2015 και παρά τις κυβερνητικές δεσμεύσεις, στα ταμεία του ΕΣΥ έφτασαν 261 εκατ. ευρώ λιγότερα.
ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΑΤΤΙΚΟΝ. Αποτελεί πλέον κοινό τόπο ότι στα περισσότερα νοσοκομεία οι ελλείψεις βασικών υλικών και αναλώσιμων είναι δεδομένη. Το ότι η αναβάθμιση των υπηρεσιών υγείας, όμως, αποτελεί χαμένο στοίχημα αποδεικνύεται σε κάθε νοσοκομείο και δομή υγείας χωριστά. Η περίπτωση του Αττικόν είναι χαρακτηριστική. Το άλλοτε διαμάντι του ΕΣΥ έχει υποβαθμιστεί εξαιτίας της υποχρηματοδότησης και των τραγικών ελλείψεων σε προσωπικό. «Το μοναδικό νοσοκομείο της Αττικής όπου όλα τα τμήματά του είναι πανεπιστημιακά βρίσκεται στην αξιοθρήνητη κατάσταση να είναι ουραγός στη λαπαροσκοπική χειρουργική λόγω έλλειψης εργαλείων» καταγγέλλουν οι εργαζόμενοι.
Η εξέλιξη αυτή δεν προκαλεί έκπληξη αν αναλογιστεί κανείς ότι στο ίδιο νοσοκομείο τα τμήματα ξεμένουν καθημερινά από λευκοπλάστ, καπάκια καθετήρων, φάρμακα, βασικά αντιβιοτικά.
«Οταν ξεκίνησε η λειτουργία του Αττικόν, υπήρχε στην ατμόσφαιρα ένας ενθουσιασμός. Η ιατρική πρωτοπορία στις διαγνωστικές μεθόδους και στις επεμβάσεις αλλά και η έρευνα είχαν βρει μια στέγη. Αυτός ο ενθουσιασμός έχει χαθεί πια και το προσωπικό βρίσκεται αντιμέτωπο με καθημερινά προβλήματα όπως είναι τα ράντζα» αναφέρει στα «ΝΕΑ» ο καθηγητής Εντατικολογίας και διευθυντής της Μονάδας Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ), Απόστολος Αρμαγανίδης.
ΜΕΘ ΧΩΡΙΣ ΚΡΕΒΑΤΙΑ. Σημειωτέον ότι η αναβάθμιση των ΜΕΘ ήταν ακόμη ένας στόχος που τέθηκε ψηλά στην ατζέντα της κυβέρνησης. Κι όμως, μόλις την Τετάρτη πέθανε στο νοσοκομείο Σωτηρία ασθενής ο οποίος παρέμενε διασωληνωμένος σε κοινό θάλαμο, σύμφωνα με επίσημη καταγγελία του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών. Λόγω της έλλειψης κλινών σε ΜΕΘ, υποστηρίζει ο ΙΣΑ, αναβάλλονται και τακτικά χειρουργεία. Εναν χρόνο μετά την πρώτη κυβέρνηση Τσίπρα, το σύστημα υγείας σε ό,τι αφορά τη διαθεσιμότητα κλινών εναντικής θεραπείας βρίσκεται εκτός ελέγχου.
Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία, εν λειτουργία ήταν έως πρόσφατα 500 κλίνες ΜΕΘ και ΜΑΦ (Μονάδα Αυξημένης Φροντίδας), ενώ εκτιμάται ότι άλλα 200 κρεβάτια παραμένουν κλειστά.
Η ηγεσία του υπουργείου Υγείας διαβεβαιώνει ότι τον Φεβρουάριο θα ανοίξουν 50 κλίνες ΜΕΘ, ενώ προχωρούν οι διαδικασίες προκήρυξης μέσω ΚΕΕΛΠΝΟ 500 θέσεων (100 γιατρών και 400 νοσηλευτών). Στόχος να ξαναμπούν στον υγειονομικό χάρτη οι κλίνες που σβήστηκαν από τις ελλείψεις προσωπικού.
Στο μεταξύ πάντως, τέσσερις κλίνες ΜΕΘ και άλλες έξι ΜΑΦ τέθηκαν εκτός λειτουργίας πρόσφατα στον Ευαγγελισμό καθώς οι νοσηλευτές αντιστέκονται στην απασχόληση με μπλοκάκι.
Στο Αττικόν, ένδεκα κρεβάτια στη Μονάδα παραμένουν κλειστά. Παράλληλα, παλιώνει και ο εξοπλισμός. Ελλείψει κονδυλίων για αγορά νέου εξοπλισμού ή έστω για επισκευές, ό,τι χαλάει αντικαθίσταται από τα μηχανήματα των κλειστών θαλάμων Εντατικής, με αποτέλεσμα τη σταδιακή τεχνολογική απογύμνωσή τους. Ακόμη δηλαδή κι αν αντιμετωπιστεί το ζήτημα του προσωπικού, πολλές κλίνες δεν θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν αφού δεν θα υπάρχει ο αναγκαίος εξοπλισμός.
Ανάλογα είναι και τα προβλήματα στις εργασίες συντήρησης των κτιρίων, καθώς έχουν περιέλθει σε δεύτερη μοίρα. Ενδεικτική είναι η περίπτωση του Νοσοκομείου Παίδων Καραμανδάνειο, στην Πάτρα. Εκεί, στις αρχές Δεκεμβρίου έγινε έκρηξη στον καυστήρα θέρμανσης και σε δύο σώματα καλοριφέρ. Γιατροί και νοσηλευτές έτρεχαν για να απομακρύνουν τους μικρούς ασθενείς από τους καπνούς και τις αναθυμιάσεις.
Οπως καταγγέλλουν οι εργαζόμενοι στο νοσοκομείο, «αυτό που συνέβη ήταν η κορυφή του παγόβουνου σε ένα γενικότερο σκηνικό εγκατάλειψης, καθώς το νοσοκομείο λειτουργεί με μηχανήματα άνω των 30 ετών.
Αναζήτηση
