Αναζήτηση
Η συμφωνία του Παρισιού είναι η τρίτη τέτοια συμφωνία που επιτεύχθηκε τις τελευταίες εβδομάδες. Η πρώτη έκλεισε στα τέλη Νοεμβρίου όταν ομάδα δισεκατομμυριούχων με επικεφαλής τον Μπιλ Γκέιτς, τον Μαρκ Ζάκερμπεργκ και τον Τζεφ Μπέζος ανακοίνωσαν τη δημιουργία ταμείου 20 δισ. δολαρίων που θα χρηματοδοτήσει προγράμματα έρευνας για καθαρή ενέργεια. Την ίδια ημέρα ομάδα 20 χωρών συμφώνησε να διπλασιάσει τις επενδύσεις σε πράσινη ενέργεια ώστε οι δαπάνες να φτάσουν συνολικά τα 20 δισ. δολάρια τον χρόνο.
Από μόνη της η ελεύθερη αγορά δεν μπορεί να αναπτύξει αρκετά γρήγορα νέες πηγές ενέργειας αφού τα οφέλη για τους επενδυτές είναι ακόμη αβέβαια. Χρειάζεται και η συμμετοχή των κρατών προκειμένου να πετύχει η προσπάθεια αυτή. Η συμφωνία του Παρισιού δημιουργεί την ελπίδα ότι θα επιτευχθεί τελικά ο στόχος.
Ο δημόσιος τομέας μπορεί και πρέπει να κάνει περισσότερα. Για παράδειγμα, οι επιδοτήσεις προς ενεργειακές εταιρείες μπορεί να συνεχίσουν να δίνονται μόνο εάν διοχετεύεται μεγαλύτερο μέρος των κερδών τους σε καινοτομίες που μειώνουν τη μόλυνση. Οι χορηγίες από δισεκατομμυριούχους σίγουρα συμβάλλουν στις προσπάθειες για περισσότερη πράσινη ενέργεια. Ομως οι εταιρείες θα πρέπει να αναγκαστούν να καταβάλλουν ένα λογικό ποσό σε φόρους για τον ίδιο σκοπό. Η προθυμία του Γκέιτς και άλλων επιχειρηματικών ηγετών να δώσουν τεράστια χρηματικά ποσά για την προώθηση των καθαρών μορφών ενέργειας είναι αξιοσημείωτη. Πολύ καλά ήταν και τα νέα από τη Σύνοδο για το Κλίμα στο Παρίσι. Ωστόσο όλα αυτά δεν είναι αρκετά. Για να γίνει η επανάσταση και να μειωθούν οι εκπομπές ρύπων, θα πρέπει να συμμετέχουν στην προσπάθεια αυτή και ο ιδιωτικός και ο δημόσιος τομέας.
