Σε σύγκρουση συμφερόντων, πολιτικών και οικονομικών, εγχώριων και ξένων, εμφανών και αφανών, εκτυλίσσεται η εμβληματική αποκρατικοποίηση του ΟΛΠ, μιας παράκτιας έκτασης μήκους 37 ολόκληρων χιλιομέτρων.
Κάποιες συγκρούσεις είναι εμφανείς –όπως το μπαϊράκι που έχει σηκώσει ο Λαφαζάνης εναντίον της κυβέρνησης αλλά και οι αντιπαραθέσεις του επικεφαλής του ΤΑΙΠΕΔ Στέργιου Πιτσιόρλα με τον υπουργό Ναυτιλίας Θοδωρή Δρίτσα και τους τοπικούς άρχοντες –και κάποιες υπόγειες με πρωταγωνιστές επιχειρήσεις που θα διεκδικήσουν τμήματα του ΟΛΠ, τα οποία δεν σχετίζονται με την αμιγώς λιμενική δουλειά: από τις μπίζνες της

ναυπηγοεπισκευαστικής ζώνης μέχρι τη διαχείριση των νέων μεγάλων σταθμών στάθμευσης (car terminals), τα κομμάτια αυτά δεν ενδιαφέρουν άμεσα κανέναν από τους διεκδικητές του λιμανιού, επομένως ο νικητής θα τα σπάσει παραχωρώντας τα σε τρίτους.

Σε πρώτη φάση, τα φώτα της δημοσιότητας κλέβει η λεπτή παράκτια ζώνη μήκους δύο χλμ. των πρώην Λιπασμάτων της Δραπετσώνας, βασικό έρεισμα όσων αντιδρούν στην πώληση του λιμανιού, η οποία τελικά εξαιρέθηκε σύμφωνα με τις πληροφορίες από τον διαγωνισμό με απόφαση του Πρωθυπουργού.
Σβήνοντας κάποιες φωτιές, πιθανώς όμως ανάβοντας κάποιες καινούργιες, η Δραπετσώνα που προριζόταν για να φιλοξενήσει νέες προβλήτες ακτοπλοΐας, δεν εμφανίζεται στον χάρτη και στο σχέδιο της σύμβασης παραχώρησης που είναι σε γνώση των «ΝΕΩΝ».

Αυτό, από τη μια χρυσώνει το χάπι για τον Δήμο Δραπετσώνας – Κερατσινίου, από την άλλη όμως φλερτάρει με πιθανές αγωγές από μετόχους του ΟΛΠ (ξένοι θεσμικοί όπως η βρετανική Lansdowne, Ταμεία κ.ά.), με το επιχείρημα ότι απομειώνεται η αξία της περιουσίας τους. Δίνει επίσης πάτημα στους διεκδικητές του ΟΛΠ (τρεις είναι οι πιο ζεστοί υποψήφιοι: οι Κινέζοι της COSCO , οι Δανοί της APM Terminal και οι Φιλιππινέζοι της ICTS) να καταθέσουν χαμηλότερες προσφορές όταν οριστεί η καταληκτική ημερομηνία, που τοποθετείται κάπου στα τέλη Νοεμβρίου.

«Δεν γίνεται να πουλάς κάτι και να ξηλώνεις την περιουσία του, όχι στο παρά πέντε αλλά στο και πέντε» σχολιάζει στέλεχος της αγοράς. Δυσαρέσκεια λέγεται ότι υπάρχει και από πλευράς Εθνικής Τράπεζας, που πίσω από το θαλάσσιο μέτωπο κατέχει 254 στρέμματα τα οποία είχε την πρόθεση να αξιοποιήσει από κοινού με τον ΟΛΠ. Διαφορετικά συμφέροντα έχουν και οι άλλοι ιδιοκτήτες της έκτασης, η Lafarge, (117 στρ.) και ο όμιλος Μελισσανίδη (82 στρ.).

Μένει να φανεί αν όλοι οι προαναφερόμενοι θα πειστούν από το αντεπιχείρημα του ΤΑΙΠΕΔ ότι η έκταση ούτως ή άλλως δεν έχει και μεγάλη αξία, καθως η υλοποίηση νέων προβλητών ακτοπλοΐας βασιζόταν σε ένα ανεδαφικό σχέδιο.

Πολλές νέες δουλειές. Αλλά η Δραπετσώνα δεν είναι παρά μόνο ένα από τα κομμάτια στο πειραϊκό παζλ. Διότι το λιμάνι ανοίγει νέες δουλειές σε πολλούς επενδυτές και δεν αφορά μόνο καθεαυτόν τον νικητή του διαγωνισμού. Αποτελεί ένα κουβάρι από οικονομικές δραστηριότητες, με περισσότερο προσοδοφόρες μπίζνες όπως η διαχείριση του πορθμείου Πέραμα – Σαλαμίνα, δηλαδή της γραμμής φεριμπότ, που έχει ετήσια κέρδη 600.000 ευρώ και αποτιμάται σε 5-6 εκατ. ευρώ, αλλά και λιγότερο ελκυστικές όπως το real estate.
Παρότι πολλά έχουν γραφτεί για την κτηματικη περιουσία του ΟΛΠ ελάχιστα είναι τα φιλέτα, καθώς πολλά από τα ακίνητα είναι καταπατημένα και αμφισβητούμενα από δήμους και ιδιώτες, γι’ αυτό άλλωστε δεν έχουν περαστεί ούτε καν στα βιβλία του.
Τέλος, πολλή συζήτηση έχει προκαλέσει το θέμα του ενοικίου που καταβάλλει η ΣΕΠ (θυγατρική της COSCO) στον ΟΛΠ για την παραχώρηση των προβλητών ΙΙ και ΙΙΙ. Το ποσό ήταν 36,4 εκατ. ευρώ για το 2014, ενώ μέχρι και το 2026 θα φτάσει σωρευτικά τα 360 εκατ. ευρώ.

Αν τον επικείμενο διαγωνισμό κερδίσει η COSCO, τότε η μία θυγατρική της (ΣΕΠ) θα καταβάλλει ενοίκιο στην άλλη θυγατρική της, που θα είναι ο ΟΛΠ. Στην ουσία οι Κινέζοι, εφόσον αναδειχθούν ανάδοχοι, θα είναι οι μεγάλοι κερδισμένοι, χωρίς φυσικά να συνυπολογίζονται τα τεράστια οφέλη από την αναπτυξη του λιμανιού και από τις νέες συμβάσεις παραχώρησεις (car terminal, ναυπηγοεπισκευή κ.λπ.).

Τελευταία Νέα