Στις αρχές της άνοιξης του 2014 ο Αντώνης Σαμαράς, έχοντας δρομολογήσει τη μετακίνηση του Γιάννη Στουρνάρα στην Τράπεζα της Ελλάδος, όντως «ζύγιζε» την τοποθέτηση του Σταύρου Παπασταύρου στο υπουργείο Οικονομικών. Η κίνηση αυτή υπαγορευόταν από τη βεβαιότητα του πρώην πρωθυπουργού ότι ο εξ απορρήτων συνεργάτης του ήταν το κατάλληλο πρόσωπο για μια διαπραγμάτευση με τους δανειστές και σε πολιτικό επίπεδο και, συνακόλουθα, για τη διαχείριση των μνημονιακών υποχρεώσεων. Ο Παπασταύρου είχε αναπτύξει προσωπική επαφή και μια σχέση εμπιστοσύνης με το επιτελείο της Ανγκελα Μέρκελ στην καγκελαρία, ενώ είχε αναλάβει ειδικές αποστολές για λογαριασμό του Μαξίμου, που επιβεβαίωναν ότι ο Σαμαράς επένδυε πολλά σε ένα στέλεχος που είχε ενταχθεί το 2010 μάλλον συμπτωματικά στο δικό του επιτελείο.

ΠΡΟΣΩΠΟ-ΚΛΕΙΔΙ. Ο 47χρονος δικηγόρος βρέθηκε στο μάτι του κυκλώνα και στοχοποιήθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ και τους ΑΝΕΛ για τη λίστα Λαγκάρντ, αλλά αυτό δεν είχε κάμψει τον Σαμαρά. Την κυβερνητική αξιοποίηση του Παπασταύρου προσυπέγραφε και ο Στουρνάρας, αλλά τελικώς κρίθηκε αναγκαίο ο πρωθυπουργικός σύμβουλος να παραμείνει μέχρι τέλους το πρόσωπο-κλειδί στη διαπραγμάτευση με την τρόικα. Ενας λόγος ίσως ήταν και άρνηση του Βερολίνου να περάσει η εφαρμογή του Μνημονίου σε μια φάση πολιτικής διαπραγμάτευσης.

Κάπως έτσι, ο κολεγιόπαις Παπασταύρου καταγράφηκε περισσότερο ως ένας τεχνοκράτης δίπλα στον Σαμαρά, αν και ήταν κομματικό στέλεχος με μακρά διαδρομή στη ΝΔ και στη γαλάζια Νεολαία. Στην πραγματικότητα υπήρξε στέλεχος του καραμανλικού πυρήνα και δεν είχε ιδιαίτερες σχέσεις με τον Σαμαρά έως τις εσωκομματικές κάλπες του 2009. Ο Καραμανλής τον είχε επιλέξει για την κομματική γραμματεία διεθνών σχέσεων, που αποτελούσε και τον δίαυλο με το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, ενώ τον είχε τοποθετήσει και στο ευρωψηφοδέλτιο της ΝΔ το 2009. Με φιλελεύθερο στίγμα και μετριοπαθή στάση, συντόνιζε τις προεδρικές αποστολές στο ΕΛΚ –και στους ευρωπαϊκούς διαδρόμους τον «ανακάλυψε», ουσιαστικά, ο Σαμαράς, πριν ενταχθεί στον στενό κύκλο των συνεργατών του. Νωρίτερα, ένας σημαντικός σταθμός στην κομματική διαδρομή του Παπασταύρου ήταν η εκλογή του στο τιμόνι της φοιτητικής Νεολαίας της ευρωπαϊκής Κεντροδεξιάς (στα τέλη του ’90).

Η τραυματική εμπειρία από την πολιτική ενασχόληση κατά την τελευταία πενταετία είναι πιθανότερο να επαναφέρει τον Παπασταύρου αποκλειστικά στον δρόμο της δικηγορίας. Με μεταπτυχιακές σπουδές στο Χάρβαρντ και πολυετή εργασιακή εμπειρία, ο δρόμος της επιστροφής δείχνει εύκολος –εκτός κι αν το μικρόβιο της πολιτικής δράσης αποδειχθεί ισχυρότερο.

Τελευταία Νέα