Τις τελευταίες ημέρες ένα εύλογο ερώτημα απασχολεί όλους όσοι ζυμώνονται με την κυβερνητική δραστηριότητα. «Τι συζητούν τόσες ώρες οι υπουργοί κλεισμένοι στα απανωτά Κυβερνητικά Συμβούλια;». Προβεβλημένο μέλος της κυβέρνησης, αντιλαμβανόμενο ότι η απομόνωσή τους επί ώρες, είτε στην καταθλιπτική αίθουσα του Υπουργικού Συμβουλίου στη Βουλή είτε στο Μαξίμου, προκαλεί ακόμη και ειρωνικής υφής σχολιασμούς, λέει αυθόρμητα: «Μάς ρωτάνε τι κάνουμε. Μα, συζητάμε για να δούμε τα όριά μας. Μέχρι πού μπορούμε να τραβήξουμε τη συμφωνία».

Αυτή είναι άλλωστε και η μεγαλύτερη πρόκληση για τον Αλέξη Τσίπρα. Να ζυγίσει τα δεδομένα και να αποφασίσει τι είδους συμφωνία θα παρουσιάσει προς ψήφιση στη Βουλή. Οι προχθεσινές εξελίξεις στην Πολιτική Γραμματεία της Κουμουνδούρου, με τη Ζωή Κωνσταντοπούλου μαινόμενη να επιτίθεται φραστικά ακόμη και στον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης συνεπικουρούμενη από τον Αλέξη Μητρόπουλο, δεν αφήνει αυτή τη στιγμή στο Μαξίμου μεγάλα περιθώρια ευελιξίας.

Ο δε αντιπρόεδρος της Βουλής απευθύνθηκε και στα Θεία για να ζητήσει να του δώσουν δύναμη ώστε να περάσει ανώδυνα από μια δοκιμασία ψήφισης μέτρων.

Δεν είναι όμως μόνο το δίδυμο του προεδρείου της Βουλής που στοιχειώνει την αριστερή συνείδηση του Πρωθυπουργού. Η Αριστερή Πλατφόρμα διαμαρτύρεται έντονα σχεδόν για όλα τα θέματα στα οποία θα υπάρξουν θυσίες και αντιστέκεται ακόμη και στην ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ, αρνούμενη να βάλει τα χέρια της στον βούρκο των Μνημονίων, όπως έχει πει ο Παναγιώτης Λαφαζάνης. Μικρότερες τάσεις του ΣΥΡΙΖΑ επιζητούν τη ρήξη και μεμονωμένοι βουλευτές στέλνουν τελεσίγραφα στην κυβέρνηση να μη διανοηθεί να υπογράψει μία επονείδιστη συμφωνία.

ΥΠΟΧΩΡΗΣΕΙΣ. Δεν είναι όμως μόνο το εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ που προβληματίζει το Μαξίμου. Γνωρίζει ότι η επίτευξη συμφωνίας απαιτεί υποχωρήσεις, όχι όμως τέτοιες που θα βάλουν την κυβέρνηση απέναντι στην κοινωνία και μάλιστα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα.

Στο τελευταίο συμβούλιο υπουργών η κυβέρνηση μέτρησε τις αντοχές της. Και αποφάσισε να πει «όχι» στη λιτότητα. Πρακτικά αυτό σημαίνει, όπως εξηγεί μέλος του Υπουργικού Συμβουλίου, ότι η κυβέρνηση δεν θα υπογράψει νέο Μνημόνιο. Απόφαση που περιπλέκει τα πράγματα αν αναλογιστεί κανείς ότι οπωσδήποτε τον Ιούνιο θα πρέπει να αναζητήσουμε μέσω της συνολικής συμφωνίας τους όρους της ομαλής χρηματοδότησης της χώρας. «Προέχει η λύση της συμφωνίας» είναι η νέα κυβερνητική γραμμή, όπως τη διατύπωσε άλλωστε ο Νίκος Παππάς στο Συνέδριο του «Economist».

Υπουργός που βρίσκεται ψηλά στην κυβερνητική επετηρίδα σχολιάζει ότι, εφόσον η χώρα καταφέρει να αλλάξει επίπεδο και να φθάσει στη συνολική συμφωνία, «είναι σαφές ότι δεν θα δεχθεί να υπάρξουν άλλα προαπαιτούμενα. Θα συζητήσουμε την αναδιάρθρωση του χρέους και την εφαρμογή ενός αναπτυξιακού πακέτου» τονίζει, αντιμετωπίζοντας τις εξελίξεις με αισιοδοξία.

Στο Μαξίμου γνωρίζουν ότι οι πολίτες δεν έχουν αντοχές και βιάζονται να κλείσουν με τη συμφωνία για να ασχοληθούν πιο ουσιαστικά με το κυβερνητικό έργο. «Δεν θα υπολειπόμαστε των προγραμματικών μας δηλώσεων» αναφέρουν κυβερνητικές πηγές, λέγοντας ότι με ορίζοντα τετραετίας θα μπορούσε να υλοποιηθεί το μεγαλύτερο τμήμα των προγραμματικών δεσμεύσεων του ΣΥΡΙΖΑ.

ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ. Ολα αυτά βεβαίως για να εφαρμοστούν θα πρέπει να κλείσει προηγουμένως η λεγόμενη ενδιάμεση συμφωνία. Η κυβέρνηση ιεραρχεί το πρωτογενές πλεόνασμα ως τον κεντρικό στόχο της διαπραγμάτευσης. «Είναι το πιο σοβαρό απ’ όλα όσα συζητάμε» αναφέρουν παράγοντες της κυβέρνησης, προσδιορίζοντας το όριο που θέτει το Μαξίμου για το 2015 στο 0,8% και για το 2016 στο 1,5%. Γίνεται σαφές πως όταν η κυβέρνηση ακούει το 2% και 2,5% που βάζουν οι δανειστές ζαλίζεται. Τα καυτά θέματα της διαπραγμάτευσης για τα οποία διατηρούνται και οι κόκκινες γραμμές είναι τα εργασιακά, το Ασφαλιστικό και το «ξεπούλημα» της δημόσιας περιουσίας, όπως αντιμετωπίζουν πολλοί στην κυβέρνηση το θέμα των ιδιωτικοποιήσεων.

Πάντως στο Μαξίμου διαπιστώνουν με αγωνία ότι τις τελευταίες ημέρες Γερμανοί και ΔΝΤ «έχουν οργιάσει». Το καταδεικνύει και η ενημέρωση που έκανε ο Πολ Τόμσεν στους επικεφαλής του Ταμείου. Γι’ αυτό και το νέο μότο του Αλέξη Τσίπρα σε σχέση με την συμφωνία είναι: οικονομική βιωσιμότητα και πολιτική διαχείριση.