Αυτές οι εκλογές είναι περίεργες για τη Βρετανία. Εάν ο Ντέιβιντ Κάμερον, ο Συντηρητικός πρωθυπουργός, επανεκλεγεί, η χώρα θα προχωρήσει σε δημοψήφισμα το 2017 το οποίο μπορεί να οδηγήσει σε έξοδό της από την ΕΕ. Δύο χρόνια θα χαθούν σε μια συζήτηση στην οποία θα κυριαρχήσουν οι πιο ακραίες ευρωσκεπτικιστικές τάσεις.

Εάν γίνει πρωθυπουργός ο Εντ Μίλιμπαντ, ηγέτης των Εργατικών, θα πρέπει με κάποιον τρόπο να βασιστεί στην υποστήριξη του Εθνικού Κόμματος της Σκωτίας που θέλει την απόσχιση. Ο Μίλιμπαντ ορκίζεται ότι δεν θα υποκύψει στις πιέσεις της επικεφαλής του σκωτσέζικου κόμματος Νίκολα Στέρτζεον, όμως δύσκολα τον πιστεύει κάποιος εάν αυτό που διακυβεύεται είναι η πρωθυπουργία.

Ο Κάμερον μπορεί να κερδίσει την παραμονή στην Ευρώπη και να διαπραγματευθεί κάποιες μεταρρυθμίσεις στη σχέση της χώρας του με τις Βρυξέλλες, όπως θέλει. Ισως καταφέρει να ελέγξει το τζίνι της μικρής Αγγλίας που άφησε να βγει από το λυχνάρι προκειμένου να καθησυχάσει τη δεξιά πτέρυγα των Τόρις. Ο Μίλιμπαντ ίσως καταφέρει να χρησιμοποιήσει τους Σκωτσέζους χωρίς να γίνει όμηρός τους. Το χειρότερο δεν είναι αναπόφευκτο.

Κι όμως, αυτές οι επιλογές καταδεικνύουν μια διχασμένη Βρετανία. Ο Κάμερον είναι υπεύθυνος για μια οικονομική ανάκαμψη την οποία ζηλεύουν οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Η ανεργία βρίσκεται στο χαμηλότερο ποσοστό εδώ και αρκετά χρόνια. Ανεργοι γάλλοι και ισπανοί νέοι συρρέουν στη Βρετανία για να βρουν δουλειά. Ο πρωθυπουργός σταθεροποίησε το πλοίο.

Τα δύο κόμματα δεν θα έχουν μεγάλη διαφορά. Το πιο πιθανό είναι κανένα να μην εξασφαλίσει την πλειοψηφία, όπως και το 2010. Η ψηφοφορία θα αποτελέσει το πρελούδιο για την αναζήτηση κυβερνητικών συμμαχιών.

Κανείς δεν ξέρει τι πραγματικά πιστεύει ο Κάμερον. Το στοίχημά του με την παραμονή στην Ευρωπαϊκή Ενωση είναι ριψοκίνδυνο και ασυγχώρητο. Μέχρι στιγμής δεν έχει δώσει μια αξιόπιστη περιγραφή για το τι θέλει από την Ευρώπη ή γιατί υποσχέθηκε δημοψήφισμα. Κάνοντάς το έθεσε το μέλλον της Βρετανίας σε κίνδυνο.

Ο Μίλιμπαντ ακόμα εξελίσσεται, αλλά έχει σωστό ένστικτο. Δεν θα κάνει δημοψήφισμα για την Ευρώπη. Δείχνει ότι έχει κατανοήσει πόσα πρέπει να αλλάξουν για να επέλθει η ισορροπία στη βρετανική κοινωνία. Εχει επικρίνει την ιδέα που λέει πως «εκείνοι που βρίσκονται στην κορυφή μπορούν να κάνουν τα πάντα και ό,τι είναι καλό για τους πλουσίους είναι πάντα καλό για τη Βρετανία». Αυτή την άποψη τη συμμερίζεται η πλειονότητα των Βρετανών. Και μπορεί να στηρίξει τον ηγέτη των Εργατικών σε όλο τον δρόμο έως την Ντάουνινγκ Στριτ.

Τελευταία Νέα