Μέσα σε κλίμα οργής οι δημοσιογράφοι στην παλαιότερη εφημερίδα της Ελβετίας κατάφεραν, όπως φαίνεται, να αποτρέψουν την προσπάθεια να οριστεί διευθυντής της ένα πρόσωπο που διατηρεί δεσμούς με την άκρα δεξιά, σε μια διένεξη η οποία αντανακλά την ευρύτερη μάχη για την κατεύθυνση που έχει πάρει η ελβετική πολιτική.

Η Neue Zürcher Zeitung (Νέα Εφημερίδα της Ζυρίχης), η οποία ιδρύθηκε το 1780 και θα μπορούσε να συγκριθεί με την εφημερίδα Financial Times του Λονδίνου, ανακοίνωσε την περασμένη εβδομάδα ότι ο διευθυντής της τα τελευταία οκτώ και πλέον χρόνια, ο Μάρκους Σπίλμαν, θα αποχωρήσει, εν μέσω των διαφωνιών για το μέλλον του εντύπου.

Δημοσιογράφοι της ΝΖΖ πληροφορήθηκαν το Σαββατοκύριακο ότι ο Μάρκους Ζομ, ο διευθυντής της αντίπαλης Basler Zeitung και συγγραφέας μιας γεμάτης σεβασμό βιογραφίας του Κρίστοφ Μπλόχερ, του δισεκατομμυριούχου βιομηχάνου και εκ των ιδρυτών του αντιμεταναστευτικού Ελβετικού Λαϊκού Κόμματος (SVP), ήταν το πρόσωπο στο οποίο προτάθηκε η θέση.

Η πρόταση του SVP να επιβληθούν μέτρα περιορισμού της μετανάστευσης στην Ελβετία απειλεί τους στενούς εμπορικούς δεσμούς της χώρας με την Ευρωπαϊκή Ενωση ενώ η επιτυχία του, που αντανακλά επιτυχίες άλλων κομμάτων παρόμοιας ιδεολογικής κατεύθυνσης στην Ευρώπη, όπως το Εθνικό Μέτωπο στη Γαλλία, απειλεί το πολιτικό μοντέλο της συναινετικής διακυβέρνησης.

Το σχέδιο του προέδρου της ΝΖΖ, του Ετιέν Ζορνό, ο οποίος είναι επίσης πρόεδρος της εταιρείας του τομέα της υγείας Galenica, να διορίσει τον Ζομ προκάλεσε σφοδρή σύγκρουση με τους εργαζόμενους στην επιχείρηση.

Ο όρος «Μπλοχουσκόνι»

«Η μεγάλη πλειονότητα του δημοσιογραφικού προσωπικού απορρίπτει κάθε μετατόπιση προς μια πιο σκληρή δεξιά γραμμή», τόνισε η Μπριγκίτε Χίρλιμαν, δημοσιογράφος της ΝΖΖ και εκπρόσωπος της επιτροπής των εργαζομένων, που έχει θεσμικό ρόλο στη διαχείριση της εφημερίδας.

Ο Ζομ εμφανίστηκε να αποσύρεται τη Δευτέρα, λέγοντας πως αποφάσισε να μην αναλάβει τη διεύθυνση της εφημερίδας και αποφεύγοντας να αναφερθεί στο μέλλον του.

Οι δημοσιογράφοι τονίζουν ότι η σύγκρουση ανάμεσα στο προσωπικό και το διοικητικό συμβούλιο της ΝΖΖ αφορά την παραδοσιακή της γραμμή —είναι ένα φίλα προσκείμενο στην επιχειρηματική δραστηριότητα και την ελευθερία των αγορών έντυπο—που πρέπει να συμμερίζεται οποιοσδήποτε θέλει να αγοράσει μετοχές της.

Αναλυτές έκαναν λόγο για μια προσπάθεια η εφημερίδα να ταχθεί υπέρ του SVP, το οποίο είναι πλέον το μεγαλύτερο κόμμα στην Ελβετία και έχει στόχο να αποκτήσει μεγαλύτερο ρόλο στη διακυβέρνηση της χώρας μετά τις εκλογές του 2015.

«Υπάρχει μια μερίδα των μετόχων της ΝΖΖ που επιδιώκει να μετακινηθεί η εφημερίδα δεξιότερα, πιο κοντά στο SVP», δήλωσε ο Κουρτ Ιμχοφ, καθηγητής κοινωνιολογίας στο πανεπιστήμιο της Ζυρίχης.

Ορισμένοι δημοσιογράφοι της ΝΖΖ εξέφρασαν την οργή τους σε αναρτήσεις τους σε ιστότοπους κοινωνικής δικτύωσης όπως το Facebook ή το Twitter, εφευρίσκοντας τον όρο «Μπλοχουσκόνι»—συνδυάζοντας το όνομα του Μπλόχερ με εκείνο του δεξιού μεγιστάνα των μέσων ενημέρωσης στην Ιταλία, του Σίλβιο Μπερλουσκόνι—για να περιγράψουν αυτή που καταγγέλλουν ως μια προσπάθεια απόκτησης μιας πολιτικής δύναμης χωρίς προηγούμενο.

Μέχρι σήμερα, η ΝΖΖ, μια εφημερίδα που εκπροσωπεί μάλλον τις ελβετικές επιχειρήσεις παρά κάποιον πολιτικό χώρο, συγκαταλέγεται στους πιο σφοδρούς επικριτές του SVP. Πολλοί δημοσιογράφοι της εφημερίδας είναι αρκετά κοντά στους Φιλελεύθερους Δημοκράτες της Ελβετίας.

Πλήττεται από την κρίση

Ο Μπλόχερ διαβεβαίωσε σε δηλώσεις του που δημοσιεύθηκαν την Κυριακή ότι δεν έχει καμιά πρόθεση να ασκήσει επιρροή στην ΝΖΖ, αλλά πρόσθεσε πως ασφαλώς θα καλωσόριζε μια πιο ευνοϊκή αντιμετώπιση από μέρους της των προσπαθειών να συνδεθούν πιο στενά το Λαϊκό Κόμμα, οι Φιλελεύθεροι Δημοκράτες και οι Χριστιανοδημοκράτες.

Οπως και πολλά άλλα έντυπα σε διεθνές επίπεδο, η ΝΖΖ πλήττεται από τα μειούμενα έσοδά της από διαφημίσεις και την πτώση της κυκλοφορίας της, καθώς και οι δικοί της αναγνώστες στρέφονται στο Διαδίκτυο ή σε δωρεάν έντυπα για την ενημέρωσή τους. Η κυκλοφορία της ΝΖΖ μειώθηκε κατά 20% και πλέον το 2013, σύμφωνα με την WEMF, μια εταιρεία ερευνών.

Παρά την απόσυρση της υποψηφιότητας του Ζομ, η σύγκρουση για την κατεύθυνση που θα ακολουθήσει το έντυπο δεν μοιάζει να οδεύει προς το τέλος της σύντομα.