Το καλοκαίρι του 1988, μια εκκωφαντική έκρηξη στο Τροκαντερό και ένα μακελειό από άραβες τρομοκράτες στο κατάστρωμα του κρουαζιερόπλοιου «City of Poros» γκρέμιζαν την πεποίθηση ότι η Ελλάδα μπορούσε μεν να είναι σταυροδρόμι και πέρασμα για τη διεθνή τρομοκρατία, αλλά σε καμία περίπτωση δεν ήταν τόπος εκτέλεσης τρομοκρατικού χτυπήματος.

Η πεποίθηση αυτή επανήλθε τα επόμενα χρόνια, παρά το γεγονός ότι κατά καιρούς άραβες τρομοκράτες ή συνεργοί διαβόητων τρομοκρατών όπως ο Κάρλος το Τσακάλι εντοπίστηκαν στην Ελλάδα, έχοντας βρει προσωρινό καταφύγιο. Η διαπίστωση ότι τουλάχιστον ένας ύποπτος για συμμετοχή στο τρομοκρατικό μπαράζ της 13ης Νοεμβρίου φέρεται να είχε περάσει από την Ελλάδα φέρνει ξανά στην επιφάνεια σενάρια τρόμου και οι Αρχές καλούνται να απαντήσουν στο ερώτημα αν η Ελλάδα μπορεί να αποτελέσει στόχο τρομοκρατών.

ΟΙ «ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΕΣ ΑΝΘΡΩΠΟΙ». Τα σενάρια εντείνονται από την αναμενόμενη αντίδραση των ευρωπαϊκών χωρών με την ενίσχυση των μέτρων ασφαλείας και την προσπάθεια αποτροπής εισόδου στο έδαφός τους προσφύγων και μεταναστών, μετά τη σφαγή στο Παρίσι. Οι ελληνικές Αρχές ασφαλείας θεωρούσαν έως την Παρασκευή ότι η κατάσταση ήταν «απόλυτα ελεγχόμενη». Οπως χαρακτηριστικά έλεγε χθες το βράδυ υψηλόβαθμος αξιωματούχος «όλοι οι ενδιαφέροντες άνθρωποι έχουν αποχωρήσει από την Ελλάδα προς την Κεντρική Ευρώπη», εννοώντας ως ενδιαφέροντες εκείνους που είχαν χαρακτηριστεί ύποπτοι έπειτα από πληροφορίες του εσωτερικού δικτύου ή διότι Αρχές άλλων χωρών είχαν ζητήσει πληροφορίες για τις κινήσεις τους από τις αντίστοιχες ελληνικές. Τον τελευταίο ενάμιση χρόνο τέτοιες πληροφορίες έχουν ζητηθεί για περισσότερα από δέκα άτομα, για τα οποία «ανταποκριθήκαμε άμεσα».

ΟΙ ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΕΝΟΙ. Οι υπηρεσίες ασφαλείας ωστόσο δεν παραβλέπουν ότι η Ελλάδα αποτελεί σχεδόν το μοναδικό πέρασμα προς την Κεντρική Ευρώπη. Αν και εξακολουθούν να πιστεύουν στο δόγμα ότι η χώρα μας «δεν ενοχλεί», εντούτοις εκφράζουν φόβο για το πώς μπορούν να αλλάξουν τα δεδομένα τους επόμενους μήνες, κυρίως αν εγκλωβιστεί μεγάλος αριθμός προσφύγων και μεταναστών εντός της επικράτειας. «Στο παιχνίδι του τρόμου εμείς δεν είμαστε παίκτες. Παραδοσιακά κρατάμε ήπιους τόνους και διατηρούμε καλές σχέσεις με τον αραβικό κόσμο» πιστεύουν. Επισημαίνουν μάλιστα το στοιχείο ότι, σε αντίθεση με πολίτες άλλων ευρωπαϊκών χωρών, «μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού είναι οι Ελληνες που έχουν ενταχθεί στο Ισλαμικό Κράτος» –μιλούν για 3-4 άτομα. Παραδέχονται όμως ότι τρομοκράτες όπως αυτοί στο Παρίσι είναι ουσιαστικά «χωρίς ταυτότητα». «Δεν ξέρεις ποιον να ψάξεις, τι να ψάξεις. Επιπλέον, έχεις να κάνεις με πρόσωπα αποφασισμένα να σπείρουν τον θάνατο και να πεθάνουν κι εκείνα». Σε αυτή τη βάση εντατικοποιείται πλέον η προσπάθεια να ενισχυθεί το δίκτυο πληροφόρησης, κυρίως από τα νησιά προς την Αθήνα, αφού η πληροφόρηση θεωρείται βασική γραμμή άμυνας.